Αρχαία Ελληνικά: «Η Γλώσσα των Θεών»

«Aκουσα σε όλες τις γλώσσες το Ευαγγέλιο στον Aγιο Πέτρο της Ρώμης, μα μόνο στην Ελληνική αντήχησε σαν άστρο λαμπερό στην ησυχία της νύχτας»
Γκαίτε

Ξεκλειδώνοντας τις ελληνικές λέξεις, ξεκλειδώνεις το σύμπαν. Η μελέτη και η χρήση της Ελληνικής γλώσσας καθιστά τον άνθρωπο ικανό να αγγίξει τα ανώτατα πνευματικά επίπεδα. Σύμφωνα με τις καταγραφές που έχουν γίνει στον ηλεκτρονικό υπολογιστή Ιβύκος του Πανεπιστημίου Ιρβάιν στην Καλιφόρνια η Ελληνική Γλώσσα είναι η πλουσιότερη από όλες που υπήρξαν η υπάρχουν στη γη. Εώς τώρα έχουν καταγραφεί α)Ελληνική Γλώσσα = 6.340.000 πρωτογενείς λέξεις και 72.220.000 παράγωγες ή δευτερεύουσες λέξεις όπως π.χ. από την λέξη Θεός παράγονται, θεο-γενής , θεό-μορφος , θεό-πνευστος, θεό-ρατος κ.τ.λ. β) Αγγλική γλώσσα =498.000 λέξεις και 315.000 τεχνικής ορολογίας από τις οποίες 90% έχουν ελληνική ρίζα. «Κάθε λέξη στην Ελληνική Γλώσσα έχει αιτιώδη σχέση και συνάρτηση με την έννοια του αντικειμένου η του πράγματος που δηλώνει». Η Ελληνική Γλώσσα είναι πρωτογενής. Αρχισε να διαμορφώνεται εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν, στην Αιγαία Γη από τους γηγενής κατοίκους Έλληνες. Η ανάγκη για γραπτή επικοινωνία άρχισε πολύ αργότερα, ίσως μετά την τελειοποίηση του προφορικού λόγου, επειδή οι Έλληνες έδιναν μεγαλύτερη σημασία στην προφορική επικοινωνία. Ξεκίνησε ως εικονογραφική και σιγά σιγά εξελίχθηκε σε ιερατική, συμβολική και αργότερα σε φθογγική (σημερινή). Διευρύνεται και τροφοδοτεί εως σήμερα με συνέπεια, ως μητέρα των γλωσσών, την παγκόσμια διανόηση. Η τελειότερη και αρχαιότερη γλώσσα και γραφή σε όλο τον κόσμο είναι η Ελληνική. Τα τελευταία χρόνια αρχαιολόγοι από όλο τον κόσμο διατυπώνουν , θέσεις, απόψεις και αποδείξεις πως οι Έλληνες ανακάλυψαν τα διάφορα συστήματα γραφής και οι άλλοι λαοί απλώς τα δανείσθηκαν και τα προσάρμοσαν στις γλωσσικές τους ανάγκες. Ο Ελληνικός Λόγος έχει μια αξεπέραστη πληρότητα γνώσης που χάρη σε αυτήν οι διανοούμενοι της γης παράγουν πνευματικά έργα. Η Ελληνική Γλώσσα – απλή και καθαρεύουσα – διαθέτει μοναδική αρμονία πρωτογενών βασικών λέξεων – κλειδιών που παράγουν μεγάλες ενότητες άλλων λέξεων, σύνθετων ή απλών. Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο. Μόνο η γλώσσα μας ξεχωρίζει τη ζωή από το βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική Γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πώς να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιος είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει η γράψει. Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορικής πορείας της κάθε μίας λέξης. Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών. Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λες, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της. Πριν από λίγα χρόνια ανακοινώθηκε ότι η μελλοντική γενιά των Η/Υ προφορικού λόγου και επικοινωνίας αντιλαμβάνονται, ακούν και αναγνωρίζουν μόνο τα Ελληνικά και κυρίως τα Αρχαία Ελληνικά. Γι’ αυτό στα περισσότερα πανεπιστήμια της Ιαπωνίας και των Ηνωμένων Πολιτειών (αλλά και άλλων χωρών) που το 1995-6 εισήγαγαν εσπευσμένα την Ελληνική γλώσσα (αρχαία και νέα) στα ερευνητικά τους κέντρα, κάνουν αγώνα δρόμου για την πλήρη εφαρμογή της στις ανάγκες της νέας τεχνολογίας των Η/Υ. Άλλωστε ποια άλλη γλώσσα σου επιτρέπει να φτάσεις στην αλήθεια παίζοντας μόνο με τις λέξεις. Είναι κρίμα λοιπόν να διδάσκονται τα Αρχαία Ελληνικά στα σχολεία μας με τρόπο ώστε να φαίνονται σαν αναγκαίο κακό. Την ίδια στιγμή που άλλες χώρες τα εντάσσουν κανονικά στα σχολεία τους.