Αρχιμ. Ιγνατίου Χατζηνικολάου “Αγιολογικόν Λειμωνάριον”

Διάβασα πριν από μερικές ημέρες ένα ενδιαφέρον κείμενο για την αγιότητα από το οποίο παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα: «Η λέξη “άγιος” ή “αγιότητα” παραπέμπει σε κάτι έντελώς άσχετο και ξένο προς την εποχή μας, προς τον πολιτισμό και τις αναζητήσεις του σύγχρονου ανθρώπου. Ποιος από τους γονείς της εποχής μας φιλο-δοξεί να κάνει τα παιδιά του “αγίους”; Ποιο από τα σχολεία και τα εκπαιδευτικά μας προγράμματα καλλιεργούν την αγιότητα και την προβάλουν ως όραμα και πρότυπο;
O “επιτυχημένος” άνθρωπος της εποχής μας, το ιδανικό της σύγχρονης παιδείας και του πολιτισμού μας, δεν ειναι καν ο «καλός κι αγαθός» των κλασικών χρόνων. Είναι εκείνος που εξασφαλίζει χρήματα, ανέσεις και κοινωνική προβολή- αυτό θέλουν οι γονείς από τα παιδιά τους, σ’ αυτό κυρίως αποβλέπουν τα εκπαιδευτικά μας συστή-ματα, αυτό καλλιεργούν τα μέσα επικοινωνίας, αυτό ονειρεύεται η πλειονότητα των νέων μας».
Αυτό βέβαια οφείλεται σε πολλούς λόγους, ένας από τους οποίους είναι ότι η έννοια της αγιότητας είναι αρκετά παρεξηγημένη. Οι περισσότεροι θεωρούμε ότι οι Άγιοι ήσαν άλλοι άνθρωποι με ιδιότητες και χαρίσματα που δεν έχομε οι υπόλοιποι. Ότι ήσαν περίπου υπεράνθρωποι.Φυσικά, αυτό δεν είναι αλήθεια. Όπως είναι βεβαιωμένο οι Άγιοι ήσαν άνθρωποι απλοί, καθημερινοί, με αδυναμίες πολλές φορές, αμαρτωλοί κάποτε,νέοι ή και μεγαλύτερης ηλικίας, εύποροι ή όχι, αλλά η αγάπη τους για το Χριστό ήταν η δύναμη που τους έδωσε το κίνητρο να ακολουθήσουν το χριστιανι- κό τρόπο ζωής και να γίνουν άγιοι.Είναι αυτοί που «…ειργάσαντο δικαιοσύνην, επέτυχον επαγγελιών,… ενεδυναμώθησαν από ασθενείας,… εγεννήθησαν ισχυροί εν πολέμω…»
Σύμφωνα με την Εκκλησία,υποχρέωση του κάθε μέλους της είναι να γίνει άγιος.
Η αγιότητα είναι, η πρέπει να είναι η βασική επιδίωξη κάθε Χριστιανού. Ο πολυγραφότατος αρχιμανδρίτης π. Ιγνάτιος Χατζηνικολάου χρόνια τώρα αγωνίζεται να μας χειραγωγήσει σ’ αυτό το δρόμο της αγιότητας που οδηγεί στον όντως Άγιο, τον Ιησού Χριστό.
Και με τα πολλά, σημαντικά και ψυχωφελή βιβλία του , με τα κηρύγματα και με κάθε άλλο τρόπο μας δείχνει αυτό το σωστό δρόμο. Τώρα έκαμε κάτι πρωτότυπο. Ερεύνησε και βρήκε αγίους με κάπως ασυνήθιστα βαπτιστικά ονόματα και δημιούργησε ένα πανέμορφο πνευματικό λειμώνα, ένα λουλουδόκηπο αγίων που τον ονόμασε «Αγιολογικόν Λειμωνάριον». Έγραψε δηλαδή ένα καινούργιο βιβλίο που περιλαμβάνει τους βίους αγίων τα ονόματα των οποίων είναι κάπως ασυνήθιστα.
Οπως αναφέρει ο ίδιος στον πρόλογο του νέου έργου του, «Στο βιβλίο μας αυτό συμπεριλάβαμε αγνώστους αγίους και προς εξυπηρέτηση των ενδιαφερομένων και αναγνωστών μας, τους βάλαμε κατά αλφαβητική σειρά, προηγουμένου του βίου του αγίου και στο τέλος την ημέραν της εορτής του.»
Ετσι κάθε αναγνώστης ή αναγνώστρια που έχουν ένα κάπως ασυνήθιστο όνομα, ας πούμε Πολυχρόνης, Δημοσθένης, Νίνα, Ναταλία, Κλεοπάτρα κ.λπ. θα βρει στο βιβλίο τον άγιο του οποίου το όνομα φέρει, θα διαβάσει κάποια στοιχεία για τη ζωή του και θα πληροφορηθεί πότε γιορτάζει. Κι αυτό επειδή οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί εορτάζομε ή πρέπει να εορτάζομε την ονομαστική μας εορτή και όχι τα γενέθλια, που είναι έθιμο ξένο προς την παράδοσή μας. Πέρα απ’ αυτό, ο πατέρας Ιγνάτιος νομίζω ότι μας λέει: Γνώρισε τον άγιο το όνομα του οποίου φέρεις. Πληροφορήσου το τι έκαμε στη ζωή του. Μάθε πώς αντιμετώπισε τα μικρά ή και τα μεγάλα προβλήματα που του παρουσιάστηκαν. Αγωνίσου να τον μιμηθείς.
Πάνω από εκατό ονόματα Αγίων με τις εόρτιες ημερομηνίες τους περιλαμβάνει το νέο βιβλίο του ακαταπόνητου εργάτη του Ευαγγελίου.
Ενα βιβλίο χρήσιμο σε κάθε Χριστιανό που ενδιαφέρεται για τη σωτηρία του.
Ο αναγνώστης μελετά τη ζωή, τη δράση, τους αγώνες του αγίου το όνομα του οποίου φέρει και ενδυναμώνεται στον αγώνα του και προχωρεί στο σωστό δρόμο.
Ευχαριστούμε και συγχαίρομε τον ακαταπόνητο εργάτη του Ευαγγελίου και του ευχόμαστε οι Άγιοι να τον δυναμώνουν να συνεχίσει την πολύτιμη προσφορά του.