Αρχιμανδρίτης Ιγνάτιος Χατζηνικολάου

Θα μπορούσες άνετα να του αποδόσεις τον τίτλο “Κοσμοκαλόγερος” ή “ένας ασκητής της πόλης”.
Γιατί υπάρχουν και στις πόλεις, κάποιες φορές, σκήτες που μέσα τους κουρνιάζουν, προσεύχονται και ασκούνται ξεχωριστές ψυχές.
Καθαγιάζεται κάθε σπίτι, κάθε καλύβι όπου η καρτερία, η υπομονή, ο πόνος και η προσευχή για τα “πάθια του κόσμου” είναι καθημερινή πρακτική. Και στο μικρό πλην υψίστης πνευματικότητας σπίτι – σκήτη του πανοσιολογιότατου κ. Ιγνατίου, αισθάνεσαι, νιώθεις ότι εδώ συντελείται έργο που ο χρόνος ξέρει να ξεχωρίζει και σίγουρα θα πάρει τη θέση που του αξίζει.
Καθήμενος εμπρός από ένα μικρό εύχρηστο τραπεζάκι, με εργαλεία του λευκό χαρτί, μολύβι και την καρδιά του γεμάτη από αγάπη για τον άνθρωπο, γράφει, νουθετεί, δείχνει δρόμους που οδηγούν στον Θεό, τη μόνη πηγή όπου η ανθρώπινη ψυχή αναπαύεται, ξεδιψά, βρίσκει το νόημα της ζωής στην έρημο που είναι ο σημερινός κόσμος μας.
Τα συμβατικά σύνεργα γραφής στα χέρια του πατρός Ιγνατίου μετουσιώνονται σε χρωστήρες που ζωγραφίζουν τα γραπτά του με της εξαίσιας ψυχής του το ουράνιο τόξο και του μυαλού του την πλέρια γνώση.
Θεωρώ αγαθή τύχη το γεγονός ότι γνώρισα τον πατέρα Ιγνάτιο καθώς υπήρξε συνεργάτης της ΕΡΤ.
Μ’ έκανε κοινωνό του μεγάλου και πολυβραβευμένου πνευματικού του έργου.
Τον ευχαριστώ για τις ώρες γαλήνης που μου χάρισε διαβάζοντας τα βιβλία αυτά.
Πατέρα Ιγνάτιε να είστε καλά.
Είναι παρήγορο που υπάρχετε όλοι εσείς οι ασκητές του ορθόδοξου χριστιανικού φιλόσοφου βίου.