Η Αρεόπολη είναι ένα από τα μεγαλύτερα και ιστορικότερα χωριά της Μάνης, γιαυτό και θεωρείται ατύπως ως “πρωτεύουσα” της Μέσα Μάνης. Ανήκει στη Λακωνική Νότια Αποσκιερή Μέσα Μάνη. Είναι χτισμένη σε κομβικό σημείο, απαραίτητο πέρασμα για όσους περιδιαβαίνουν τη Μάνη.
Η Αρεόπολη παλαιότερα ήταν πρωτεύουσα του Δήμου Οιτύλου, τώρα πια όμως με την εφαρμογή του σχεδίου Καλλικράτης υπάγεται στο νεοσύστατο Δήμο Ανατολικής Μάνης, ο οποίος έχει έδρα το Γύθειο και ιστορική έδρα την Αρεόπολη. Απέχει 25 χλμ. από το Γύθειο και 5 χλμ. από το επίνειό της, το γραφικό Λιμένι. Είναι χτισμένη σε ένα μικρό οροπέδιο, σε υψόμετρο 250 μ. και συγκρατεί μόνιμο πληθυσμό περίπου 900 κατοίκων.
Η Αρεόπολη παλαιότερα λεγόταν Τσίμοβα, ενώ το σημερινό της όνομα σίγουρα οφείλεται στο θεό του πολέμου, τον Άρη. Λέγεται και γράφεται συχνά ότι η Μάνη δεν υποδουλώθηκε ποτέ στους Τούρκους. Αυτό βέβαια δεν είναι αληθές, είναι όμως αντικειμενικά αποδεκτό αφ’ ενός ότι μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης (1453) και του Δεσποτάτου του Μυστρά (1460) η Μάνη εντάσσεται σε ειδικό προνομιακό καθεστώς και αφ’ ετέρου ότι κατά τη διάρκεια των τεσσάρων αιώνων της τουρκοκρατίας οι Μανιάτες διεξάγουν συνεχείς αγώνες για να διατηρήσουν ελεύθερη τη μικρή αυτή γωνιά της πατρίδας μας. Συμμαχούν άλλοτε με τους Βενετσιάνους, άλλοτε με τους Ισπανούς, άλλοτε με τους Γάλλους και άλλοτε με τους Ρώσους, αναλαμβάνοντας πολεμική δράση κατά των Τούρκων κατακτητών και προκαλώντας αισθήματα θαυμασμού σε όλο τον κόσμο. Για παράδειγμα με επί κεφαλής την οικογένεια των Μαυρομιχαλαίων, που καταγόταν από την Αρεόπολη, επαναστατούν το 1770 στα Ορλωφικά με τη βοήθεια των Ρώσων. Εκείνος ο πόλεμος χάθηκε, αλλά έκτοτε η Μάνη αποτελούσε ημιαυτόνομη ηγεμονία.
Για την επανάσταση του 1821 έχουν χυθεί τόνοι μελάνι και θα περίμενε κανείς γι’ αυτήν την τόσο σημαντική σελίδα της ιστορίας μας να μην υπάρχουν αναπάντητα ερωτηματικά. Κι όμως! Πότε ξεκίνησε η επανάστση; Από πού ξεκίνησε η επανάσταση; Η επικρατούσα αντίληψη είναι ότι το λάβαρο της επανάστασης υψώθηκε στις 25 Μαρτίου στη μονή Αγίας Λαύρας, που βρίσκεται κοντά στα Καλάβρυτα. Αυτό προφανώς δεν είναι σωστό, διότι τα Καλάβρυτα ήδη είχαν απελευθερωθεί στις 21 Μαρτίου. Ας δούμε τι γράφει (το 1888) για το θέμα αυτό ο πρώτος πρωθυπουργός του ελεύθερου ελληνικού κράτους, ο Σπυρίδων Τρικούπης:
“Ψευδής είναι η εν Ελλάδι επικρατούσα ιδέα, ότι εν τη μονή της Αγίας Λαύρας ανυψώθη κατά πρώτον η σημαία της ελληνικής επαναστάσεως. Την ιδέαν ταύτην εξέφρασα και εγώ εν τω επικηδείω μου λόγω εις Ανδρέα Ζαΐμην πριν εξακριβώσω την αλήθειαν”.
Σήμερα στην Αρεόπολη οι περήφανοι κάτοικοί της διατείνονται ότι εδώ στο ναό των Ταξιαρχών στις 17 Μαρτίου 1821 (στην ιστορική ομώνυμη πλατεία) έγινε δοξολογία για την επανάσταση, ευλογήθηκε η σημαία της Μάνης και σήκωσαν τα όπλα οι πρώτοι επαναστάτες υπό την ηγεσία του Πετρόμπεη Μαυρομιχάλη. Άλλοι πάλι ισχυρίζονται ότι στις 17 Μαρτίου 1821 ο Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης κήρυξε την επανάσταση σε θεία λειτουργία που παρακολούθησε όχι στην Αρεόπολη αλλά στην Καλαμάτα! Τέλος πάντων, στην Αρεόπολη απέναντι από την εκκλησία των Ταξιαρχών υπάρχει και το σχετικό μνημείο, ως ελάχιστο δείγμα τιμής και ευγνωμοσύνης για τη συμβολή των Μανιατών στη δημιουργία του ελληνικού κράτους.
Ένας ακόμη επιφανής γόνος της Αρεόπολης ήταν και ο δημοσιογράφος Δημήτριος Καλαποθάκης, πρόεδρος του Μακεδονικού Κομιτάτου κατά το Μακεδονικό Αγώνα. Προς τιμήν του ένας κεντρικός δρόμος της Θεσσαλονίκης φέρει το όνομά του.
ΠΗΓΗ: Adelin
