Οι γυναίκες δεν απολαµβάνουν την πλήρη ισότητα µε τους άνδρες παρά το γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια εξακολουθεί να σηµειώνεται πρόοδος. Οι άνδρες συνεχίζουν να κατέχουν καίρια εργασιακά πόστα, ενώ οι γυναίκες επωµίζονται σε µεγάλο ποσοστό τις εργασίες του νοικοκυριού αλλά και την ανατροφή των παιδιών.
Αποτέλεσµα είναι συνολικά να αναβαθµίζεται µε αργό ρυθµό ο ρόλος της γυναίκας και οι άνδρες να απολαµβάνουν τα συνήθη προνόµια στο όνοµα µιας υποτιθέµενης και µάλλον στα χαρτιά «εξελιγµένης» εποχής.
Οι γυναίκες εξακολουθούν να βρίσκονται σε µειονεκτική θέση όσον αφορά τη φτώχεια και την εκπαίδευση συγκριτικά µε τους άνδρες.
Σύµφωνα µε τα Ηνωµένα Έθνη, η πρόοδος προς την κατεύθυνση της ισότητας µεταξύ γυναικών και ανδρών είναι αργή.
Αυτό είναι το συµπέρασµα µιας πρόσφατα δηµοσιευµένης έκθεσης της γυναικείας οργάνωσης του ΟΗΕ «UN Women». Σύµφωνα µε την έκθεση, µε τους σηµερινούς ρυθµούς, η ισότητα των φύλων στα κοινοβούλια παραµένει ένα µακρινό όνειρο που µπορεί να µην επιτευχθεί πριν από το 2063, αναφέρθηκε πριν λίγες ηµέρες στη Νέα Υόρκη.
Επιπλέον, θα χρειαστούν άλλα 137 χρόνια µέχρι όλες οι γυναίκες και τα κορίτσια να απαλλαγούν από τη φτώχεια. Και περίπου ένα στα τέσσερα κορίτσια θα συνεχίσει να παντρεύεται όντας ακόµη παιδί.
Η έκθεση επισηµαίνει το κόστος της ανισότητας των φύλων. Για παράδειγµα, το ετήσιο παγκόσµιο κόστος των χωρών που αποτυγχάνουν να εκπαιδεύσουν επαρκώς τους νεαρούς πληθυσµούς τους ανέρχεται σε περισσότερα από 10 τρισεκατοµµύρια δολάρια ΗΠΑ (σχεδόν 8.990 δισεκατοµµύρια ευρώ).
Έχει σηµειωθεί πρόοδος παγκοσµίως στην ενίσχυση του ρόλου των γυναικών και των κοριτσιών, συνεχίζει η έκθεση.
Μία στις τέσσερις κοινοβουλευτικές έδρες καταλαµβάνεται από γυναίκες – µια σηµαντική αύξηση σε σύγκριση µε µια δεκαετία πριν.
Το ποσοστό των γυναικών και των κοριτσιών που ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας έχει µειωθεί σε λιγότερο από 10%.
Με τα κατάλληλα µέτρα, θα µπορούσε να επιτευχθεί πρόοδος στην ισότητα των φύλων, συνεχίζει η έκθεση. Σε αυτά περιλαµβάνονται νόµοι κατά της ενδοοικογενειακής βίας και µεγαλύτερες επενδύσεις σε προγράµµατα για τις γυναίκες.
Στην Γερµανία, το Ίδρυµα Hans Böckler ερευνά εδώ και πολύ καιρό το θέµα της ισότητας των φύλων και των ίσων ευκαιριών για άνδρες και γυναίκες και αναλύει την ισότητα και την ανισότητα των φύλων.
Το WSI GenderDataPortal προσφέρει ένα ευρύ και τακτικά ενηµερωµένο φάσµα στατιστικών στοιχείων σχετικά µε το θέµα του φύλου και της ισότητας.
Το 2020, οι γυναίκες εργάζονταν κατά µέσο όρο 7,9 ώρες λιγότερες από τους άνδρες. Από το 2005, το χάσµα χρόνου µεταξύ των φύλων, το οποίο ορίζει τη διαφορά στις ώρες εργασίας µεταξύ ανδρών και γυναικών, µειώνεται κάθε χρόνο. Ωστόσο, σχεδόν µία στις δύο γυναίκες (46%) και µόνο το 11% των ανδρών εξακολουθούν να εργάζονται µε µερική απασχόληση.
Οι γυναίκες συνέχιζαν να φέρουν το κύριο βάρος της φροντίδας των παιδιών στο τέλος του 2023.
Υπήρξαν µικρές αλλαγές κατά τη διάρκεια της πανδηµίας του κορωνοϊού, καθώς περισσότεροι πατέρες ανέλαβαν προσωρινά τις ευθύνες φροντίδας των παιδιών.
Χωρίς παιδιά, το 63% των γυναικών από νοικοκυριά ζευγαριών µε δύο εργαζόµενους εργάζονταν µε πλήρη απασχόληση (93% των ανδρών).
Εάν υπάρχουν παιδιά, αυτό ισχύει µόνο για το 29% των γυναικών (αλλά εξακολουθεί να ισχύει για το 94% των ανδρών).
Στα περισσότερα νοικοκυριά, οι γυναίκες είναι αυτές που οργανώνουν την καθηµερινή ζωή – ανεξάρτητα από το αν εργάζονται µε µερική ή πλήρη απασχόληση. Να φτιάχνουν λίστες µε ψώνια, να προγραµµατίζουν τα δείπνα, να παίρνουν τα παιδιά από τον παιδικό σταθµό, να κλείνουν ραντεβού για εξετάσεις στον παιδίατρο, να τηλεφωνούν στον άρρωστο πεθερό και να θυµούνται τα έγγραφα για τη φορολογική δήλωση. η οργάνωση της καθηµερινής ζωής µπορεί να απορροφήσει πολύ χρόνο και νεύρα παράλληλα µε την επικερδή απασχόληση.
Τα στοιχεία αυτά είναι µια σαφής εικόνα της σηµερινής πραγµατικότητας. Οι γυναίκες σε όλο τον κόσµο ενώ αναλαµβάνουν ολοένα και περισσότερο ευθύνες, δεν έχουν την δυνατότητα να ελιχθούν είτε εργασιακά είτε κοινωνικά όπως οι άνδρες.
Και αυτό παρά το γεγονός ότι έχουν καταβληθεί σηµαντικές προσπάθειες από αρκετά κράτη. Στον αντίποδα βέβαια είναι και η κατώτατη θέση της γυναίκας στις µη δηµοκρατικές και υποβαθµισµένες κοινωνίες. Εκεί τα πράγµατα είναι πολύ πιο σοβαρά, δηλαδή σε θεοκρατικά και δικτατορικά καθεστώτα.
Σε παγκόσµιο επίπεδο, το πρόβληµα παραµένει. Και αν επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις του ΟΗΕ, έχουµε να διανύσουµε πολύ χρόνο µέχρι να µιλάµε για πραγµατική ισότητα και µε στατιστικά στοιχεία. Τουλάχιστον στις ανεπτυγµένες κοινωνίες. Γιατί εκεί που υπάρχει µεγάλη φτώχεια ή καταπίεση, η θέση της γυναίκας εξακολουθεί να είναι προδιαγεγραµµένη .
