Από εχθές έχουν αρχίσει οι βαρύγδουποι τίτλοι και οι τυφλές αναπαραγωγές ενός άρθρου που δημιουργήθηκε με ένα και μόνο σκοπό, να κυνηγήσει τα «κλικ», λέγοντας ότι ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε για την νομιμότητα της διήθησης. Αν το δεις έτσι, το άρθρο αυτό ήταν άκρως πετυχημένο και αυτός που το έγραψε δικαιολόγησε τον μισθό του, φέρνοντας τα πολυπόθητα κλικ στην σελίδα. Αύριο θα πρέπει να βρει κάτι καινούριο, και μία φορά την εβδομάδα αυτό το καινούριο να δημιουργεί και ντόρο. Για αυτή την εβδομάδα πέτυχε τον σκοπό του, πάει τώρα για την επόμενη.. αν είμαστε τυχεροί ο κύκλος αυτός θα κάνει πολύ καιρό, μέχρι να περάσει ξανά από την θεματολογία της μοτοσυκλέτας! Η «είδηση» είναι ότι ο Άρειος Πάγος αποφάνθηκε πως οι μοτοσυκλέτες ευθύνονται σε περίπτωση ατυχήματος κατά την διάρκεια της διήθησής τους ανάμεσα στις λωρίδες κυκλοφορίας. Μονάχα που δεν υπάρχει καμία είδηση. Ο νόμος είναι αυτός, ήταν πάντα έτσι, και ο Άρειος Πάγος δεν έχει τελεσιδικήσει σε τίποτα.
Αφορμή για να ξεκινήσει αυτή η λάθος κουβέντα, ήταν μία απόφαση του δικαστηρίου – σύμφωνα πάντα με το «δημοσιογραφικό» άρθρο – που δικαιώνει οδηγό νταλίκας για τον σοβαρό τραυματισμό μοτοσυκλετίστριας που βρέθηκε κάτω από τις ρόδες του, έπειτα από πρόσκρουση σε αυτοκίνητο, ενώ κινούταν ανάμεσα στις λωρίδες. Ο Άρειος Πάγος έπραξε το αυτονόητο στην συγκεκριμένη περίπτωση, εφαρμόζοντας τον νόμο, ο οποίος επίσης είναι σαφής και ορίζει ότι η διήθηση των μοτοσυκλετών, επιτρέπεται ανάμεσα σε λωρίδες με διακεκομμένη διαγράμμιση για να φτάσει η μοτοσυκλέτα εμπρός στο φανάρι, καθώς έχει αποδειχθεί ότι το να περιμένει πίσω από τα αυτοκίνητα αυξάνει τις πιθανότητες να μετατραπεί σε δυστύχημα κάποιο τροχαίο. Ορίζει επίσης και την σχετική ταχύτητα, και δεν αφήνει κανένα παράθυρο για κίνηση ανάμεσα στα αυτοκίνητα σε αυτοκινητόδρομους και άλλες περιπτώσεις. Οπότε; Οπότε η απόφαση του Άρειου Πάγου, απλά στηρίζει τον νόμο και είδηση θα υπήρχε αν γινόταν να αλλάξει ο νόμος και ο Άρειος Πάγος εμπόδιζε κάτι τέτοιο να γίνει.
Η πραγματική είδηση της ημέρας, είναι πως η Ουάσιγκτον αποφάσισε από εχθές να επιτρέψει την διήθηση των μοτοσυκλετών, αν και κάτω από πολύ αυστηρές συνθήκες, ακολουθώντας το παράδειγμα της Καλιφόρνιας. Κάνοντας μία παρένθεση, εκεί πλέον το πρόβλημα είναι να ενημερώσουν τους οδηγούς των αυτοκινήτων πως ο νόμος έχει αλλάξει, καθώς το υψηλό αίσθημα της αυτοδικίας που επικρατεί εκεί, έχει οδηγήσει σε πραγματικά δολοφονικές πρακτικές, με τους οδηγούς των αυτοκινήτων να συγκρούονται επίτηδες με μοτοσυκλέτες που κινούνται ανάμεσα στις λωρίδες, πιστεύοντας ότι παρανομούν.
Η πιο σημαντική είδηση, σχετικά με την διήθηση, είναι όσα γράφαμε ακριβώς πέρσι, για την κίνηση της Γαλλίας να επιτρέψει την διήθηση πλήρως σε συγκεκριμένα σημεία που επιτηρεί, ώστε για πρώτη φορά να καταγραφεί αν και πώς επηρεάζεται η κίνηση των αυτοκινήτων. Απώτερος σκοπός, είναι καθολική εφαρμογή του μέτρου μετά από αρκετά χρόνια…
Κι ας πάμε στην δική μας κατάσταση. Έχοντας οδηγήσει στην συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαϊκών δρόμων, κάνοντας “lane filtering” στο Los Angeles “before it was cool”, ως άλλος «ελληνάρας» που δεν σέβεται τους νόμους, και μπλέκοντας στο πραγματικό χάος που λέγεται κίνηση με σκούτερ σε ασιατική χώρα… η αλήθεια στην οποία έχω καταλήξει, είναι πως οι Έλληνες οδηγοί αυτοκινήτων είναι οι πλέον εκπαιδευμένοι σε αυτό που ονομάζουμε, διήθηση μοτοσυκλετών. Δυστυχώς αυτό το μάθημα έχει δοθεί με πραγματικό αίμα και όχι με εκπαίδευση, και ακόμα πιο δυστυχώς, συνεχίζεται ακριβώς έτσι, να μαθαίνουμε δηλαδή με τον άσχημο τρόπο. Παραμένει το γεγονός όμως, ότι οι Έλληνες οδηγοί περιμένουν τις μοτοσυκλέτες να κινούνται ανάμεσα στα αυτοκίνητα, σε αντίθεση με τους Ευρωπαίους και ιδιαίτερα τους ευαίσθητους με το “personal space” Αμερικανούς, που σε τέτοια περίπτωση αγχώνονται πραγματικά και δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν.
Η Ελλάδα λοιπόν έχει εκπαιδεύσει –ξανά δυστυχώς- με αίμα τους οδηγούς της, κι έτσι αν υπάρχει μία χώρα στην Ευρώπη, που μία σωστή καμπάνια ενημέρωσης, αλλαγής των νόμων και οργανωμένης εκπαίδευσης, θα είχε άμεσο αντίκτυπο, είναι η δική μας. Από την Ελλάδα θα μπορούσε να ξεκινήσει η αλλαγή για την διήθηση σε όλη την Ευρώπη, πράγμα που απαιτεί το μοναδικό που λείπει από αυτή την χώρα, την πολιτική βούληση ή καλύτερα την όρεξη για δουλειά από την μεριά της πολιτείας. Αυτό βέβαια μπορεί ακόμα να γίνει, καθώς τίποτα δεν έχει τελεσιδικήσει, με την μορφή που παρουσιάζεται σε διάφορα άρθρα…
