Μεταλλάσσεται ή τελειώνει η Αριστερά; Το ερώτημα κυριαρχεί στον καιρό μας κατόπιν εμφάνισης “μορφωμάτων”, που έχουν αντιποιήσει τα οράματα και τους συμβολισμούς της Αριστεράς, έφεραν δε στο πολιτικό σκηνικό γενικευμένη αποδιοργάνωση, ώστε η σημερινή κυριαρχία της κυβέρνησης να προχωρεί χωρίς κάποια ουσιαστική παρενόχληση.
Οι πριν από καιρό κινητοποιήσεις των χαροκαμένων απ’ το τραγικό έγκλημα των Τεμπών, του φοιτητόκοσμου για την υποχρηματοδότηση της Παιδείας και τα ιδιωτικά πανεπιστήμια και των εργατικών σωματείων, η επί πληρωμή πρόσβαση στη βασική φροντίδα της υγείας, η ασυδοσία της αισχροκέρδειας, τα καρτέλ ενέργειας και βασικών ειδών διατροφής, που οργιάζουν ο σάλος με το θέμα των παρακολουθήσεων και το ζήτημα των προσωπικών δεδομένων με την κα Άννα – Μισέλ Ασημακοπούλου, όλα αυτά φανερώνουν, όπως λένε αρθρογραφούντες ότι φταίει το αδιέξοδο που έχει περιέλθει το στρατόπεδο της Αριστεράς.
Όμως αυτή η Αριστερά που βρίσκεται σε διαρκή κρίση και δείχνει να εκπνέει, την οποία κατηγορούν για πολιτική και ηθική ανεπάρκεια, προσπαθεί να εξαγνισθεί στην “κολυμβήθρα του Σιλωάμ”, ώστε να προσφέρει στην κοινωνία ελπίδες και να πείσει τους ταγούς της αντίδρασης ότι η αληθινή Αριστερά δεν τελείωσε. Είναι η παράταξη που προσπαθεί να διατηρεί τις ισορροπίες στο υπάρχον πολιτικό σκηνικό, ανεξάρτητα αν ασθμαίνουσα επιχειρεί ν’ απαλλαγεί απ’ τους εφιάλτες, που της δημιούργησαν οι απρόσμενοι, να τη διοικήσουν αλεξιπτωτιστές.
Παράκεντρα συστήματα εξουσίας λειτουργούσαν και πριν το 2019. χειραγωγούσαν και εκτροχίαζαν την εξουσία. Δημιούργησαν “αμείλικτα ερωτήματα” στα οποία δεν εδόθησαν απαντήσεις και καλό θα ήταν να μην τα μάθουμε απ’ τον κ. Κασσελάκη και τους “εφημερογράφους”, αλλά από τον ίδιο τον κ. Τσίπρα. Να μας πει ο τέως πρωθυπουργός τι “ατυχείς” στιγμές είχε, τι είδους “παρασυστήματα’’ υπήρξαν όταν κυβερνούσε, να δώσει συγκεκριμένες απαντήσεις και να μην κρύβεται πίσω από το δαχτυλάκι του, λέγοντας ότι εμφυλοχωρούσαν συκοφαντικές επιθέσεις εις βάρος του και της χώρας μας. Να κάνει αυτοκριτική με ειλικρίνεια, έστω και καθυστερημένα.
Η ετήσια έκθεση του Πανεπιστημίου του Γκέτεμπουργκ το 2023 ταξινομεί τις χώρες του κόσμου σε κατηγορίες που είναι: Φιλελεύθερες δημοκρατίες, εκλογικές δημοκρατίες, εκλογικές απολυταρχίες και κλειστές απολυταρχίες. Η χώρα μας δεν πληροί τις προϋποθέσεις της φιλελεύθερης δημοκρατίας υποβαθμισθείσα απ’ το 2012 με το κλείσιμο της ΕΡΤ, το ζήτημα της Novartis, την υπόθεση Predator της εισόδου στη Βουλή των κομμάτων “Σπαρτιάτες”, “Νίκη”, “Ελληνική Λύση”. Μας τοποθετούν στο επίπεδο δημοκρατίας των χωρών Πορτογαλίας, Ισραήλ, Ναμίμπια, Μολδαβία και Μαυροβούνιο.
Δύσκολα καλλιεργείται ένα νέο σοσιαλδημοκρατικό πολιτικό σκηνικό με γνώμονα τις αξίες της Αριστεράς που έχει ανάγκη ο τόπος.
