“Ο λαϊκισμός τελικά αποτελεί τον μεγαλύτερο αντίπαλο της λογικής”.
Η ΠΡΟΧΘΕΣΙΝΗ συζήτηση στη Βουλή, με αφορμή την Παιδεία, οι αντεγκλήσεις, το «εξυπνακίστικο» στυλ και οι υπερκεράσεις σε εντυπωσιασμούς δείχνουν πόσο οι πολιτικοί έχουν άγρια μεσάνυχτα από τα πραγματικά προβλήματα του κόσμου.
ΝΑ ένα απλό παράδειγμα: «Συζητάμε ένα νομοσχέδιο που περιλαμβάνει εννέα άρθρα για την ενσωμάτωση οδηγίας και άλλα είκοσι άρθρα που προστέθηκαν από το υπουργείο Οικονομικών. Είδαμε από χθες σωρεία τροπολογιών -σχεδόν ανά δέκα λεπτά κατατίθεντο τροπολογίες- που έχουν φθάσει περίπου τις 35 μαζί με εκείνες που είχαν ενσωματωθεί στο νομοσχέδιο»! Αυτά αποκάλυψε ο Γ. Κεφαλογιάννης, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. Και ναι μεν είναι ωραία όσα μας λέει ο εκπρόσωπος, όμως τόσο γρήγορα λησμόνησε πως, όσο το κόμμα του κυβερνούσε, πόσο «ελάμπρυνε» το Κοινοβούλιο με πλήθος γαλάζιων τροπολογιών-μάλλον «ντροπολογιών» όπως τις λέγαμε; Ποιος λησμονεί πως ακόμη και παραμονές εκλογών είχαμε «ντροπολογίες» ώστε να ευνοηθούν τα «δικά τους παιδιά»;
ΘΕΛΕΙ, λοιπόν, θράσος και «κοντή μνήμη» να κατηγορεί η Ν.Δ. (γενικά η αντιπολίτευση) την κυβέρνηση για τις τροπολογίες που αυτή φέρνει… Ανέκαθεν, όλα τα κόμματα ισχυρίζονταν πως αιτούνται τροπολογίες άρθρων νόμων, για βελτίωση του νόμου! Και όχι βέβαια από ειλικρινές ενδιαφέρον για ανακούφιση του λαού ή του τόπου αλλά για ψηφοθηρικούς και μόνο λόγους. Εξ ού και οι πολλές “φωτογραφικές” διατάξεις νόμων και τροπολογιών που γνωρίσαμε στο παρελθόν.
ΕΝ πάση περιπτώσει, εκείνο που εκπλήσσει σχετικά με τον ορυμαγδό των τροπολογιών είναι η παρέμβαση του πρωθυπουργού, για να δικαιολογήσει τις “αριστερές” τροπολογίες! Πώς; Μα “συμψηφίζοντας” τις παλιές των παλαιοκομματικών με τις δικές του: «Ξεχάσατε –κύριε Μητσοτάκη- ότι νομοθετούσατε αποκλειστικά με πράξεις νομοθετικού περιεχομένου; Το 2014 νομοθετήσατε περίπου 270 τροπολογίες τελευταίας στιγμής. Εμείς το 16 τις ανεβάσαμε λίγο παραπάνω(!). Εσείς είχατε 60 νομοσχέδια, εμείς 90». Και πρόσθεσε ο κ. Τσίπρας: «Εμείς φέραμε με τροπολογία της τελευταίας στιγμής και κοινωνικά μέτρα(!), ενώ εσείς ψηφίζατε ασυλίες στους τραπεζικούς που διαχειρίζονταν τα θαλασσοδάνειά σας».
…ΟΧΙ! Δεν αλλάζουμε με τίποτε κι αυτό είναι απογοητευτικό. Δεν ζούμε σε χώρα “αγγέλων”. Οι πολιτικοί είναι ο καθρέφτης μας. Αλλά, όπως θα έλεγε με πικρία παλιός φίλος και σχολιαστής, «Τα πάντα σαν πάντα, ξανά και ξανά…» έρχονται και φεύγουν σ’ αυτόν τον τόπο. Χωρίς κανένα φως στο τούνελ, χωρίς καμιά ελπίδα αλλαγής πουθενά σ’ αυτή την έρμη χώρα!
