Το να είσαι αριστερός, φέρει κάποια δυσκολία, που μόνο τα νιάτα με τον ενθουσιασμό και τον παλμό τους μπορούν να αντέξουν χωρίς παράπονο.
Ας πάρουμε το ζήτημα, εξετάζοντάς το απ’ όλες τις πλευρές του.
Αν είσαι αριστερόχειρας, μια ατελείωτη αλυσίδα μικρών ταπεινώσεων καραδοκεί σε κάθε γωνία. Είσαι βλέπεις αναγκασμένος να βρίσκεις παντελόνια με καβάλο… αριστερόστροφο, έχεις πρόβλημα με τα ανοιχτήρια και το σίδερο σιδερώματος ρούχων. Υποφέρεις όταν χρησιμοποιείς το ειδικό εργαλείο για να καθαρίσεις πατάτες ή δεν μπορείς να χειριστείς μια κάμερα. Υπάρχουν ένα σωρό δυσφημιστικές λέξεις που χρησιμοποιούνται για τον αριστερόχειρα. Ζερβός, ευώνυμος, αριστερόστροφος, αριστερήνεμος.
Ακόμη και στην εκκλησία προτιμούνται οι εκ δεξιών καθήμενοι.
Αλλά και στην πολιτική, πόσοι δεν ξεκίνησαν με ζήλο δηλώνοντας αριστεροί και μεγαλώνοντας, μετακινήθηκαν από το κοινωνικό ρεύμα προς το κέντρο, ακόμα και στη δεξιά;
Σ’ έναν καπιταλιστικό κόσμο, το να δηλώνεις αριστερός, είναι σαν να αποδέχεσαι το βασανιστήριο του να ζεις σ’ ένα κόσμο, όπου όλα είναι φτιαγμένα και προορισμένα για τη δεξιά. Θα ζεις μονίμως έναν αποκλεισμό, ένα κοινωνικό εμπάργκο. Το αντέχεις; Αν ναι… τότε μπορείς να δηλώνεις περήφανα αριστερός.
