Την περασµένη εβδοµάδα είδαµε παρέα ιστορίες ανακαλύψεων και επανεµφανίσεων αντικειµένων τέχνης και αρχαιολογικών ευρηµάτων που συγκλόνισαν επιστηµονική κοινότητα και λάτρεις της ιστορίας και των τεχνών.
Ανακαλύψαµε ένα «κρυµµένο» σκυλάκι σε πίνακα του Πικάσο, το γεωµετρικό θαύµα της Taposiris Magna, µια κρυµµένη τοιχογραφια σε συναγωγή του Βερµόντ, (ακόµα) δυο νεκρούς της Ποµπηίας και έναν µυστηριώδη διάδροµο στην πυραµίδα της Γκίζας. Σήµερα οι ιστορίες συνεχίζονται…
Τα σηµάδια στον ‘‘λίθο του πεπρωµένου’’
Από τον 13ο αιώνα, οι βασιλιάδες της Σκωτίας κάθονταν στον «Λίθο του Πεπρωµένου» κατά τη στέψη τους. Πρόκειται για µια µεγάλη πέτρα ενσωµατωµένη (πλέον) σε έναν θρόνο που χρησιµοποιείται ακόµα σε τελετές στέψης, για τους µονάρχες του Ηνωµένου Βασιλείου. Οι ερευνητές σάρωσαν πρόσφατα τον µεγάλο ορθογώνιο λίθο και ανακάλυψαν έκπληκτοι κρυµµένα σύµβολα και σηµάδια που κανείς δεν είχε παρατηρήσει πριν. Στον ηλικίας 800 ετών λίθο υπήρχαν ρωµαϊκοί αριθµοί και µε χονδροειδείς σταυροί, που θα µπορούσαν να είχαν χαραχθεί στην επιφάνεια του το 1296 οπότε η πέτρα ταξίδεψε από τη Σκωτία στην Αγγλία. Ανακαλύφθηκαν επίσης υπολείµµατα γύψου και ένας λεκές από κράµα χαλκού . Το τελευταίο προκλήθηκε πιθανότατα από χάλκινο ή ορειχάλκινο αντικείµενο που είχε ακουµπήσει στην πέτρα για χρόνια, ίσως κάποιο θρησκευτικό αντικείµενο σαν καµπάνα. Τα ίχνη του γυψου υποδηλώνουν επίσης ότι κάποιος κάποτε έφτιαξε ένα αντίγραφο του λίθου. Ακόµα και σήµερα οι ερευνητές ψάχνουν να βρουν άκρη µε τα ευρήµατα…
∆είτε το σχετικό βίντεο εδώ: https://youtu.be/ZEpLA7HXTww
Οι ρίζες της βρετανικής κωµωδίας
Οι απαρχές της βρετανικής κωµωδίας αποτελούν µυστήριο. Εκείνο που γνωρίζουµε, είναι πως στη µεσαιωνική Αγγλία ένας περιπλανώµενος βάρδος ήταν διάσηµος για τα αστεία του. Εζησε κοντά στα σύνορα Derbyshire-Nottinghamshire και ο κόσµος τον λάτρευε. Το όνοµά του έχει χαθεί στους αιώνες, και είναι θαύµα που οι επιστήµονες γνωρίζουν την ύπαρξή του. Γενικότερα οι ιστορίες και τα αστεία των βάρδων του µεσαίωνα είναι σπάνια. Για καλή µας τύχη, τον 15ο αιώνα, ένας θαυµαστής αυτών των αστείων ιστοριών, ο Richard Heege έγραψε ένα βιβλίο βασισµένο στις σηµειώσεις του βάρδου. Το βιβλίο έγινε αργότερα γνωστό ως Χειρόγραφο Heege, αλλά η κωµική του αξία αγνοήθηκε επειδή οι ειδικοί µελέτησαν µόνο τον τρόπο κατασκευής του βιβλίου. Το βιβλίο µαράζωνε και σκονιζόταν στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Σκωτίας όταν ανακαλύφθηκε –κατά τύχη- από τον ∆ρ Τζέιµς Γουέιντ. Αµέσως συνειδητοποίησε ότι το χειρόγραφο ήταν κάτι περισσότερο από ένα απλό βιβλίο. Ήταν ένα µοναδικό αρχείο «κωµικών εκποµπών» της µεσαιωνικής Αγγλίας που απηχούσε στοχεία κωµωδίας και αυτοειρωνείας, ακόµα και στοιχεία χαρακτηριστικά της σηµερινής βρετανικής stand-up comedy.
∆είτε το σχετικό βίντεο εδώ: https://youtu.be/3EA–U3PY9M
Το κεφάλαιο της Βίβλου
Για χρόνια, η βιβλιοθήκη του Βατικανού φιλοξενούσε µια πολύ παλιά Βίβλο, η οποία θεωρούσαν πως ήταν απλώς… παλιά. Μέχρι που ο ιστορικός Γκριγκoρι Κέσελ παρατήρησε ότι το βιβλίο ήταν ένα παλίµψηστο και είχε ξαναχρησιµοποιηθεί (σ.σ: ένα νέο κείµενο είχε γραφεί πάνω από το παλιό που «σβήστηκε»). Περίεργος για το τι µπορεί να είχε διαγραφεί, χρησιµοποίησε υπεριώδη ακτινοβολία για να σαρώσει τις σελίδες. Το 2023, αποκάλυψε τα ευρήµατά του: κάτω από τρία στρώµατα λέξεων «κρυβόταν» ένα κεφάλαιο της Βίβλου «χαµένο» για περισσότερα από 1.500 χρόνια. Το κείµενο γράφτηκε στα συριακά και περιέγραφε το Κεφάλαιο 12 του Βιβλίου του Ματθαίου. Το απίστευτο εύρηµα πρόσφερε στους ερευνητές µια µοναδική µατιά στην εξέλιξη του κειµένου της Βίβλου αποκαλύπτοντας ότι οι πρώτες φάσεις συγγραφής της, ήταν ελαφρώς διαφορετικές και απλούστερες από τις σύγχρονες εκδόσεις.
∆είτε το σχετικό βίντεο εδώ: https://youtu.be/7cpP1hyl4Vs
Ένα αριστούργηµα… στο δάσος
Υπάρχουν µερικά αντικείµενα που κάποια στιγµή «εξαφανίζονται» διότι µόνο έτσι θα επιβιώσουν. Κάτι τέτοιο συνέβη µε τον «Χορό στην παραλία» (σ.σ: Dance on the Beach). Ο πίνακας δηµιουργήθηκε το 1906 από τον Edvard Munch, τον καλλιτέχνη της περίφηµης «Κραυγής» (σ.σ: The Scream). Το 1940, όταν οι Γερµανοί εισέβαλαν στη Νορβηγία, ο πίνακας Dance on the Beach ανήκε στην οικογένεια Olson. ∆εδοµένου ότι ο Munch ήταν στη λίστα των «έκφυλων καλλιτεχνών» που είχαν συντάξει οι ναζί, οι ιδιοκτήτες του πίνακα ήξεραν ότι το έργο θα καταστρεφόταν αν έπεφτε στα χέρια του εχθρού. Ετσι, οι Olsons, που ήταν επίσης γείτονες του Munch, αποφάσισαν να σώσουν το τεράστιο έργο τέχνης µήκους 4 µέτρων. Το έκρυψαν βαθιά σε ένα νορβηγικό δάσος µέσα σε έναν αχυρώνα µαζί µε άλλα έργα του ζωγράφου, συµπεριλαµβανοµένης και µιας πρώιµης εκδοχής της «Κραυγής». Εκεί, ο πίνακας περίµενε τη λήξη του ∆εύτερου Παγκόσµιου Πολέµου. Η εκπληκτική αυτή ιστορία ήρθε στο φως όταν το 115 ετών έργο τέχνης βγήκε από την κρυψώνα του και δηµοπρατήθηκε, τον Μάρτιο του 2023, από το Sotheby’s. Το αριστούργηµα του Munch πουλήθηκε για περισσότερα από 20 εκατοµµύρια δολάρια.
∆είτε το σχετικό βίντεο εδώ: https://youtu.be/HLRWFZtWU9Q
Μια µυθική χαµένη πόλη
Ενας παλιός γερµανικός µύθος λέει πως κάποτε υπήρχε µια µεγάλη πόλη που ονοµαζόταν Rungholt. Όµως οι κάτοικοι είχαν τόσα πλούτη και ευηµερία που έπεσαν στην αµαρτία. Μια µέρα, µια οµάδα µεθυσµένων ανδρών προσπάθησε να αναγκάσει έναν ιερέα να ευλογήσει ένα γουρούνι, και ο κληρικός θυµωµένος αποφάσισε ότι οι κάτοικοι της πόλης το είχαν παρακάνει. Ετσι προσευχήθηκε ζητώντας από τον Θεό να τους τιµωρήσει. Λίγο αργότερα, µια καταστροφική καταιγίδα σάρωσε την πόλη Rungholt στη Βόρεια Θάλασσα. Από τότε οι περισσότεροι αµφισβητούσαν αν η πόλη αυτή υπήρξε ποτέ στ΄αλήθεια ή αν απλά επρόκειτο για κοµµάτι του µύθου. Το 2023 όµως, ερευνητές αποκάλυψαν ότι η θρυλική πόλη υπήρξε πράγµατι και πως βρισκόταν βυθισµένη στη θάλασσα Wadden . Γεωλογική έρευνα εντόπισε µεσαιωνικούς τύµβους κατά µήκος σχεδόν 1,9 χιλιοµέτρων στο νησί Südfall. Κάτω από τις λάσπες υπήρχαν τα ερείπια µιας µεγάλης εκκλησίας, συστήµατα αποχέτευσης, ένα λιµάνι και ένα κρανίο 700 ετών κάποιου κατοίκου της πόλης Rungholt.
∆είτε το σχετικό βίντεο εδώ: https://youtu.be/RJIpsZmDXR0
