Οι αριθμοί των φιλοδοξιών

Έπιασαν, λέει, ξανά χαρτί και μολύβι τόσο στην κυβέρνηση όσο και στο ΣΥΡΙΖΑ, μετά την ανατροπή των “δεδομένων” για την πιθανή αριθμητική της εκλογής του ΠτΔ.
Αρχισαν να μετρούν από την αρχή πρόσωπα και πιθανότητες (“δικός μας – δικός τους”), προκειμένου να διαπιστώσουν αν τους βγαίνουν τα νούμερα για την προεδρική εκλογή.
Αφορμή για τις νέες ασκήσεις πολιτικής επί χάρτου, τη στιγμή που ο κόσμος βράζει γύρω, υπήρξε η αιφνίδια εξέλιξη στη Βουλή με τη συγκέντρωση υπογραφών για την ψήφιση ΠτΔ από την παρούσα Βουλή.
Είναι θλιβερό να “μαντρώνουν” από τώρα βουλευτές και οι μεν και οι δε, ενώ σύμφωνα με το Σύνταγμα, οι εθνοπατέρες οφείλουν να ψηφίζουν “κατά συνείδηση”. Όχι καθ’ υπόδειξη ή ανάλογα με το πού κινείται η πλάστιγγα των δημοσκοπήσεων.
Άλλος ένας λόγος για μα μην αισιοδοξούμε πως αυτός ο τόπος είναι δυνατόν κάποτε να ξεφύγει από τη μιζέρια τού “εγώ”. Οσο δε οι συσχετισμοί με τους αριθμούς των “δικών μας” και των “μη δικών μας” θα κυριαρχούν στη Βουλή προς δόξα των ατομικών (ή ιδεολογικών φιλοδοξιών), κρίσεις όπως η παρούσα θα επαναλαμβάνονται πιο τακτικά.
Τι θα κόστιζε στους πολιτικούς μας μια στοιχειώδης συναίνεση, ώστε να διαβούμε τον σκόπελο της κρίσης -κάτι που έπρεπε να είχε γίνει από την αρχή της- κι έπειτα ας αφήσουν τις φιλοδοξίες τους να απλωθούν; Ο λαός τούς λέει ξεκάθαρα: εκλογή ΠτΔ από την παρούσα Βουλή (άρα, όχι εθνικές εκλογές τώρα).