Αγιο της λευτεριάς προσκυνητάρι
που στήριξε την πίστη, την ελπίδα,
πως δε θ’ αργήσει κι η μικρή πατρίδα
η Κρήτη, ν’ αλαφρώσει απ’ τα βάρη
των βάρβαρων των Τούρκων όπου ακόμα
πάνω καθότανε στην τραχηλιά της
βασάνιζαν, σκότωναν τα παιδιά της
και μ’ αίμα βάφαν το ιερό της χώμα
Είχε ανοιχτή διαρκώς την αγκαλιά του
να ‘ρθουν εκεί να βρούνε προστασία
κάθε φορά των Τούρκων κτηνωδία
που ξέσπαγε κοντά στη γειτονιά του…
Το χίλια οκτακόσια εξήντα έξι
οχτώ Νοέμβρη, το ‘χανε κυκλώσει
τόσο σφιχτά και με μανία τόση,
που δύσκολο ήταν για πολύ ν’ αντέξει!
Γύρω απ’ τα τείχη, Τούρκοι αγριεμένοι
πισωδρομούσαν και χτυπούσαν πάλι
σα μέγα κύμα βράχο στ’ ακρογιάλι
μα κάθε γιούρια πήγαινε χαμένη!
Αντεξε κείνο όσο το μπορούσε
και τέλος, για στερνή τον διαθήκη,
έστρεψε προς τη μπαρουταποθήκη
ο Γιαμπουδάκης τ’ όπλο που κρατούσε…
Ομόφωνη εθελούσια θυσία
όλων στ’ Αρκάδι μέσα των κλεισμένων
στην άγια ελευθερία ορκισμένων,
που μίσεψαν για την αθανασία…
Στον ιερό βωμό τσ’ ελευθερίας
έπεσε απροσκύνητο τ’ Αρκάδι
και της σκλαβιάς περνώντας το σκοτάδι,
έγραψε μια σελίδα Ιστορίας!
