Τις τελευταίες ηµέρες παρακολουθήσαµε στη Βουλή την πολιτική αντιπαράθεση που κορυφώθηκε µε την πρωτοβουλία του ΠΑΣΟΚ να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας.
Το ΠΑΣΟΚ δηλαδή, χρησιµοποίησε την ύψιστη µορφή κοινοβουλευτικού ελέγχου, για να δηλώσει τη δυσπιστία του απέναντι στην ικανότητα της κυβέρνησης να ολοκληρώσει το κυβερνητικό της έργο, στηριζόµενο στην αποτυχία της να διαλευκάνει τα αίτια, τις συνθήκες και τις ευθύνες για την τραγωδία των Τεµπών. Μάλιστα µε δεδοµένο ότι το κόµµα δεν διαθέτει τους 50 βουλευτές που απαιτούνται για την κατάθεση της δυσπιστίας, κατόρθωσε να ενώσει µια µεγάλη µερίδα της αντιπολίτευσης για αυτόν τον σκοπό.
Όπως συνήθως συµβαίνει, παρά τις αστοχίες και την αδιαφάνεια διαχείρισης από πλευράς της κυβέρνησης, ο πρωθυπουργός διασώθηκε από την κοµµατική του πλειοψηφία στη Βουλή. Μπορεί να θεωρηθεί λοιπόν η πρόταση δυσπιστίας µάταιη;
Σε καµία περίπτωση δε θα ίσχυε κάτι τέτοιο. Το ΠΑΣΟΚ µε την ουσιαστική κοινοβουλευτική του πρωτοβουλία, χωρίς κινήσεις εντυπωσιασµού, κατόρθωσε να φέρει τον πρωθυπουργό προ των ευθυνών του, µεταφέροντας τα µηνύµατα που εκπέµπει η κοινωνία εντός του Κοινοβουλίου. Ανέδειξε τις κυβερνητικές παλινωδίες και τις παραλείψεις που διευρύνουν το ρήγµα της εµπιστοσύνης των πολιτών απέναντι στο πολιτικό σύστηµα. Ενώ τόνισε την εµφατική ανάγκη για απόδοση δικαιοσύνης.
Ο πρωθυπουργός κουνώντας το δάχτυλο της αλαζονείας, επιβεβαίωσε ότι απαξιώνει µια ολόκληρη κοινωνία και τα αµείλικτα ερωτήµατα που του θέτει. Ανέδειξε ότι η κυβερνητική του διαχείριση φέρνει το χάος στη ζωή των πολιτών και ότι έχει οδηγήσει τη χώρα σε τροχιά αναξιοκρατίας και δυσλειτουργίας. Παρά την προσπάθεια αποπροσανατολισµού και διαστρέβλωσης του ίδιου και των υπουργών του, αναδείχθηκε πλέον ότι το µόνο ανάχωµα στην ηθική και πολιτική του κατάπτωση είναι η αριθµητική του υπεροχή στη Βουλή.
Η απόρριψη της πρότασης δυσπιστίας δε σηµατοδοτεί τη λήξη του πολιτικού ζητήµατος. Το αίτηµα για δικαιοσύνη δεν παραγράφεται από µία ψηφοφορία στη Βουλή, αλλά είναι διαρκές και επίµονο και εκφράζεται δυναµικά από την κοινωνική πλειοψηφία.
*Η Μαρία ∆αφέρµου είναι φιλόλογος – γλωσσολόγος M.sc , Ph.D(c) τοµεάρχης Ισότητας ΠΑΣΟΚ
