» Η ζωή έχει αρχή, πορεία και διαβλέψεις για το μέλλον
Διδάσκομαι από τη ζωή, σημαίνει ζω την καθημερινότητα της, ενθυμούμενος το παρελθόν και χτίζοντας το μέλλον, το δικό μου και της κοινωνίας των ΑΝΘΡΩΠΩΝ μετεξελισσόμενης.
Καλούμαστε να διαμορφώνουμε ιδεολογικό προσανατολισμό με αξιακές αρχές για την κοινωνία των διαβλέψεων μας. Πολλές φορές συγκρούονται τα επιθυμητά μας με τα πρέπει ή δεν πρέπει να επηρεαζόμαστε. Δεν είναι στις προθέσεις μου να αναφέρω ονόματα, γιατί δεν είμαι ικανός να τους κρίνω. Είμαι όμως τολμηρός να αξιολογώ και να κρίνω το γνωστικό τους οπλοστάσιο και τις ικανότητες διακίνησης των διαβλέψεων τους, προκειμένου να αποκτούν όλο και περισσότερους αναγνώστες με όλο και μεγαλύτερες απαιτήσεις στα ζητούμενα τους.
Οι δότες αρθρογράφοι και οι δέκτες αναγνώστες, μπορεί να γίνονται όλο περισσότεροι σε αριθμό και πλουσιότεροι στον εμπλουτισμό των μεγάλων αυτών γνωστικών αξιών στην πορεία της ζωής τους. Πολλά είναι τα ονόματα αυτών που γράφουν μεγάλα κείμενα στην τοπική μας εφημερίδα, τα “Χανιώτικα νέα”. Το περιεχόμενο τους πλούσιο και αξιόλογο. Ο τίτλος τους προκλητικός στον υποψήφιο αναγνώστη. Σταματά, το κοιτάζει και το ξανακοιτάζει, θέλει να το διαβάσει, όμως το αφήνει για αργότερα. Είναι μικρός ο διαθέσιμος χρόνος. Το αγκαλιάζει με επαναλαμβανόμενες ματιές, βλέπει ότι αξίζει όχι μόνο να διαβαστεί γρήγορα και βιαστικά, αλλά να μελετηθεί, να διεισδύσει και στον εσώκοσμο του γράφοντα το κείμενο.
Τολμώ να εκφράσω άποψη, γιατί πρέπει να διαβάζονται και τα μεγάλα κείμενα. Χωρίς να είμαι ειδικός, θέλω να πιστεύω ότι είμαι αξιολογητής ως φίλος του διαβάσματος. Με επικινδυνότητα να κατηγορηθώ για το θράσος μου, μπαίνω σε ξένα χωράφια και λέω την άποψη μου. Στους αναγνώστες να μη μένουν μόνο στο αγκάλιασμα με τα μάτια τους, των μεγάλων γραφτών κειμένων, αλλά να βρίσκουν χρόνο να περνούν στο με προσοχή διάβασμα. Αξίζει. Στους αρθρογράφους να προσπαθούν τη σμίκρυνση των κειμένων ή να τα χωρίζουν σε δύο, ακόμα και σε τρία συνεχόμενα.
Αξίζει να διαβάζεσαι αρθρογράφε, αξίζει να θυσιάζεις χρόνο φίλε αναγνώστη.
Ο πλούτος των γνώσεων είναι θησαυρός που μας βοηθά να μαθαίνουμε πολλά που δεν γνωρίζουμε. Το κείμενο αυτό, το εμπνεύστηκα από τον στενό μου περίγυρο που διαβάζουν την τοπική μας εφημερίδα, τα “Χανιώτικα νέα”.
Ο ένας ρωτά τον άλλο, αν διάβασε το άρθρο του τάδε. Απάντηση «όχι, με την πρώτη ματιά το είδα μεγάλο». Τι κρίμα, πολλά έχασες. Τι πίκρα για τον αρθρογράφο να κάνει τόσο κόπο. Όταν αυτά ακούγονται μεταξύ φίλων αναγνωστών, μπαίνει το ερέθισμα.
Τι μπορούν να κάνουν μαζί δότες και δέκτες των απαιτούμενων για τον εμπλουτισμό των γνώσεων. Να προσεγγίζονται τα εφικτά και να ενθαρρύνονται προς το θετικότερο. Εφικτό είναι να συναντιούνται οι εμπλουτισμένοι με γνώσεις και ικανότητες αρθρογράφοι μέσω των άρθρων τους. Εφικτό είναι οι έχοντες ανάγκη από εμπλουτισμό γνώσεων να εξελίσσονται προαγόμενοι στις απαιτήσεις της ζωής, διαβάζοντας.
Θίγετε ένα υπαρκτό πρόβλημα, που είναι σίγουρο ότι απασχολεί πολλούς (τόσο από εκείνους που γράφουν όσο και από όσους διαβάζουν). Δεν είναι όμως όλα τα κείμενα- άρθρα ίδια: ανάλογα με το θέμα, μπορεί ή δεν μπορεί να περικοπεί ένα άρθρο. Το βέβαιο είναι ότι ο χώρος της εφημερίδας είναι δεδομένος (περιορισμένος), κάτι που δεν πρέπει να λησμονούν όσοι γράφουν.
(καμιά σχέση δεν έχουν αυτά με την ποιότητα των κειμένων που δημοσιεύονται. Είναι – αν είναι… – θέμα της εφημερίδας, αν και καλό θα ήταν να έχει καθένας αυτογνωσία – την ικανότητα να αξιολογεί αυτά που σκέπτεται να ανακοινώσει στους άλλους.
Ο έμπειρος συμπολίτης μας και καλός φίλος Παντελής Χίνος απευθύνει καλή προτροπή σε αρθρογράφους και αναγνώστες,στα πλαίσια του αμοιβαίου σεβασμού,να αποκτήσουν μια πιό ουσιαστική επικοινωνία!
Αξιέπαινη η προτροπή του!!