Πέρασαν και τούτες οι “διαφορετικές” φετινές γιορτές: Με τις “κλειστές” εκκλησίες, τα “κλειστά” καταστήματα, με τα άλλα απαγορευτικά μέτρα, με τις μάσκες, με τις αποστάσεις. Γιορτές, που στην ουσία δεν… άρχισαν, τουλάχιστον έτσι όπως μέχρι πρότινος τις γνωρίζαμε.
Κάτω από το πέπλο της πανδημίας, του φόβου και της ανησυχίας ολόκληρο το 2020, νιώσαμε στο πετσί μας πόσο ευάλωτοι είμαστε. Βιώσαμε -και βιώνουμε ακόμη- την αβεβαιότητα του “αύριο”. Αντιληφθήκαμε -και αντιλαμβανόμαστε ακόμη- τη σημασία του σήμερα.
Από τις φετινές γιορτές, έμειναν οι ευχές. Για μία χρονιά αλλιώτικη από την περυσινή. Με όλα αυτά που θεωρούσαμε αυτονόητα ή δεδομένα να… μπουν ξανά στην καθημερινότητά μας.
Ας κρατήσουμε μέσα μας το δίδαγμα, ότι όλα μπορούν από τη μια στιγμή στην άλλη να ανατραπούν. Και ας πορευθούμε με σύνεση, με πειθαρχία και με ευθύνη, μέχρι ο εφιάλτης του κορωνοϊού να αποτελέσει παρελθόν.
Ας αισιοδοξούμε ότι το “αύριο” θα είναι καλύτερο. Με τις ανθρώπινες επαφές και με την “ελευθερία”, που τώρα και τόσο καιρό έχουνε ξεχάσει.
Στο 34ο επεισόδιο, ενώ οι ελπίδες για θαύματα μέσα στο 2021 ήδη αρχίζουν να διαψεύδονται, ευχόμαστε καλή χρονιά και ψάχνουμε λογική από τα Χανιά ως την Αμερική.
