Ας διεκδικήσουμε ξανά την… πόλη μας

Το κίνημα της πετσέτας, ή αλλιώς η ανάγκη του Πολίτη, να έχει ελεύθερες παραλίες, είναι εδώ.
Από τη μια λοιπόν οι επιτήδειοι καταλαμβάνουν τον αιγιαλό κι από την άλλη το κράτος αδιάφορος παρατηρητής. Τώρα που οι πολίτες οργανώνονται επιτέλους και διεκδικούν κινηματικά την ποιότητα της ζωής τους, κεντρική εξουσία και Δήμοι ερίζουν για τις αρμοδιότητες. Λες και η αστυνομία ή το λιμενικό δεν μπορούν να ζητούν τις άδειες από τους πωλητές του αιγιαλού,  όπως τις ζητάνε κι από τον τελευταίο μικροπωλητή. Κι αν η ανάγκη του πολίτη να έχει ελεύθερες αμμουδιές είναι σεβαστή, τότε θα πρέπει ακόμα περισσότερο να γίνεται σεβαστή και η ανάγκη του για βιώσιμες πόλεις. Για πόλεις, όπου η ποιότητα της ζωής του, αντί να αναβαθμίζεται, υποβαθμίζεται καθημερινά.
Πάρτε παράδειγμα την πόλη μας. Οι αντίστοιχες καταπατημένες παραλίες είναι οι ελεύθεροι χώροι, ή αλλιώς οι δημόσιοι χώροι μιας πόλης που κακοποιούνται.
Είναι οι χώροι όπου ο πολίτης, θα μπορεί να περπατήσει, να αθληθεί, να κάτσει με την παρέα του σε δροσερό περιβάλλον… να κοινωνικοποιηθεί. Εάν δούμε τι γίνεται μ’ αυτούς τους χώρους στην πόλη μας, τα πράγματα είναι τραγικά. Ο μικρός δημοτικός Κήπος της πόλης, αναπλάστηκε, χωρίς να ενοποιηθεί με το διπλανό Πάρκο Ειρήνης και Φιλίας, όπου πιθανώς θα μπορούσε να μεταφερθεί το δημοτικό Σινεμά σε χώρο του πάρκου, όπου έχουν πέσει…. τόνοι μπετόν. Τι έγινε με την ανάπλαση; Τώρα διαπιστώνουν πολίτες και Δημοτική Αρχή, ότι κατακρεούργησαν τα δέντρα, με αποτέλεσμα το καλοκαίρι η ζέστη να είναι αφόρητη… Διάβασα ότι θα φέρουν λέει μεγάλα δένδρα να τα φυτέψουν…, αν είναι δυνατόν.
Ένα άλλο παράδειγμα είναι η Δυτική Τάφρος και η πλατεία Τάλως. Η Τάφρος τεράστια σε έκταση, μένει κενός χώρος, κι έχει διαμορφωθεί λέει, για χώρο περιπάτου. Κάποιος θα πρέπει να πει στους άρχοντες ότι περίπατος σ’ ένα λάκκο κάτω από το επίπεδο της θάλασσας, δεν γίνεται. Γίνεται όμως να μεταφέρουμε τα αυτοκίνητα εκεί, για να κάνουμε τον περίπατο μας στο παραλιακό μέτωπο.
Και η Αρχαιολογία θα μου πείτε; Να κάνει ό,τι ακριβώς και στο Ηράκλειο, όπου οι τεράστιοι Τάφροι εκεί έχουν γίνει χρήσιμοι χώροι για τον πολίτη και χρησιμοποιούνται και για πάρκινγκ. Τελειώνοντας να αναφερθούμε για πολλοστή φορά στο πρώην στρατόπεδο, που περιήλθε στην κυριότητα του Δήμου για να γίνει χώρος πρασίνου και άθλησης και στους Αγ. Αποστόλους. Αντί λοιπόν να ξεκινήσει η μελέτη για το πάρκο στο Μαρκόπουλο, η Δημοτική Αρχή μας ενημέρωσε ότι ξεκινάει μελέτες για την ανάπλαση των Αγ. Αποστόλων και για να κατασκευάσει εκεί κι ένα καλοκαιρινό θέατρο με τις αντίστοιχες θέσεις πάρκινγκ.
Κάποιος θα πρέπει να ξαναπεί στους άρχοντες αυτής της πόλης, ότι οι Αγ. Απόστολοι κερδήθηκαν με αγώνες, και το μόνο που χρειάζονται είναι μόνιμο προσωπικό να τους συντηρεί και να τους προστατεύει. Τα θέατρα… αν κρίνονται απαραίτητα… δεν γίνονται σε περιοχές φυσικού κάλλους άθλησης και αναψυχής.