«Δεν υπάρχει λαός στον κόσμο ο οποίος να έχει προσφέρει τόσα πολλά εις την ανθρωπότητα όσο ο Ελληνικός και να έχει καταπολεμηθεί τόσο πολύ από τόσους πολλούς λαούς, οι οποίοι δεν προσέφεραν τίποτα εις αυτήν» έγραψε ο Γερμανός φιλόσοφος Φρειδερίκος Νίτσε (1844 – 1900).
Άραγε, τα έχουν υπόψη τους αυτά τα λόγια του προγόνου τους η καγκελάριος Μέρκελ και ο υπουργός της των Οικονομικών κ. Σόιμπλε; Ή είναι θιασώτες της Αρχής του επίσης πρόγονού τους Σίλερ (1759-1805), ότι δηλ.: «Καταραμένε Έλληνα. Όπου να γυρίσω τη σκέψη μου, όπου και να στρέψω την ψυχή μου, μπροστά μου σε βλέπω, σε βρίσκω.
Τέχνη λαχταρώ, Ποίηση, Θέατρο, Αρχιτεκτονική, εσύ μπροστά πρώτος και αξεπέραστος… Επιστήμη αναζητώ, Μαθηματικά, Φιλοσοφία, Ιατρική, κορυφαίος και ανυπέρβλητος… Για Δημοκρατία διψώ, Ισονομία και Ισότητα εσύ μπροστά μου ασυναγώνιστος και ανεπισκίαστος… Καταραμένε Έλληνα, καταραμένη γνώση…»…
Μάλλον της δεύτερης Αρχής είναι θιασώτης το δίδυμο του μισελληνισμού (άποψή μας) και επιχαίρει ανερυθρίαστα, βλέποντες τη δυσμενή κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η Χώρα του Φωτός.
Και γιατί επικαλούμαστε το Γερμανικό δίδυμο; Διότι, αντί να σιωπά ως πολιτικοί μιας χώρας που αιματοκύλισε την Ευρώπη με τους δυο ανθρωποβρώστες παγκόσμιους πολέμους τον περασμένο αιώνα, ηγείται σε μια ανασυνταχθείσα Γερμανία μετά το (κακώς) γκρέμισμα του τείχους της διαίρεσης της σε Ανατολική και Δυτική τον Νοέμβριο 1989 και που προβάλλει ξανά ως επίδοξος επικυρίαρχος της Ευρώπης, με άλλου είδους πόλεμο αυτή τη φορά. Με τον Οικονομικό Πόλεμο!
Ομως, αυτοί, “τη δουλειά τους” κάνουν. Ποιος οδήγησε όμως τη Χώρα του Φωτός στην παρούσα απελπιστική κατάσταση της οικονομικής της καταρράκωσης; Μα φυσικά οι πολιτικοί μας, μετά τη μεταπολίτευση. Είναι γεγονός ότι η γενιά του Πολυτεχνείου συνετέλεσε στην έξοδο της Ελλάδας από τον γύψο της Χούντας, αλλά οι πολιτικοί της γενιάς αυτής την οδήγησαν στον γύψο της τρόικα, με μη ορατή τη χρονική περίοδο εξόδου της από αυτήν. Και κυρίως, με πόσα συντρίμμια θα εξέλθει!
Η παρένθεση της οικονομικής κατάρρευσης της χώρας άνοιξε με το “Τσοβόλα δώστα όλα” του Ανδρέα Παπανδρέου και έκλεισε με το “λεφτά υπάρχουν” του γιου του Γιωργάκι. Η δεκαετία του ’80, χαρακτηριζόμενη ως εκείνη του “easy money system”, ήτοι του “εύκολου χρήματος” σε επίπεδο κράτους, οδήγησε τη χώρα σε έναν ασύστολο υπερδανεισμό και στην εικονική βελτίωση του οικονομικού – βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων, μιας και τούτη ήταν προϊόν δανεισμού! Ο υπερδανεισμός διογκώθηκε τις επόμενες του ’80 δεκαετίες, με συνέπεια μια υπερχρεωμένη χώρα και με τους παραγωγικούς Τομείς της να φυλλορροούν ο ένας μετά τον άλλον! …Και φτάσαμε στη δεκαετία του 2000, τη δεκαετία του “easy money system” ξανά, ήτοι του “εύκολου χρήματος”, αλλά σε επίπεδο πολίτη αυτή τη φορά. Οι Τράπεζες άνοιξαν τους κρουνούς των δανείων παρέχοντας “πιεστικές” εν πολλοίς δανειακές διευκολύνσεις κάθε μορφής. Η λέξη “στοχοθεσία” ήταν ο βραχνάς των τραπεζικών υπαλλήλων τη δεκαετία εκείνη. Και η συνέπεια; Υπερχρεωμένα νοικοκυριά σήμερα με την αδυναμία των δανειοληπτών για εξυπηρέτηση των δανειακών τους υποχρεώσεων, έχοντας προκύψει στο μεταξύ το κούρεμα μισθών και συντάξεων, η αυξημένη φορολογία, τα χαράτσια και κάθε είδους αφαίμαξη του δύσμοιρου πολίτη, η ανεργία και οι μεταναστεύσεις νέων αλλά και με τις αυτοκτονίες να αυξάνουν καθημερινά! Και με την Τρόϊκα να πιέζει για πλειστηριασμούς! Την ίδια ώρα οι “Άρχοντες της πολιτικής” κυκλοφορούσαν με θωρακισμένες λιμουζίνες των 750.000 €, πραγματοποιούσαν πολυδάπανα ταξίδια με Lear Jets αγορασμένα όλα τούτα με τον ιδρώτα του φτωχού πολίτη και δικαιώνοντας τη ρήση του μέγα Ευριπίδη: «Μια χώρα, δεν κινδυνεύει από τους πολίτες της. Κινδυνεύει από αυτούς που την κυβερνούν!». Και αυτοί που την κυβερνούσαν μέχρι πρότινος, άνοιξαν την Πύλη του Αγίου Ρωμανού της Χώρας στα ξένα συμφέροντα! Φευ!
Είχε μεσολαβήσει η άκαιρη είσοδός μας στη ζώνη του Ευρώ. (Όσο λάθος ήταν η τότε είσοδός μας σε αυτήν, άλλο τόσο λάθος θα είναι η πιθανή έξοδός μας, τώρα).
Είχε μεσολαβήσει και το μέγιστο (όσο και ατιμώρητο) σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου με 33 τρις δραχμές να χάνονται από τους ανίδεους “παίχτες” σε αυτό, προσελκυόμενοι από τις επίσημες κυβερνητικές εξαγγελίες, και με 22 τρισ. δραχμές να διαφεύγουν στο εξωτερικό! (τ. βουλευτής ΠΑΣΟΚ κ. Χρ. Μαγκούφης, ΣΚΑΪ, 20-10-2014 στην εκπομπή της κας Πόπης Τσαπανίδου).
Πολλά μεσολάβησαν από τη μεταπολίτευση μέχρι πρότινος, ικανά για συγγραφή βιβλίων. Ολίγα μόνο χονδροειδή συμβάντα, αδρά προσεγγίσαμε. Ας ελπίσουμε σε μια αδέκαστη ιστορική καταγραφή και στην απονομή ευθυνών στους πρωταίτιους πολιτικούς ηγέτες – ηγετίσκους.
Και έφτασε η χαριστική βολή της υπογραφής των Μνημονίων, με πρωτεργάτη το Γιωργάκι Παπανδρέου, που ανερυθρίαστα και οσφυοκαμπτικά αλλά και ερήμην του ελληνικού λαού, τον αλυσόδεσε χειροπόδαρα για πολλές δεκαετίες! Και με την παραχώρηση της Εθνικής Κυριαρχίας -ως υποθήκης- με το άρθρο 14 παράγρ. 5 της δανειακής σύμβασης του 2010, σύμφωνα με επίσημη καταγγελία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών με υπογραφή του (τότε) προέδρου κ. Παξινού.
Και τώρα τι κάνουμε; Μια παραίνεση και μόνο είναι η αρμόζουσα: Ας μείνουμε όρθιοι! Ο ελληνισμός, στη μακραίωνη ιστορία του, πολλά δεινά πέρασε και πάντα αναγεννήθηκε και κίνησε μια νέα αρχή. Ας μείνουμε όρθιοι λοιπόν, εναποθέτοντας τις ελπίδες μας στη νεοεκλεγείσα κυβέρνηση που σθεναρά απορρίπτει το αβίαστο Yes Sir του Γιωργάκι που μας έφερε την Τρόικα, και με το Γερμανικό δίδυμο Μέρκελ – Σόιμπλε να “τρίβει τα μάτια του” από τη σθεναρή αντίδραση των νέων πολιτικών ηγετών της χώρας. Ας μείνουμε όρθιοι, ενωμένοι, σε μια κοινή συμπαράταξη στην προσπάθεια της νέας Κυβέρνησης, εφόσον όμως κι εκείνη συνεχίσει τη σθεναρή και -υποσχόμενη- αποτελεσματική στάση της και εφ’ όσον -πλην των άλλων- τερματίσει το ξεπούλημα της χώρας, επειδή πολλά έχει υποστεί η δύσμοιρη τα τελευταία χρόνια. Και θα το μπορέσουμε να ορθοποδήσουμε πάλι. Ας μην ξεχνούμε την παραίνεση του Οδυσσέα Ελύτη: «Εάν αποσυνθέσεις την Ελλάδα, στο τέλος θα δεις να σου απομένουν μια ελιά, ένα αμπέλι κι ένα καράβι. Που σημαίνει, με άλλα τόσα την ξαναφτιάχνεις!»…
*γεωπόνος – συγγραφέας
