Α΄. Αντί Προλόγου
Το σκηνικό: Πυρκαγιές στο Πολεμικό Μουσείο στην πόλη μας, στον Αποκόρωνα, στον Κακόπετρο, στην πανέμορφη Σπίνα Σελίνου, στους Αγίους Θεοδώρους, στην Κινέττα, στην Πεντέλη, στη Ραφήνα, με έμφαση στον Αρμαγεδδώνα στο Μάτι, το πανέμορφο, πευκόφυτο προάστιο της Αττικής.
Και δίνουμε έμφαση στη εκατόμβη στο Μάτι, επειδή εκεί χάθηκαν δια παντός άνθρωποι, ενώ στις λοιπές περιοχές η Μάνα-Φύση θα ανακάμψει ξανά σε κάποιο χρόνο, έστω αόριστο…
Β΄. Ο Αρμαγεδδών στο Μάτι
Σαν η ζωή δεν είναι τίποτ’άλλο από μονόδρομη πορεία και σαν η ευτυχία διαρκεί ελάχιστες χρονοστιγμές σ’αυτή τη μονοδρόμηση που όρισε ο Πλάστης, μοιάζουν στιγμές από την Κόλαση του Δάντη όσα βίωσαν συνάνθρωποι στο πανέμορφο Μάτι της Αττικής στο πυρωμένο απόβραδο της περασμένης Δευτέρας 23 Ιουλίου…Ημερομηνία που έχει ήδη περάσει στις φονικές Δέλτους της μοίρας του ανθρώπου του δυνατού όσο και αδύναμου στην παντοδυναμία της Φύσης…
Της Φύσης Μάνας-Φόνισσας στην περίπτωση της εκατόμβης των ανθρώπινων υπάρξεων που βρέθηκαν σε λάθος τόπο και σε λάθος χρονοστιγμή…
Δεν είναι έργο δικό μας η αναζήτηση αιτίων της φονικής πυρκαγιάς, δεν μπορούμε όμως να αποκλείσουμε την κακόβουλη ανθρώπινη παρέμβαση και τούτο με βάση την αρχή ότι ουδέν γεννάται εκ του μηδενός, καθότι το μηδέν παράγει και πάλι μηδέν. Κάποιος ήρξατο “χειρών κακόβουλων-αδίκων” και παρέδωσε τη σκυτάλη στα στοιχεία της Φύσης… Εάν είναι έργο ανθρώπου το άναμμα της φονικής πυρκαγιάς, για κείνο το πυρομανές ανθρωποειδές, οι έννοιες “φύση”, “ζωή”, “αγάπη”, “ευτυχία”, “πρόοδος”, “αειφορία”, μοιάζει να είν’αγκάθια στα μάτια τα μυωπικά του, και για το λόγο αυτό, ίσως και άλλους, παράδωσε στην αδηφάγα τη φωτιά όλα ετούτα και’μεινε να θωρεί, να καμαρώνει τα “έργα” του… (Γράμματα ψιλά το άρθρο 24 του Συντάγματος, η 4η Αρχή της Διακήρυξης της Στοκχόλμης, το Διεθνές Δίκαιο, η Σύμβαση Ramsar των Παρισίων, ο Ν. 1650/85 κλπ.)…
Το τελευταίο τούτο συμβάν στο Μάτι Αττικής, κατατάσσει τη χώρα μας στην 3η θέση παγκοσμίως από πλευράς απώλειας ανθρώπινων υπάρξεων από πυρκαγιές, τον τελευταίο 1,5 αιώνα. Συγκεκριμένα, ως μεγαλύτερη τραγωδία καταγράφεται εκείνη του Οκτωβρίου 1871 στο Ουισκόνσιν των ΗΠΑ με μια εκτίμηση σε απώλειες της τάξης των 800-1200 ανθρώπων. Το Μάιο του 1987, μια σοβαρή δασική πυρκαγιά σημειώθηκε στην Κίνα και στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 119 ανθρώπους στο βορειοανατολικό τμήμα της χώρας, ενώ προκάλεσε τον τραυματισμό 102 ανθρώπων και άφησε πίσω της 51.000 άστεγους. Κι εμείς οι `Ελληνες, βιώνουμε στη χώρα μας, την 3η σε (παγκόσμιο) μέγεθος φονική πυρκαγιά των τελευταίων ημερών με 88 νεκρούς και πολλούς αγνοούμενους, για την τύχη των οποίων, μόνο δυσοίωνες προβλέψεις έχουν θέση….
Γ΄. Επίλογος
Και τώρα τι κάνουμε;
Ας μείνουμε όρθιοι. Οι `Ελληνες, δεν είναι μοιρολάτρες. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα οι συχνές κακοτυχιές σε ειρηνικές περιόδους, σταματούν αυτόματα σαν παραστεί ανάγκη και γίνονται γροθιά στην όποια επιβουλή. `Ετσι και σήμερα. Η κατάθεση ανθρωπιάς μετράει. Ας σκουπίσουμε τα δάκρυα και ας αφήσουμε την ψυχή να μιλήσει καταθέτοντας έκκληση στους συμπολίτες μας να μην σταματήσουν την προσφορά αγάπης και συνδρομής που έχουν ξεκινήσει αυτόβουλα, αυτόκλητα και αυθόρμητα ανθρώπινα. Θα πρέπει, το πληγιασμένο κομμάτι της ελληνικής γης να ξανανθίσει. Και σ’αυτό πρέπει να ανταποκριθούμε όλοι, να μείνουμε όρθιοι ψυχικά, αλλά να σκύψουμε στη δυστυχία που αγκάλιασε τους αδελφούς μας στην Αττική…
Ας μείνουμε όρθιοι…
ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΠΑΡΕΑ ΧΑΝΙΩΝ
