Για να παράγεις χρειάζεσαι κινητήριο δύναμη. Άλλοτε λεφτά, άλλοτε φαγητό, άλλοτε τροφή για σκέψη. Κάπως έτσι πάει. Αν δεν έχεις ερεθίσματα και είσαι κλεισμένος/η στους τέσσερις τοίχους του σπιτιού, έχοντας διακόψει τις κοινωνικές σου σχέσεις κι έχοντας σταματήσει να διαβάζεις από καιρό, προφανώς δεν θα έχεις και πολλά να πεις ή να κάνεις. Βάλτε στο μυαλό σας την αναλογία σε επίπεδο κοινωνίας και χώρας.
Πρέπει άμεσα να παράγουμε. Ιδέες, υπηρεσίες, προϊόντα. Είναι η μόνη λύση, αφού η λούπα της ανακύκλωσης, είναι περισσότερο από βέβαιο ότι οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στο ίδιο αδιέξοδο. Όσοι περιοδεύοντες θίασοι με ρεπερτόριο για λαϊκή απογευματινή κι αν δώσουν την παράσταση, το αποτέλεσμα θα είναι ξεκάθαρα το ίδιο.
Το ζητούμενο είναι πού θα βρούμε την κινητήριο δύναμη, το ερέθισμα που θα μας πάει λίγο παρακάτω, έτσι για να πάρουμε φόρα, μπας κι αρχίσουν να γυρίζουν τα σκουρια- σμένα μας γρανάζια.
Για τον λόγο αυτό, είμαστε υποχρεωμένοι να βγούμε από τους τέσσερις τοίχους μας. Να σταματήσουμε να παίζουμε τις μοιρολογίστρες ως αποτυχημένη διανομή χορού αρχαίας τραγωδίας και να δούμε τι μπορεί να γίνει από ’δω και πέρα. Να κάνουμε το άλμα που θα προλάβει τη φθορά που μετατρέπει εδώ και καιρό το μέλλον όλων μας σε παρελθόν.
Γιά να παράξετε το φαγητό σας ,αν χρειαστεί να το παράξετε κάποτε, πρέπει να βασιστείτε στην γεωργική εμπειρία και γνώση των προγόνων μας!
Το “άσε το παρελθόν και πιάσε το μέλλον” όπως εσείς γράφετε, ίσως να μην έχει και πολύ μέλλον!