Ασυλο

Τα τελευταία προ μνημονίων χρόνια ταλάνιζε τη χώρα το πανεπιστημιακό άσυλο. Προκάλεσε επικίνδυνες και αποπροσανατολιστικές αντιδράσεις στην πολιτική ζωή με απαράδεκτες καταστάσεις και αποτρόπαιες σκηνές από διαδηλωτές, συνειδητούς ταραξίες, οι οποίοι υποκινούντο από πολιτικές πεποιθήσεις. Ηταν η περίοδος που ανθούσε εικονικά η “δημοκρατία της πλειοψηφίας”, η οποία επέτρεπε τον εκφυλισμό των διαδηλώσεων σε βίαιες πράξεις.
Υπάρχουν πολλά είδη ασύλου. Κατ’ αρχήν ο ιερός και απαραβίαστος τόπος, το οικογενειακό άσυλο, το πανεπιστημιακό, το άσυλο ευαγών ή φιλανθρωπικών ιδρυμάτων κ.ά. Σημαντικότερο όμως με διεθνείς διαστάσεις είναι το πολιτικό άσυλο, δηλαδή, ο τόπος στον οποίο καταφεύγουν καταδιωκόμενα άτομα στα οποία παρέχεται προστασία. Είναι το δικαίωμα του αλλοδαπού, που χαρακτηρίζεται πρόσφυγας, να γίνει δεκτός σε μια χώρα υπό όρους, επειδή στη δική του διώκεται λόγω ειδικών συνθηκών ή ευρίσκονται σε εμπόλεμη ζώνη.
Το θέμα αντιμετωπίστηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και εξαιτίας εμφυλίων πολέμων με τη Σύμβαση της Γενεύης του 1971. Η Ελλάδα υπέγραψε τη Συνθήκη το 1956 και τρία συμπληρωματικά πρωτόκολλα Ι, ΙΙ και ΙΙΙ το 1989, το 1993 και το 2009 αντιστοίχως. Η Τουρκία απεδέχθη τις βασικές αρχές του κειμένου της συνθήκης το 1954, αλλά δεν υπέγραψε κανένα πρωτόκολλο. Ως εκ τούτου δεν δέχεται να παραχωρεί άσυλο σε άτομα προερχόμενα από άλλες χώρες, αλλά μόνο σε Ευρωπαίους πολίτες.
Με την πρόσφατη Σύνοδο Κορυφής Ε.Ε. – Τουρκίας δέχθηκε η Τουρκία υπό ορισμένες προϋποθέσεις την επαναπροώθηση στο έδαφός της προσφύγων που βρίσκονται στην Ελλάδα.
Σε κάθε χώρα, όπως και στην Ελλάδα, υπάρχουν υπηρεσίες, που καταγράφουν και ελέγχουν τις αιτήσεις των αιτούντων ασύλου. Αυτό τους παρέχεται αρκεί ν’ αποδείξουν  ότι η καταδίωξή τους είναι βάσιμη, ότι ευρίσκονταν σε εμπόλεμη ζώνη και επιθυμούν να επανενωθούν με τις οικογένειές τους. Σε περίπτωση μαζικών εισροών, όπως εν προκειμένω απ’ τη Συρία και το Αφγανιστάν, οι εισερχόμενοι χωρίς χαρτιά δηλώνουν όλοι Σύροι, ενώ έχουν ανακατευθεί “παράτυποι μετανάστες”. Τότε το άσυλο δίδεται με αυστηρά μέτρα, οπότε τα μέλη της ομάδος θεωρούνται εκ πρώτης όψεως πρόσφυγες, επειδή δεν υπάρχουν στοιχεία ν’ αποδειχθεί το αντίθετο.
Αυτές οι καταστάσεις έχουν δημιουργήσει προβλήματα στη λειτουργία του κράτους, στην οικονομία, στις κοινωνικές, αλλά και στις εθνολογικές σχέσεις με την επίδραση των λεγόμενων “αλληλέγγυων” και των διαφόρων Μ.Κ.Ο., που για τους περισσότερους αμφισβητείται ο ανθρωπιστικός τους ρόλος. Απόδειξη η προσπάθεια εκ των “αλληλέγγυων” να εμποδίσουν τον απόπλου ενός σκάφους απ’ τη Μυτιλήνη προς την Τουρκία με “παράτυπους μετανάστες”. Σε περίπτωση που δεν ζητηθεί άσυλο οι πρόσφυγες βάσει της Συνθήκης Σένγκεν εφοδιάζονται με ένα “μαγικό χαρτί” για να πάνε σε άλλες χώρες Σένγκεν να ζητήσουν εκεί άσυλο. Οταν όμως έχουν κλείσει τα βόρεια σύνορα της χώρας και ο διάδρομος προς άλλες χώρες της Ευρώπης, τέτοιο χαρτί τούς είναι άχρηστο.
Πρόσφυγες κατά την Υπατη Αρμοστία του Ο.Η.Ε., που έχει συμβουλευτικό ρόλο, θεωρούνται όσοι δεν μπορούν να προστατευθούν στη χώρα τους, έχουν διασχίσει σύνορα άλλων χωρών όπου ζητούν άσυλο, εν αντιθέσει με τον μετανάστη, που εγκαταλείπει εθελουσίως τη χώρα του προς ανεύρεση καλύτερης ζωής. Πρόσωπα, που μετά από δίκαιη δίκη αποφασίζεται ότι δεν χρειάζονται διεθνή προστασία απελαύνονται. Για τους ανυπότακτους, τους εγκληματίες, τους στρατιωτικούς και τις γυναίκες έχουν καθοριστεί ειδικές διατάξεις για να εμπίπτουν στο καθεστώς του πρόσφυγα και της χορήγησης ασύλου.