Κλιμακώνονται μέρα με τη μέρα τα μέτρα για τον περιορισμό του κορωνοϊού. Την ίδια στιγμή, αυξάνεται ώρα την ώρα ο αριθμός των θυμάτων τόσο την Ελλάδα όσο και στις υπόλοιπες χώρες. Είναι δεδομένο ότι πρόκειται για μια παγκόσμια κρίση με σοβαρές συνέπειες στη δημόσια υγεία, την οικονομία και την καθημερινότητα των ανθρώπων.
Σε μια πρωτόγνωρη άσκηση υπομονής φαίνεται να εξελίσσεται το θέμα με τον κορωνοϊό. Που απαιτεί ατομική και συλλογική υπευθυνότητα, πειθαρχία στις συστάσεις των επιστημόνων και ψυχραιμία.
Παράλληλα, όμως η κρίση αυτή αναδεικνύει τον πλανητικό χαρακτήρα των σύγχρονων προκλήσεων. Καμία χώρα δεν μένει ανεπηρέαστη από σοβαρές απειλές, είτε πρόκειται για την εξάπλωση ασθενειών είτε για την κλιματική κρίση είτε ένα “κραχ” στην οικονομία.
Η παγκόσμια αυτή διάσταση γίνεται σιγά -σιγά και θα γίνεται ολοένα και περισσότερο συνείδηση. Το πρόβλημα του διπλανού μας, είναι και δικό μας πρόβλημα. Η αρρώστια του είναι και αρρώστια μας, η καταστροφή του περιβάλλοντός του και δική μας καταστροφή και η πείνα του είναι και δική μας πείνα.
Ανεξάρτητα το χρώμα του, τι γλώσσα μιλάει και σε ποιο Θεό πιστεύει.
