Άσμα ηρωικό και πένθιμο

Η Ζακλίν ντε Ρομιγί έγραψε πως «ο ήρωας και ο ηρωισμός είναι μια από τις μεγάλες επινοήσεις των Ελλήνων».
Μια χειρονομία ζωής που ξεπερνάει τα όρια της ανθρώπινης συνθήκης χωρίς όμως να χάσει τα χαρακτηριστικά της.
Χθες με σεβασμό και τιμή ο Ελληνισμός αποχαιρέτησε τον Χανιώτη χειριστή του Canadair σμηναγό Χρήστο Μουλά.
Μαζί με τον συγκυβερνήτη του Canadair σκοτώθηκαν εν ώρα καθήκοντος στη μεγάλη φωτιά στην Κάρυστο Ευβοίας.
Είναι πολύ δύσκολο όταν είσαι αντι-ήρωας, να γράψεις για έναν ήρωα.
Στεγνώνει το μελάνι.
Αισθάνεσαι καμιά φορά ότι είναι τόσο φθαρμένη η λέξη που κιοτεύεις να γράψεις δυο λόγια γι’ αυτά τα δυο νέα παιδιά, τους αξιωματικούς της Πολεμικής Αεροπορίας που κάθε ρίψη νερού ήταν γι’ αυτούς μια προσπάθεια, ωσάν να κινδυνεύει το δικό τους σπίτι. Απλά σου είναι δύσκολο.
Νιώθεις ότι είναι άλλοι πιο γυμνασμένοι γραφιάδες, άξιοι να πουν δυο λόγια γι’ αυτούς τους αληθινούς ήρωες.
Γιατί το κάνεις;
Γιατί οι πυρκαγιές τα σάρωσαν όλα και αυτοί οι δυο νέοι άνθρωποι, ο Χρήστος Μουλάς και ο Περικλής Στεφανίδης, είχαν το μεγαλείο, το θάρρος και την προσήλωση για έναν στόχο που αφορά όλη την κοινωνία.
Μας αφορά όλους.
Και τον Γιώργο και τη Μαρία και τον φτωχό και τον πιο πλούσιο και τον πιο αδιάφορο.
Λένε ότι έκαναν οι δυο χειριστές το καθήκον τους.
Αυτό δεν είναι πάντα δεδομένο στην επικράτεια του εγωισμού και της αδιαφορίας.
Απλώς τον Μουλά και τον Στεφανίδη, δεν τους ένοιαζε αυτό.