Aσπρη Γάτα, Μαύρη Γάτα

Η πόλη βουλιάζει στη βρώμα και τη δυσωδία. Το μείζον όμως είναι η συντεχνιακή αντίληψη, των πάσης φύσεως, εργαζομένων στο Δημόσιο.
Eτσι δικαιώνεται ο θεμελιωτής του φασισμού, ο οποίος αναφωνούσε: “Τα πάντα στα χέρια του κράτους, τίποτε άλλο δεν υπάρχει εκτός από το κράτος”. Έτσι και τα σκουπίδια ανήκουν στο κράτος, και το κράτος είναι οι συντεχνίες του δημοσίου. Γιατί λοιπόν να μην διαχειρίζεται αποκλειστικά το κράτος και τα σκουπίδια; Κάθε άλλη σκέψη είναι βέβηλη, αντιδραστική, αντιλαϊκή και πάει λέγοντας.
Έτσι, οι συνδικαλιστές ή μάλλον τα κόμματα που βρίσκονται πίσω απ’ αυτούς, προτιμούν τη φωνή του Μουσολίνι, από την φωνή του διαδόχου του Μάο Τσε Τουγκ του Τενκ Τσιάο Πινγκ, ο οποίος έλεγε: “Άσπρη γάτα, μαύρη γάτα, αρκεί να πιάνει ποντίκια”. Κάπως έτσι η Κίνα κατέληξε να ορίζει και το λιμάνι του Πειραιά… Τη γάτα όμως που πιάνει τα ποντίκια φαίνεται ότι την περιγράφει μια διακήρυξη του Δημάρχου Αθηναίων Σπυρ. Μερκούρη, που βρήκα στο περιοδικό “Νουμάς” του 1912, κατά την οποία: “Την 20η Μαΐου 1912 – ημέραν Κυριακήν -ενεργηθήσεται εν τω Δημαρχείου μειοδοτική δημοπρασία δι’ ενσφραγίστων προσφορών, δια την μονοετή εργολαβίαν της καθαριότητος της πόλεως των Αθηνών, συμφώνως προς τον συνταχθέντα προϋπολογισμόν και συγγραφήν υποχρεώσεων”.