Αστεγοι, πολίτες Β’ κατηγορίας

Δεν θα εξετάσουμε τους λόγους για τους οποίους ένας άνθρωπος αναγκάζεται να είναι άστεγος. Μπορεί η οικονομική κρίση, μπορεί η δυσκολία εξεύρεσης δουλειάς, μπορεί η μετανάστευση και η προσφυγιά. Είναι γεγονός όμως ότι στην πόλη μας υπάρχουν άστεγοι. Και δεν είναι μόνο αυτοί που μένουν κυριολεκτικά στο δρόμο, αλλά και αυτοί που βρίσκουν καταφύγιο σε ερείπια, σε σπίτια χωρίς ρεύμα και νερό.
Ο Δήμος το μόνο που έχει κάνει είναι μετά από πολλές πιέσεις να λειτουργήσει πριν από δύο χρόνια το «νυχτερινό καταφύγιο αστέγων» το οποίο μπορεί να φιλοξενήσει μόνο 20 άτομα και μόνο το βράδυ. Μάλιστα για να δείξει το… εύρος του φοβερού αυτού κοινωνικού έργου άθροισε τους ωφελούμενους τα χρόνια αυτά για να φανούν περισσότεροι. Το πρωί, κάτω από οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες, οι άστεγοι βρίσκονται στο δρόμο.
Αν και το αρμόδιο Υπουργείο έστειλε εγκύκλιο για την υποχρέωση λειτουργίας μιας θερμαινόμενης δημοτικής αίθουσας, που θα λειτουργεί όλο το 24ωρο, η δημοτική αρχή ακόμα την… ψάχνει. Παρόλο που υπάρχουν δεκάδες άχρηστα κτήρια που ανήκουν στο Δήμο, παρόλο που δεκάδες άλλα ανήκουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, παρόλο που έχουμε νεκρούς άστεγους.
Αλλες πόλεις όπως το Ηράκλειο, η Πάτρα, η Αθήνα έχουν αντιμετωπίσει με κάποιο τρόπο το πρόβλημα αυτό, που είναι γνωστό, εντείνεται πάντα τέτοια εποχή και οι αρμόδιοι αν και θα έπρεπε να έχουν πράξει κάτι πριν τον χειμώνα, αδιαφορούν προκλητικά.
Σε ένα Δήμο με τόσο πλούτο σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα είναι ντροπή να έχουμε άστεγους. Σε μια πόλη όπου το καλοκαίρι οι ξενοδόχοι συναγωνίζονται με τους ιδιώτες των airbnb για το ποιος θα πρωτοβάλει στο χώρο του τους τουρίστες, δεν υπάρχει ένας χώρος που θα λειτουργεί χωρίς οικονομική ανταπόδοση.
Σε μια πόλη, που έχει άχρηστα δημόσια κτήρια όπως το παλιό κτήριο του ΙΚΑ ή το παλιό ψυχιατρείο, είναι αδιανόητο να μην τα έχουμε ανοίξει και να προτιμούμε στην καλύτερη περίπτωση να ερειπώνουν παρά να χρησιμοποιούνται από ανθρώπους που τα έχουν ανάγκη.