Οι άνθρωποι είχαν πάντα την ανάγκη να πλάσουν ιστορίες για όλα όσα έβλεπαν. Ιδιαίτερα για εκείνα που δεν µπορούσαν να εξηγήσουν. Έτσι προέκυψαν οι µυθολογίες, τα έπη, οι θρύλοι, οι δεισιδαιµονίες. Από τις πλέον λαµπερές και ενδιαφέρουσες ιστορίες, είναι εκείνες που αφορούν στους αστερισµούς. Μικρές φωτεινές κουκκίδες στον ουρανό, άλλες εντονότερες, άλλες τρεµοκαίουσες, άλλες µοναχικές και άλλες σε συστάδες, τραβούσαν πάντα τα βλέµµατα και προκαλούσαν απορίες. Σήµερα, µε τη µατιά στα αστέρια, κάνουµε ένα ταξίδι στους µύθους που δηµιουργήθηκαν για αυτά.
Η κόµη της Βερενίκης
Συνήθως τα ονόµατα των αστερισµών έχουν µυστηριώδη προέλευση, αλλά ο σχηµατισµός «κόµη της Βερενίκης» πήρε το όνοµά του από ένα πολύ γνωστό ιστορικό πρόσωπο. Τη βασίλισσα Βερενίκη Β’ της Αιγύπτου. Ο αστερισµός (σ.σ: στα λατινικά Coma Berenices ή απλά Coma) είναι αστερισµός του βορείου ηµισφαιρίου και όπως αναφέρουν οι πηγές «κατόπιν εισήγησης του Τύχο Μπράχε το 1602, εισήχθη για πρώτη φορά το 1603 στην Ουρανοµετρία. Αποτελεί έναν από τους 88 επίσηµους αστερισµούς που θέσπισε η ∆ιεθνής Αστρονοµική Ένωση και βρίσκεται µεταξύ των αστερισµών του Λέοντα και του Βοώτου». Το όνοµα του αστερισµού (σ.σ: τα µαλλιά της Βερενίκης) συσχετίζεται µε µια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία. Τον 3ο αιώνα π.Χ., η βασίλισσα Βερενίκη, σύζυγος του φαραώ Πτολεµαίου Γ’ υποσχέθηκε να κόψει τα µαλλιά της, ως θυσία στη θεά Αφροδίτη, ζητώντας αντάλλαγµα την ασφαλή επιστροφή του συζύγου της από τον πόλεµο στη Συρία. Ο Πτολεµαίος επέστρεψε σώος και η Βερενίκη -όπως είχε υποσχεθεί- έκοψε τα µακριά µαλλιά της και τα πρόσφερε στο βωµό της θεάς ασφαλίζοντας µάλιστα τον χώρο. Την εποµένη όµως τα µαλλιά είχαν κάνει «φτερά». Έξαλλος ο Πτολεµαίος ζήτησε αµέσως να γίνει έρευνα, να βρεθεί ο ένοχος και να τιµωρηθεί παραδειγµατικά. Για να κατευνάσει την οργή του φαραώ, ο αστρονόµος της αυλής και µαθηµατικός Κώνων βρήκε µια σοφή λύση. Υποστήριξε ότι η Αφροδίτη, ευχαριστηµένη από τη θυσία, πήρε τα µαλλιά και τα στόλισε στον ουρανό, ανάµεσα στα αστέρια. Και κάπως έτσι τα µαλλιά της Βερενίκης, έγιναν λαµπερό σηµείο αναφοράς, και ο συγκεκριµένος αστερισµός απέκτησε µια ευφάνταστη ονοµασία. Μάλιστα, αργότερα, ο Καλλίµαχος έκανε ποίηµα την ιστορία.
∆είτε σχετικά και το: www.constellation-guide.com/constellation-list/coma-berenices-constellation
Ο Μέγας Κύων (και ο µικρός)
Οι θεοί των Ελλήνων (σ.σ: όπως και οι αρχαίοι Έλληνες) είχαν πολλά κατοικίδια, και προφανώς, κάπως έτσι δυο σκυλάκια κατέληξαν να τοποθετηθούν για πάντα ανάµεσα στα άστρα. Οι δυο αστερισµοί (ο µικρός και ο µεγάλος Κύων) βρίσκονται κοντά στον αστερισµό του Ωρίωνα και -σύµφωνα µε µια εκδοχή του µύθου- είναι τα δυο πιστά σκυλιά, ο Πρόκυνας και ο Σείριος, που ο Ωρίωνας χρησιµοποιούσε στα κυνήγια του. Κατά µια άλλη εκδοχή, ο Μέγας Κύων ίσως είναι η Λαίλαπα το ταχύτατο σκυλί του Ωρίωνα που τίποτα δεν µπορούσε να το ξεπεράσει. Αυτή η εκδοχή λέει, πως όταν ο Ωρίωνας πέθανε, η θεά Άρτεµη έδωσε τη Λαίλαπα στη νύµφη Πρόκρη, που το χάρισε στον άντρα της τον Κέφαλο, ο οποίος επίσης ήταν σπουδαίος κυνηγός.
∆ιαβάστε σχετικά: https://users.sch.gr/pechristou/kosmos/kosmos_2/canismajor_cma.html
Οι Πλειάδες
Οι Πλειάδες είναι ένας αστερισµός που συµβολίζει επτά αδελφές και το όνοµά του οφείλεται σε έναν από τους παλαιότερους µύθους. Οι Πλειάδες, πανέµορφες κόρες του Τιτάνα Άτλαντα ήταν αντικείµενο πόθου θεών και ανθρώπων. Για το πώς κατέληξαν αστερισµός, υπάρχουν δυο εκδοχές. Η πρώτη, λέει πως οι κοπέλες αυτοκτόνησαν από τον πόνο τους επειδή ο πατέρας τους τιµωρήθηκε να σηκώνει αέναα στους ώµους του τον κόσµο. Η δεύτερη είναι πιο… πικάντικη. Σύµφωνα µε αυτή λοιπόν, λέγεται πως ο Ωρίωνας τις ερωτεύτηκε και θέλησε να τις απαγάγει. Μετά από µεγάλη καταδίωξη που κράτησε χρόνια, οι Πλειάδες ζήτησαν τη βοήθεια του ∆ια που της λυπήθηκε και για να τις γλιτώσει τις µεταµόρφωσε σε περιστέρια. Στη συνέχεια, για να είναι τελείως σίγουρος πως δεν θα καταλήξουν στα χέρια του Ωρίωνα, τις µεταµόρφωσε σε αστερισµό. Όµως ο Ωρίωνας δεν πτοήθηκε, τις ακολούθησε και αυτός ως αστερισµός που όµως ποτέ δεν µπορούσε να τις αγγίξει. Ο αστερισµός των Πλειάδων αναφέρονται στον Ησίοδο και οι αρχαίοι καθόριζαν µε αυτόν την εναλλαγή των εποχών.
∆είτε περισσότερα και στο: https://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/mythology/lexicon/metamorfoseis/page_210.html
Τα ψαράκια
Ο αστερισµός των Ιχθύων αντιπροσωπεύει δύο ψάρια που κατάφεραν και… ανέβηκαν στον ουρανό. Η ιστορία έχει τις ρίζες της στη Ρωµαϊκή εποχή και φυσικά στηρίζεται στην ελληνική µυθολογία. Λεγόταν λοιπόν, πως ο Τυφώνας, το τροµερό τέρας που έφτανε ως τον ουρανό και το σώµα του ήταν γεµάτο µανιασµένα φίδια κάποια στιγµή επιτέθηκε στους θεούς. Η µάχη ήταν τόσο σφοδρή που το έδαφος έτρεµε, οι θάλασσες ξεχείλισαν και τα νερά κατέκλυσαν τις στεριές. Η θεά Αφροδίτη, προκειµένου να γλιτώσει από τον Τυφώνα πήδηξε µαζί µε τον γιο της τον Έρωτα στον ποταµό Ευφράτη. Εκεί δυο ψάρια τους έσωσαν, οδηγώντας τους σε ασφαλές καταφύγιο. Τελικά ο θεός ∆ίας κατάφερε και νίκησε το θεριό. Για να ευχαριστήσει τα ψάρια τότε, ο ∆ίας τα έκανε αστερισµό. Κατά µια άλλη εκδοχή, οι ιχθύες συµβολίζουν τα δυο δελφίνια που συνόδευαν τον Ποσειδώνα στις µετακινήσεις του.
∆ιαβάστε επίσης: https://en.wikipedia.org/wiki/Pisces_(astrology)
Οφιούχος
Σύµφωνα µε τον µύθο, ο θεός της Ιατρικής, Ασκληπιός, γεννήθηκε µε επεισοδιακό και τραυµατικό τρόπο. Όταν ένα κοράκι αποκάλυψε στον Απόλλωνα πως η ερωµένη του θα παντρευόταν θνητό, εκείνος τρελαµένος από τη ζήλια αρχικά τιµώρησε το κοράκι, αλλάζοντας το χρώµα του σε µαύρο (σ.σ: υποτίθεται ότι πριν από την «τιµωρία» τους, τα κοράκια ήταν λευκά) και στη συνέχεια την έκαψε. Προτού όµως η άτυχη γυναίκα ξεψυχήσει, του αποκάλυψε πως ήταν έγκυος στο παιδί τους. Ο Απόλλωνας έσωσε το έµβρυο, το ονόµασε Ασκληπιό και τον έδωσε στον Κένταυρο Χείρωνα να το µεγαλώσει. Ο Ασκληπιός έµαθε την τέχνη της ιατρικής και έγινε τόσο ικανός στη θεραπεία των αρρώστων που µπόρούσε ακόµη και να αναστήσει νεκρούς. Κάποια στιγµή, ο Άδης, ο θεός του κάτω κόσµου, παρατήρησε πως οι «πελάτες» λιγοστεύουν και κατέφυγε στον ∆ία. Ο ∆ίας αντιλήφθηκε πως αν δεν σταµατούσε τα γιατροσόφια ο Ασκληπιός, σύντοµα όλοι οι άνθρωποι θα γίνονταν αθάνατοι. Για να αποτρέψει αυτό το σενάριο, ο βασιλιάς των θεών κεραυνοβόλησε τον Ασκληπιό. Ο Ασκληπιός έπεσε νεκρός και ο Απόλλωνας, για να κρατήσει τον γιο του «αθάνατο» τον τοποθέτησε στον ουρανό. Έγινε ο αστερισµός Οφιούχος, ο «φιδοφόρος», από το φίδι που είχε ο Ασκληπιός στο ραβδί του. Αυτή είναι η µια εκδοχή του πως προέκυψε ο αστερισµός. Άλλοι µύθοι συνδέουν τον Οφιούχο µε τον Λαοκόωντα, τον ιερέα του Ποσειδώνα που προειδοποίησε τους Τρώες για τον ∆ούρειο Ίππο και πέθανε µαρτυρικά όταν οι θεοί του έστειλαν ένα ζευγάρι θαλάσσια φίδια για να τον τιµωρήσουν.
∆είτε επίσης και τα: https://en.wikipedia.org/wiki/Ophiuchus
