Αστεία πρωταπριλιάτικα;

Ναι!
Ανέκαθεν υπήρχαν κι αυτά!
Παλαιότερα αφθονούσαν, την πρώτη του Απρίλη κυρίως …
Τώρα όμως… δεν συμμαζεύονται με το τίποτα!
Διότι ο κόσμος όλος  γύρω  μας  μ’ αυτά ζει και ζέχνει…
Σας είπαν, και μάλιστα μέσω διαδικτυακού μηνύματος, πως χάσατε  τη δουλειά; Με τόσα προσόντα, τέτοια εμπειρία κι είκοσι χρόνια αποδοτικά εργασίας έντιμης, ο νους αδυνατεί να το συλλάβει…
Σας ειδοποίησαν ότι σας κατάσχουν το σπίτι και σας φαίνεται απίστευτο; Ψέμα μόνο μπορεί να είναι βεβαίως, αφού δουλέψατε τριάντα χρόνια να το χτίσετε, σας το παίρνουν τώρα με συνοπτικές διαδικασίες -επειδή άργησαν μερικές δόσεις- και τελευταίοι το μαθαίνετε!!
Αδειασε αυτόματα ο λογαριασμός σας με τα λίγα που φυλούσατε για τα γηρατειά και νομίζετε -καθώς κοιτάτε και ξανακοιτάτε το βιβλιάριο- πως δεν βλέπετε ή δεν μετράτε πια καλά;
Βγήκαν τα φερέφωνα κι ανακοίνωσαν ότι ξεπουλάμε στα γρήγορα άλλη μια κερδοφόρο Δημόσια επιχείρηση; Πως πρέπει να δοθεί σ’ εξευτελιστική τιμή και τούτο και το άλλο και το παράλλο; Αεροδρόμια, ακτές, θάλασσες, λιμάνια, εργοστάσια;
Ολος ο πλούτος της όμορφης  χώρας μας μαζεμένος σε ξένα χέρια;
Σ’ απρόσωπους ιδιοκτήτες που θα τον εξαγοράσουν με δικά μας λεφτά, κι απ’ τον δικό μας  κόπο;
Βγήκε κι ο άλφα ή ο βήτα εκλεγμένος να εξηγήσει, να υπονοήσει, να καταγγείλει, να νίψει τας χείρας του, μετά να σιωπήσει και… στη συνέχεια να ψηφίσει;
Παράξενο μας φάνηκε κι αυτό, σαν όλα τ’ άλλα…
Η οργή ξεχειλίζει κι ας ξέρουμε πως προδοθήκαμε…
Κι ας έχουμε καταλάβει ότι κι εμείς αδιαφορήσαμε όταν έπρεπε να έχουμε τα μάτια ανοιχτά…
Κάποιο λάθος όμως  τώρα κάνουν σίγουρα!
Κάπου μπλέξανε και θα ξεμπλέξουν!!
Ο νους δεν το χωρά να είν’ αλήθεια τ’ απίστευτα, τα απαράδεκτα και τρομακτικά που μας συμβαίνουν!
Ψέματα είναι λοιπόν!
Ψέματα… πρωταπριλιάτικα όλα!
Κι η ζωή μας  μια πλάνη και μια απελπισία πλέον…