…Aσυνόδευτα…

Ούτε άρθρο, ούτε άλλος προσδιορισμός, ούτε εθνολογικό ή γεωγραφικό “περίγραμμα”, απαιτείται, για να σπεύσει ο νους σ’ εκείνο το μελανό τοπίο της θλίψης και του προβληματισμού. Οι συνειρμοί αρκούν, η επικαιρική οξύτητα που συντηρεί τα δεινά τους ακμαία και καταστροφικά… ο αριθμός που συνεχώς ανεβαίνει και αφορά την πλειονότητα των αθώων ψυχών!… Αρκούν!!
Των αθώων ψυχών της δυστυχίας…
5.000 παιδιά, χωρίς στήριξη, χωρίς στέγη, χωρίς σχολείο…
Ετσι, ραπίζουν οι λέξεις… Τίτλοι και υπότιτλοι προσπορίζουν στην ανάλυση(;) χρειάζεται τάχα;
“Αστεγία, εργασιακή εκμετάλλευση, σεξουαλική κακοποίηση, περιθωριοποίηση”!
Αυτό είναι το πλέγμα, λένε, γράφουν, διαπιστώνουν, επισημαίνουν…
Με τον δέοντα συγκλονισμό για την τραγική έκθεση των χιλιάδων παιδιών στο Αδικο!
Η σκληρή, η ανάλγητη πραγματικότητα που ασφυκτικά “εναγκαλίζεται” τον δύστυχο, τον “πρόσφυγα παιδόκοσμο” σαν να μην έφτανε η ερημιά, το πένθος, ο φόβος και η ανασφάλεια που τα πνίγει στην έρημη έξοδό τους στους τραχείς δρόμους της ικεσίας, των κινδύνων και του άδηλου μέλλοντος που τα περιμένει!
Εξαιρετικά δύσκολη -λένε- η πρόσβαση των ανήλικων στο σχολείο, σε όλες τις δομές, τα παιδιά έρμαια των αρνητικών των εχθρικών καταστάσεων…
Ελλάδα, Ιταλία, Ισπανία επιφυλλάττουν ανυπέρβλητες δυσκολίες για τα έρημα παιδόπουλα αφού όπως υπογράφουν την μελέτη τους από την Οργάνωση HIAS και το Ελληνικό Συμβούλιο για Πρόσφυγες Υποδοχή (κάλυψη στέγης, πρόσβαση σε φαγητό, νερό κ.λπ.)
Εκπροσώπηση (σύστημα επιτροπείας, απουσία κρατικής στήριξης).
Τακτοποίηση (Νομικού καθεστώτος των παιδιών).
Σ’ αυτούς τους βασικούς άξονες, εντοπίζονται προβλήματα, δυσλειτουργίες, κενά, δίχως να μπορούν εύκολα να ελεγχθούν.
Περιπλανώμενα εκτός συστήματος, ακόμη, τα 1.200 παιδιά που αγνοούνται… Να σκεφτεί κανείς τους σοβαρούς – άμεσους – κινδύνους που είναι εκτεθειμένα, και μόνον αυτό συνιστά έναν εφιάλτη για τον καθένα μας που θέλει να λέγεται Ανθρωπος, οδυνηρό και απωθητικό και απευκτέο… Πόσο μάλλον για κείνα…
…“Παγκόσμια Ημέρα για τα Δικαιώματα του Παιδιού!!” (20-11)
Μα πώς ο λόγος αποβαίνει κενός, αν δεν “σαρκώνεται” στην πραγμάτωσή του!!