Χάριν των παιδιών υπάρχουν οι δάσκαλοι… Η φράση αυτή που τη χρησιμοποιούσα συχνά – πυκνά τα χρόνια της ενεργού Δασκαλοσύνης μου και που μου αρέσει να την επαναλαμβάνω και μετέπειτα σε κάθε ευκαιρία, έκανε κατοχή στον νου μου, με το που μου έκανε η Αθηνά Ντούλια την πρόταση να είμαι συντονιστής στην παρουσίαση του βιβλίου της “Η δύναμη της αφήγησης”. Ο ορισμός της Δασκάλας η συγγραφέας του.
Και ως δασκάλα της έδρας στο 8ο Δημ. Σχ. Χανίων και ως σχολική σύμβουλος και ως συντονίστρια Εκπαιδευτικού Έργου και βεβαίως ως συγγραφέας, όπως μαρτυρείται εμμέσως πλην σαφώς και στο εν λόγω βιβλίο της που παρουσιάστηκε στις 17 Δεκεμβρίου της περασμένης χρονιάς στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων με διοργανωτές τη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Χανίων, το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Χανίων και τις εκδόσεις “Πυξίδα της Πόλης”. Δάσκαλοι, όμως, επίσης με κεφαλαίο το πρώτο γράμμα και οι συντελεστές της παρουσίασης και συγκεκριμένα: ο Ρεθεμνιώτης πρώην σχολικός σύμβουλος και σπουδαίος συγγραφέας Χάρης Στρατιδάκης, ο Χάρης με τις πολλές χαρές, όπως αρέσκομαι κι επιμένω να τον αποκαλώ, η επίσης πρώην σχολική σύμβουλος, συγγραφέας και θεατρολόγος Αγγέλα Μάλμου που συνεχίζει ν’ αφήνει αποτυπώματα της πολυεπίπεδης προσφοράς της, αλλά και ο παιδοψυχίατρος Γιώργος Βαγιώνης που επιμένει να “παιδολογεί”, για να κάνω ρήμα τον τίτλο μιας ραδιοφωνικής του εκπομπής.
Χαμηλών τόνων, πλην όμως υψηλών πτήσεων, η γεννημένη και μεγαλωμένη στην Αθήνα, με σπουδαίες σπουδές, Αθηνά, που ακριβώς γιατί δίνει αγάπη, εισπράττει αγάπη, όπως επιβεβαιώθηκε και στην εν λόγω εκδήλωση – ξετρούλιαξε από κόσμο, παρά τις δύσκολες συνθήκες ο χώρος που έγινε. Κύριο μέλημά της, όπως και στο ΒΙΒΛΙΟΝΕΤ διαβάζω, να βοηθά τα νέα παιδιά να αγαπούν τη μάθηση και να προσεγγίζουν τη γνώση μέσα από σύγχρονους και δημιουργικούς τρόπους διδασκαλίας. Σε ενεστώτα χρόνο από μένα τα ρήματα. Η Αθηνά Ντούλια σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου και εκπόνησε διδακτορική διατριβή, καθώς επίσης και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1996 εργάζεται στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση. Οι επιστημονικοί της προβληματισμοί στρέφονται κυρίως σε θεωρητικές προσεγγίσεις της παιδαγωγικής αξιοποίησης του παραμυθιού, καθώς επίσης και στην αξιοποίηση του λαϊκού πολιτισμού και της λογοτεχνίας στην εκπαιδευτική πράξη…
«Οπωσδήποτε στην περίπτωση των σημερινών “παιδιών της οθόνης” διακυβεύονται θεμελιακές αρετές που επιχειρούσε κάποτε ν’ αναπτύξει το σχολείο, όπως η φιλαναγνωσία. Η Αθηνά Ντούλια το αναγνωρίζει και προτείνει τη διαμεσολάβηση γονέα και εκπαιδευτικού, προκειμένου να αρθεί η εντοπισμένη από παλιά δυστοκία του σχολείου και της ελληνικής κοινωνίας γενικότερα στην ανάγνωση που τίθεται πια συνολικά εν αμφιβόλω. Και μας προσφέρει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουμε ένα σημαντικό παιδαγωγικό εργαλείο, την παιδική λογοτεχνία και το παραμύθι, για ν’ ανατρέψουμε αυτήν την πορεία. Την ευχαριστούμε από καρδιάς». Τα που γράφει ο Χάρης Στρατιδάκης κλείνοντας τον πρόλογο του στο προαναφερθέν βιβλίο. Και δικές μου, όπως και όλων όσων τη γνωρίζουν, οι από καρδιάς ευχαριστίες…
Και… στα πεταχτά
«Άνθρωπος δίχως λογική, βιολί χωρίς δοξάρι/ και ξεχωρίζει δύσκολα την ήρα απ’ το στάρι», μας λέει στην πρώτη σημερινή της μαντινάδα η Νεκταρία Θεοδωρογλάκη. Ημέρα της Λογικής αύριο, 14 Ιανουαρίου και η μαντιναδολόγος μας “έκρινε” ότι δεν έπρεπε να περάσει στο… ντούκου. «Άντρας που έχει λογική τα λόγια του μετράει,/ στο μονοπάτι της ζωής με θάρρος προχωράει», μας λέει στη δεύτερη, εν είδει ορισμού.
Για να κάνει, ωστόσο, την… ανατροπή στην τρίτη. «Η λογική με σένανε λέει πως δεν ταιριάζω,/ μα η καρδιά μου λαχταρά σφιχτά να σ’ αγκαλιάζω», μας λέει. Λογική – Έρωτας, στάνταρ 2 το παίζει η Νεκταρία.
Ορθοστατών και ορθοβαδίζων μια ζωή ο δάσκαλος Στέλιος Πρωιμάκης που έφυγε στις 10 του μήνα που διανύουμε, τρεις μέρες μετά τον Σταμάτη Αποστολάκη, για τη χώρα των Μακάρων. Ως πρόεδρο του Συλλόγου των Δασκάλων και Νηπιαγωγών του Νομού μας, στα πρώτα χρόνια της Δασκαλοσύνης μου, τη διετία 1977-1979 τον ανακαλώ στο κεκλιμένο επίπεδο της μνήμης. Πάνδημη η κηδεία του στο χωριό του, το Βαμβακόπουλο…