Η βόμβα που θα εκραγεί στα χέρια εκείνου που την κρατά
«Ο ανώτερος ανθρωπος σκέφτεται μονο τη δικαιοσύνη.
Ο κατώτερος σκέφτεται μονο τα συμφέροντα του»
Κομφούκιος
Οι αρετές ενός ανθρώπου χάνονται μέσα στην απόφαση του να ζήσει τη ζωή του ακολουθώντας το συμφέρον του.
Ο χειρότερος εχθρός και διαφθορέας του ανθρώπου είναι η τάση του να διατηρεί την ησυχία του και να προασπίζει τα συμφέροντα του.
Η συναισθηματική αδράνεια που ευθύνεται γι’ αυτό, η αδιαφορία ως προς το διπλανό του και τις ανάγκες του, η θεωρία της έλλειψης εμπιστοσύνης άρα και του φόβου της αληθινής επαφής, όλα αυτά δηλαδή που βάζουν στην άκρη τον κόσμο του συναισθήματος και προβάλουν τον κόσμο του συμφέροντος μόνο με τη μεγάλη δικαιολογία “δεν εμπιστεύομαι για να μην προδοθώ”, είναι η σημαία της κοινωνίας μας σήμερα.
Αυτή η σημαία κυματίζει έξω από το σπίτι μας, έξω από τη δουλειά μας και ζούμε κρατώντας την ψηλά για να σωθούμε από το ίδιο μας το είδος και από το ίδιο μας το αίμα πολλές φορές. Δυστυχώς, όχι μόνο δε σωζόμαστε, αλλά βουλιάζουμε περισσότερο στην δυστυχία της μοναξιάς, της ησυχίας και της εγκατάλειψης που θα μας οδηγήσει στο θάνατο πριν ακόμα πεθάνουμε. Προφυλάσουμε τον εαυτό μας από τους άλλους, αλλά με ποιο κόστος και με ποιες συνέπειες άραγε;
Οι ψεύτικες σχέσεις , τα ψεύτικα χαμόγελα, τα ψεύτικα συναισθήματα, θυσία στο βωμό του φόβου και του συμφέροντος.
Η ανάγκη να υπερασπιστεί ο άνθρωπος τις μεγάλες αξίες της ζωής, τις μικρές και μεγάλες αλήθειες που στεριώνουν την ανθρωπότητα και η αντίσταση του σε αυτή την ανάγκη θα του κοστίσει όλη του τη ζωή.
Η επιστροφή και η μετάνοια δεν θα είναι παρηγοριά αλλά η μεγαλύτερη τιμωρία του, ότι κατανόησε αργά το νόημα της ζωής του.
Η τιμωρία αυτή θα έρθει από τον ίδιο κι αυτό είναι το πιό σκληρό και απάνθρωπο. Αυτό το βόλεμα, αυτή η ησυχία, είναι που θα πληρώσει πιο ακριβά από καθετί άλλο.
Όσο πιο μεγάλο το βόλεμα, όσο πιο μεγάλη η ησυχία, τόσο πιο μεγάλο το τίμημα. Στον κόσμο του συμφέροντος η ζωή περιορίζεται σε ώρες εργασίας και αυτές οι ώρες κάποτε θα τελειώσουν, κι αυτές που θα απομείνουν θα είναι ατέλειωτα σκληρές και δύσκολες.
Να είστε έτοιμοι να τις ζήσετε, να τις αντιμετωπίσετε και να τις αγαπήσετε γιατί αυτές μόνο θα απομείνουν σε εκείνους που στη ζωή τους διάλεξαν να βάλουν πρώτα τα συμφέροντα τους κι έπειτα το συναίσθημα εκείνο που αγαπά, ενώνει, υπερασπίζει, δικαιώνει την ανθρώπινη υπόσταση τους.
Μια κοινωνία ανθρώπων που έχουν γνώμονα μόνο το συμφέρον και το κέρδος είναι μία κοινωνία αιχμαλώτων που έχουν την ψευδαίσθηση της ελευθερίας.
Αυτή τη στιγμή ας είναι έτοιμοι όλοι αυτοί που έχουν πειστεί ότι το νόημα της ζωής είναι το προσωπικό τους συμφέρον να δουν τον ψεύτικο κόσμο που έχουν κτίσει να γκρεμίζεται μπροστά στα μάτια τους.
Γιατί, εάν καταστραφεί το σύνολο, το σώμα της κοινωνίας, δεν μπορούν να υπάρχουν τα μέλη του, όπως έλεγε ο Αριστοτέλης.
