Αβάντι Ιστορία…

Κάποιος μου κλείνει το μάτι γλυκά…
Είναι το 2018 και μου λέει: «Να κοιμηθούμε αγκαλιά, να μπερδευτούν τα όνειρά μας…».
Στο ραδιόφωνο παίζει δυνατά ένα τραγούδι του Βασίλη Παπακωνσταντίνου.
Τούτο δεν είναι μοιρολόι, μα σου γεμίζει τα πνευμόνια με την ορμή που έρχεται το νέο έτος.
Ευτυχώς τα καταφέραμε.
Είμαστε ακόμη ζωντανοί…
Και έρχονται οι μέρες και έρχονται οι νύχτες κι όλες, μα όλες, φορούν έναν κόκκινο σκούφο.
Κάτω από τον σκούφο, μαγεύονται οι τρίχες της κεφαλής μου, με τον ερχομό του νέου έτους.
Είμαστε ακόμη ζωντανοί…
Και λες: «Να μην κάτσω σήμερα, να πάω εδώ, να πάω εκεί να ιδώ”. Και το ραδιόφωνο να παίζει δυνατά, να σε ξεκουφαίνει το νεύρο της ζωής.
Αβάντι Ιστορία, παίξε για μας…
Καλή χρονιά πατριώτες.