ΑΒΕΑ: Λαμπρό παρελθόν ευοίωνο μέλλον

Παρακολούθησα με εξαιρετικό ενδιαφέρον την παρουσίαση του λευκώματος της Τράπεζας Χανίων για την ΑΒΕΑ.
Μέσα στην αίθουσα συνεδριάσεωνν της Τράπεζας αντελήφθην την δύναμη του επενδυτή, την ιστορική μεσολάβηση του Ελευθέριου Βενιζέλου για να σωθεί η εταιρεία, αλλά και το προσωπικό ενδιαφέρον του αντιπεριφερειάρχη Απ. Βουλγαράκη και του ίδιου του προέδρου της Τράπεζας Χανίων, για να κρατηθεί μια εμβληματική εταιρεία ζωντανή το 2013. Σε μια περίοδο μάλιστα, που κατέρρεε ο ελληνικός τραπεζικός κλάδος.
Οταν παίρνεις καίριες επενδυτικές αποφάσεις μπορείςνα πιστέψεις ότι μπορείς να είσαι “φυτοφάγος σε έναν κόσμο σαρκοβόρο”.
Για να συμβεί όμως αυτό, πρέπει την κρίσιμη στιγμή να πάρεις την κρίσιμη απόφαση. Αυτή η απόφαση είναι πολυσχιδής και πολυσήμαντη και πρέπει να τη θωρακίσεις σε βάθος εικοσαετίας. Πιστεύω στη δυναμική που θα αναπτύξει η ΑΒΕΑ στις αγορές, όπως πιστεύω ρομαντικά και σε αυτό που έλεγε ο Μίνως Τζομπανάκης ότι «κάποτε η οικονομία ήταν μια υπόθεση μεταξύ τζέντλεμαν».
Κάθε πράγμα στον καιρό του. Χθες ήταν η ημέρα του λευκώματος, αύριο η ημέρα της διείσδυσης της ΑΒΕΑ στις αγορές.
Το παιχνίδι είναι συγκεκριμένο και παίζεται με συγκεκριμένους κανόνες. Οι κανόνες εξελίσσονται όσο εξελίσσεται η σκέψη των στελεχών της εταιρείας.
Αυτός νομίζω ότι είναι και ο ιστορικός ρόλος μιας Συνεταιριστικής Τράπεζας. Να σώζει εταιρείες και να τις κάνει κερδοφόρες.
Αυτή είναι και η τρυφερή έννοια της κερδοφορίας.
Να πω ότι το λεύκωμα είναι λιτό, απέρριτο με σπάνιο φωτογραφικό υλικό και μπολιασμένο από την ψυχή που σπαρταρά των συγγραφέων.