Αβεβαιότητα

Την ώρα που την επικαιρότητα σχεδόν μονοπωλούν οι ειδήσεις σχετικά με τη “Χρυσή Αυγή” υπάρχουν σειρά από άλλα θέματα που “τρέχουν” στην Ελλάδα και τον κόσμο και, επίσης, αφορούν την κοινωνία. Μόνο που κοντεύουν να περάσουν απαρατήρητα.
Ενα από αυτά είναι το κλείσιμο ιδιωτικής αλυσίδας καταστημάτων με αποτέλεσμα 800 εργαζόμενοι να χάσουν τη δουλειά τους και να μείνουν άνεργοι. Προφανώς, η επιχείρηση έκλεισε επειδή οικονομικά δεν άντεχε, αποδεικνύοντας πως οι υποσχέσεις περί ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας και της απασχόλησης αποτελούν μόνο λόγια. Τι χειρότερο όμως από το να χάσεις ξαφνικά τη δουλειά σου;
Εν έτει 2013, λοιπόν, μιλάμε ακόμα για ανασφάλεια στην εργασία και για πολιτικές που ενισχύουν την… ανεργία. Γιατί μπορεί η κυβέρνηση να έδειξε ότι διαθέτει πυγμή στην υπόθεση της οργάνωσης για την οποία καλείται να αποφανθεί η Δικαιοσύνη, ωστόσο, τα μέτρα τα οποία ταλανίζουν την κοινωνία και την απομακρύνουν από το ευρωπαϊκό όνειρο, συνεχίζονται ακάθεκτα. Εκεί δεν υπάρχει όχι μόνο πυγμή μα ούτε αυτοκριτική.
Ομως, αυτά ακριβώς τα μέτρα, σε συνδυασμό με την έλλειψη νέων προταγμάτων και οριζόντων, είναι που δίνουν “τροφή” σε “θηρία”. Γιατί τι να πει ο “αστικός κόσμος” στον άνεργο, στον οικογενειάρχη που αδυνατεί να τα βγάλει πέρα, στον νέο άνθρωπο που μεγαλώνει σε ένα αβέβαιο περιβάλλον και με προβληματικό δημόσιο σύστημα Παιδείας;
Τι έχουν να πουν οι πολιτικοί μας σε όλον αυτόν τον κόσμο για τον οποίο αποφασίζουν ερήμην του οδυνηρά μέτρα;
Μάλλον, δεν έχουν να πουν τίποτα. Αλλά εκεί βρίσκεται το “κλειδί” για την ανάπτυξη, την κοινωνική συνοχή και τη στήριξη της Δημοκρατίας. Και όσο από τα κέντρα λήψης αποφάσεων απουσιάζουν οι πολίτες τόσο θα βλέπουμε να ανεβαίνουν “επικίνδυνα” φαινόμενα.