Το αύριο της Αυτοδιοίκησης

Οσο πλησιάζουμε προς τις δημοτικές εκλογές τόσο θα εντείνονται οι αντιπαραθέσεις. Οχι μόνον στην Κρήτη. Παντού στη χώρα.
Θα ακούσουμε, φυσικά, υποσχέσεις για κοινωνικές πολιτικές υπέρ των δημοτών. Θα διαβάσουμε κριτικές στα μνημόνια και στις “πολιτικές που μας έφεραν έως εδώ”. Θα ακούσουμε, ίσως και την ξύλινη πια φράση: “δεν γίνεται αλλιώς”. Ο καθείς υποψήφιος από την οπτική γωνία που βλέπει τα πράγματα, θα εκφράσει τις απόψεις του.
Και ο πολίτης, προπαντός εκείνος ο οποίος έχει πληγεί τα μέγιστα από τις πολιτικές λιτότητας, θα ακούσει, θα συμφωνήσει, θα διαφωνήσει, θα οργιστεί ίσως και θα αποφασίσει τι θα κάνει όταν προσέλθει στις κάλπες.
Τι θα πρέπει να περιμένει κανείς από τις νέες Τοπικές Αυτοδιοικήσεις; Μα, περισσότερη Αυτοδιοίκηση. Οσο κι αν φαίνεται παράδοξο, είναι αλήθεια ότι η Αυτοδιοίκηση υπάρχει περισσότερο στα λόγια, αφού σε σημαντικά ζητήματα οι Δήμοι δεσμεύονται από κεντρικές αποφάσεις και προγράμματα. Ομως, οι Δήμοι πρέπει να γίνουν πιο δυνατοί και να αποφασίζουν οι ίδιοι για τα του οίκου τους. Και βέβαια προς το συμφέρον των δημοτών τους οποίους οφείλουν να υπηρετούν. Χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις. Χωρίς χρώμα και ταμπέλες.
Και το σημαντικότερο; Να διαθέσουν τους όποιους πόρους έχουν πρώτα και κύρια προς όφελος των πολιτών εκείνων που πλήττονται από τις πολιτικές που αποφασίστηκαν ερήμην τους. Προς όφελος των παιδιών που αδυνατούν να αγοράσουν “κολατσιό” στο σχολείο τους. Προς όφελος των μικρών και μεγάλων κατοίκων που ελπίζουν σε ένα καλύτερο αύριο. Ας ξεκινήσει αυτό το αύριο από την Αυτοδιοίκηση. Είναι πια καιρός…