Αξιολόγηση

Μέχρι τη νύχτα που διεκόπησαν οι συνομιλίες για την αξιολόγηση φαίνεται πώς παιζόταν κάποιο πολιτικό παιχνίδι. Διεδίδοντο πληροφορίες ότι δεν πάμε καλά, ότι δεν υπάρχει συμφωνία για τις συντάξεις και τα κόκκινα δάνεια και ότι προβάλλονταν ενστάσεις για το αφορολόγητο παρά την αισιοδοξία που έδειχναν οι κυβερνώντες. Ο κ. Τσακαλώτος, στη συνέντευξη που έδωσε με τους κ. Κατρούγκαλο και Σταθάκη, μίλησε για τα Ν/Σ φορολογικό και ασφαλιστικό που θέλει να ψηφισθούν, ώστε πηγαίνοντας στην Ουάσιγκτον νάχει κάτι να δείξει στους G7. Οι τρεις, χωρίς να διευκρινίσουν αν συμφωνούν οι θεσμικοί, αναφέρθηκαν στα θετικά των Ν/Σ (;), αλλά κουβέντα για την αύξηση σε Φ.Π.Α. σε καύσιμα και στο χαράτσι επί συνδρομητικών καναλιών, οικιακού ίντερνετ και άλλων.
Η κυβέρνηση λέει ότι θα πιάσουν τους στόχους, αλλά οι θεσμικοί ισχυρίζονται ότι μ’ αυτά τα μέτρα δεν θα επιτευχθούν. Ο κ. Τσακαλώτος φέρνει τα Ν/Σ χωρίς νάχουν τελειώσει οι διαπραγματεύσεις, η παράταση των οποίων δεν τρέχει υπέρ ημών. Και αν ακόμη τελειώσουν, ο υπουργός θα μείνει ανοιχτός σε αλλαγές την επόμενη φορά και στο τέλος θα γίνει όπως το θέλουν οι δανειστές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αναδεικνύει ως επίμαχο εχθρό το Δ.Ν.Τ. με το ίδιο σενάριο, όπως και πέρυσι. Μέχρι που το καλοκαίρι, όταν ξεπέρασε τα όρια και είχαμε το δίλημμα της δραχμής, βοήθησε το πολιτικό σύστημα και υπεγράφησαν τα μέτρα. Τώρα παίζεται η ίδια παράσταση με το αυτό επικοινωνιακό σχέδιο. Το σκηνικό θυμίζει Αντώνη Σαμαρά, αλλά η σκηνογραφία αλλάζει. Οι θεσμικοί ήξεραν ότι θα κέρδιζε την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ και ήσαν επιφυλακτικοί. Τώρα δεν υπάρχουν οι ίδιοι συσχετισμοί.
Ο νέος πρόεδρος της ΝΔ είναι ανεδαφικός, όταν λέει, ότι «αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει», αφού έζησε κοντά στον κ. Σαμαρά και είδε πόσο “αναλώσιμοι” είναι οι πρωθυπουργοί. Δεν τεκμηριώνει όμως, αν κερδίσει τις εκλογές πώς θα μπορέσει να σηκώσει το βαρύ και βάναυσο φορτίο που επιβάλλουν οι πιστωτές. Οι Ευρωπαίοι σκηνοθετούν το ίδιο “τροπάρι” πιέζοντας να ψηφισθούν τα μέτρα, να μας δίνουν μικρή παράταση επιτρέποντάς μας να φτάνουμε στο πηγάδι και να μην μας αφήνουν να πιούμε νερό. Αν και γνωρίζουν ότι οι Ελληνες δεν έχουν να δώσουν άλλους φόρους, επιδιώκουν τη συρρίκνωση του κράτους, κόψιμο δαπανών, απόλυση υπαλλήλων, ανεξάρτητα ποιος πρωθυπουργός θα κάνει αυτή τη δουλειά.
Η περυσινή με τη φετινή διαπραγμάτευση δεν αλλάζει σε τίποτα. Ο γκρεμός παραμένει κοντά. Ελπίδα είναι πλέον ο γοητευτικός στους Ευρωπαίους κ. Τσακαλώτος. Ομως κι αυτός μπαίνει στη φιλοδοξία να κλείσει την αξιολόγηση ως επικεφαλής και μιας ομάδος αριστερών αποχρώσεων του ΣΥΡΙΖΑ των “53+1”. Ονειρεύεται, σε περίπτωση που ήθελε αυτονομηθεί, τη σωτηρία της αριστεράς απ’ την κακή φήμη που έχει αποκτήσει. Η κατάσταση τότε παίρνει άλλες διαστάσεις…
Πάντως η κυβέρνηση δεν φαίνεται να είναι προετοιμασμένη πώς θα φερθεί στις αντιδράσεις των δανειστών, αν ψηφίσει μονομερώς τα δύο νομοσχέδια που λέει ότι είναι οι δικές της θέσεις, χωρίς την έγκρισή τους. Απόντος του Δ.Ν.Τ. αξιολόγηση δεν έρχεται, γι’ αυτό ο κ. Τσίπρας προσπαθεί να δημιουργήσει συμμαχίες με Σουλτς και Ολάντ, αναδεικνύοντάς το ξανά “αποδιοπομπαίο τράγο”. Ομως οι Ευρωπαίοι το έχουν δηλώσει σ’ όλους τους τόνους ότι είναι υπέρ του Δ.Ν.Τ.
Αν, λοιπόν, η “αριστερή συνείδηση” του κ. Τσακαλώτου δεν καταφέρει την αξιολόγηση και περάσει ο Απρίλιος, τότε θα είναι που “καήκαμε” όπως ο ίδιος έχει πει. Οι πολιτικές εξελίξεις θα είναι αναπόφευκτες.