Αξιον εστί το όποιο αγριολούλουδο βρίσκει χώμα και νερό στην παϊδοχωριανή, τη νεροχωριανή και την μπαμπαλιανή γη για να δηλώσει την ομορφιά της παρουσίας του και την παρουσία της ομορφιάς του. Η ανεμώνη στις Αμυγδαλές, ο ερωδιός ο γερανοειδής στην Πλάκα, το γεράνι το λαμπερό στου Κατσάνη, η ασφεντυλιά στου Παπά τη Χαλέπα, το σκορδάκι στις Λίμνες, η σιληνή η κρητικιά στο Ρανιέρι, το κυκλάμινο το κρητικό στη Σοχώρα, η βερονίκη η περσική στην Παναγία, το ηλιοτρόπιο το ευρωπαϊκό στα Ξεριζώματα, το καρφόχορτο στο Τρουλί, ο απήγανος στην Καβαλαρέ… Αξιον εστί το σύνολο της αγριολούλουδης πανίδας των τριών όμορφων χωριών του Αποκόρωνα, έτσι όπως ο φωτογραφικός φακός του Μανόλη Πετακάκη την απαθανάτισε κι έτσι όπως έγχρωμα, με πολλή επιμέλεια, στο Ημερολόγιο 2016, του τοπικού Πολιτιστικού κι Εξωραϊστικού Συλλόγου (πρόεδρος η Μαρία Αρτ. Βασιλαντωνάκη), τρία ανά μήνα, αποτυπώθηκε.
«Μέσα από αυτή την παρουσίαση κάνουμε μια καταγραφή και γνωριμία των αγριολούλουδων από διάφορες τοποθεσίες των χωριών μας. Η επιλογή ήταν δύσκολη καθώς έπρεπε να επιλέξουμε από ένα υλικό μεγάλο σε αριθμό διαφορετικών φυτών (περίπου 100 τον αριθμό), πράγμα που δηλώνει την πλούσια βιοποικιλότητα των χωριών μας παρά την όποια υποβάθμιση από ανθρώπινες παρεμβάσεις. Λουλούδια από φυτά αρωματικά, φαρμακευτικά ή εδώδιμα και ορχιδέες αποτελούν έναν κόσμο ξεχωριστό και μαγικό, αλλά και παράλληλα έναν κόσμο που ζητά τον σεβασμό και την ευαισθησία όλων μας». Τα που γράφει μεταξύ άλλων, εν είδει προλόγου, στο περί ου ο λόγος Ημερολόγιο ο μερακλής φωτογράφος για να καταλήξει: «Αυτή μας η προσπάθεια θα ήταν αδύνατη χωρίς τη βοήθεια των τοπικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στα χωριά μας και τους ευχαριστούμε που ανταποκρίθηκαν». Αξιον εστί και το μπαμπαλιανό προσφέρειν σ’ αυτήν την έκδοση, λοιπόν!
Όσο γνωρίζω πιο πλατιά, τόσο αγαπώ πιο πλέρια! Ισχύει και για τη χλωρίδα της μικρής μας πατρίδας, του γενέθλιου τόπου, ο λόγος αυτός, μας λένε τα μέλη του Δ.Σ. του δραστήριου πολιτιστικού και εξωραϊστικού Συλλόγου Παϊδοχωρίου, Νεροχωρίου και Αγίων Πάντων (Μπαμπαλή Χάνι), με την έκδοση του συγκεκριμένου Ημερολογίου. Άξιος ο μισθός των! Η ηθική ικανοποίηση γι’ αυτό που έκαμαν, όπως το έκαμαν…
Παγκόσμια Ημέρα Παιδιού!
Δικαιούμαι να έρθω στη ζωή, δικαιούμαι να υπάρξω. Δικαιούμαι να μεγαλώσω σε έναν κόσμο χωρίς βία και φτώχεια. Δικαιούμαι να ζήσω σ’ έναν κόσμο που σέβεται και προστατεύει το φυσικό περιβάλλον. Δικαιούμαι να έχω ελεύθερη πρόσβαση στον μαγικό κόσμο της γνώσης. Δικαιούμαι να έχω ελεύθερο χρόνο και χώρο για να παίζω. Δικαιούμαι να μάθω τι είναι καλό για τη σωματική και ψυχική μου υγεία. Δικαιούμαι να περνάω αρκετό χρόνο με τους γονείς μου. Δικαιούμαι να ζήσω με αθωότητα και ανεμελιά τα παιδικά μου χρόνια. Δικαιούμαι να ζήσω σε μια κοινωνία που προστατεύει τα προσωπικά μου δεδομένα. Δικαιούμαι έναν κόσμο ανθρώπινο, δίκαιο και ειρηνικό, έναν κόσμο στον οποίο θα μεγαλώσουν αύριο τα δικά μου παιδιά. (Από τη “Χάρτα των Δικαιωμάτων του Παιδιού”.
“Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου. Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της ζωής για τη ζωή./ Για τη ζωή τους είσαι το μέσο κι όχι η αρχή, κι ας μένουν κοντά σου, δεν ανήκουν σε σένα./ Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, όχι όμως και τις ιδέες σου, γιατί ιδέες έχουν δικές τους […] Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις, μην προσπαθείς όμως να τα κάνεις όμοιά σου. /Γιατί η ζωή δεν πάει προς τα πίσω και δεν σταματά στο χθες./ Είσαι το τόξο απ’ το οποίο εκτοξεύονται τα παιδιά σου σαν ολοζώντανα βέλη./ Κάνε τοξότη, η σαΐτα που στα χέρια κρατάς να σημαίνει χαρά». Χαλίλ Γκιμπράν.
Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού σήμερα, 11 Δεκεμβρίου. Μόνο σήμερα; Και μόνο για τα παιδιά του Δυτικού Κόσμου;
