Αξιόπιστοι αλλά όχι δεδομένοι!

“Ανήκομεν εις την δύσιν”. Φράση του Κων/νου Καραμανλή, που συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε αξιόπιστοι εταίροι, ανεξάρτητα αν οι Δυτικοί μας θεωρούν δεδομένους. Αυτός ο χαρακτηρισμός δεν μας αφήνει περιθώρια διαπραγμάτευσης διεκδίκησης των δικαίων μας μέσα από τις εκάστοτε παρουσιαζόμενες ευκαιρίες, γιατί τους έχουμε δώσει δικαιώματα.
Είμαστε σύμμαχοι γι’ αυτούς και μόνο στα λόγια. Πρόσφατο παράδειγμα: Μετά την αναχώρηση του Έλληνα πρ/ργού απ’ τις ΗΠΑ δημοσιογράφοι ζήτησαν απ’ το Στέητ Ντηπάρτμεντ , να σχολιάσει τις παραβιάσεις των Τούρκικων Α/Φ 2,5 ν.μ. έξω απ’ την Αλεξανδρούπολη και συνέστησαν οι Έλληνες και οι Τούρκοι να συζητήσουν και να τα βρουν. «Συνεχίζουμε, είπε ο εκπρόσωπος, να ενθαρρύνουμε τα μέλη του ΝΑΤΟ, να εργάζονται από κοινού για τη διατήρηση της ειρήνης…». Ζήτω που σωθήκαμε!
Σειρά στο χαρακτηρισμό ότι είμαστε δεδομένοι, πήρε η Ε.Ε., όταν ρωτήθηκε εκπρόσωπός της για το ίδιο περιστατικό. Περιορίστηκε σε γενικολογίες άνευ ουσίας: Ενθαρρύνουμε, είπε, την καλή συνεργασία μεταξύ ηγετών Ελλάδος- Τουρκίας, ελπίζοντας, ότι το θετικό κλίμα θα επανέλθει… Τη σκυτάλη πήρε ο “λαλίστατος” γ.γ. του ΝΑΤΟ Στόλντενμπεργκ, που ενώ τάσσεται κατά του Πούτιν για παραβίαση συνόρων και χρήση πολεμικής βίας για τον Ερντογάν, τον “μικρό Πούτιν στην περιοχή” και πρώτον διδάξαντα σε πολεμικές επεμβάσεις, όπως στο Κυπριακό, που διατηρεί το casus belli εις βάρος χώρας συμμάχου στο ΝΑΤΟ, δεν είπε λέξη. «Φέξε μου και γλίστρησα» που λέει ο λαός μας.
Τα προβλήματα διευρύνονται προκαλώντας απογοητεύσεις. Ο ΥΠ.Ε.ΘΑ. των ΗΠΑ δήλωσε: «Αρκετές χώρες ανακοίνωσαν δωρεές κρίσιμων συστημάτων πυροβολικού στην Ουκρανία, μεταξύ των οποίων Ιταλία και Ελλάδα». Ο Έλληνας, όμως, ΥΠΕΘΑ είχε πει: «Δεν υπάρχει θέμα, ν’ αποδυναμώσουμε τα νησιά μας και να στείλουμε οπλικά συστήματα στην Ουκρανία». Ποιος λέει αλήθεια και ποιος όχι; Αν η κυβέρνηση εξαναγκάστηκε να πάρει πίσω τις δηλώσεις του υπουργού της μετά την παρουσία Μητσοτάκη στο Λ. Οίκο είναι άλλο θέμα. Όμως τι πυροβόλα όπλα θα σταλούν; Από στοκ αποθεμάτων ή απ’ αυτά που υπάρχουν στα νησιά απογυμνώνοντάς τα προς δόξα των απαιτήσεων Ερντογάν;
Με το “Μητσοτάκης γιοκ” η όξυνση της κατάστασης πήρε διαστάσεις. Έχουμε τον Τσαβούσογλου να προειδοποιεί και να επιτίθεται εναντίον της Ελλάδος, που δεν αποστρατιωτικοποιεί τα νησιά, που διεθνοποιεί το θέμα απαιτώντας απ’ τις χώρες, που έχουν υπογράψει τις Συνθήκες Λωζάνη και Παρισίων, να πάρουν θέση για την αναθεώρησή τους. Δημιουργούν τετελεσμένα στο Αιγαίο, να μας φέρουν σε δύσκολη θέση. Αυτά, που λένε, τα εννοούν. Κι εμείς τι κάνουμε; Διαμαρτυρηθήκαμε στον ΟΗΕ, επί τέλους με επιστολή, που έστειλε ο κ. Δένδιας. Αντιπαρερχόμαστε στο παρελθόν τα αφηγήματα των Τούρκων, λέγοντας ότι γίνονταν για… εσωτερική κατανάλωση!
Απ’ τον Φεβρουάριο διεξάγεται ο Ρωσοουκρανικός πόλεμος. Θα έπρεπε να μας ενδιέφερε, ένεκα των εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων, που ζουν εκεί, και να είχε συνέλθει το ΚΥΣΕΑ υπό πλήρη σύνθεση, να έβγαιναν συμπεράσματα από μια τέτοια κρίση. Γιατί δεν έγινε; Ίσως, διότι δεν στοιχειοθετήθηκε σωστά, ότι αυτό, που συμβαίνει γύρω μας, είναι τόσο σοβαρό!
Όταν γίνεται ένας πόλεμος κοντά σου διαβουλεύεσαι επί ανωτάτου επιπέδου για να σταθμίσεις τις κινήσεις σου και να ερευνάς πως θα χρησιμοποιήσεις διακριτικά τυχόν συμφωνίες, που έχεις υπογράψει, συμμαχικής συμπαράστασης ή πιο φερέγγυα με τους Γάλλους, που πρέπει να αξιοποιήσουμε.
Γιατί απογοητευόμαστε; Διότι γνωρίζουμε ότι μερικοί “σύμμαχοι” και εταίροι μας, διαφωνούν με πολλές θέσεις μας στα ελληνοτουρκικά αποφεύγοντας να καταδικάσουν την Τουρκία. Είναι έτσι;