Αξιοπρέπεια!

«Αξιοπρέπεια είναι αίσθηση που έχει ένας άνθρωπος όταν νιώθει ότι τον σέβονται οι άλλοι και ότι ο ίδιος σέβεται τους άλλους και νιώθει ότι έχει αξία!»
Στη λέξη αυτή συμπυκνώνεται ολόκληρη η ανθρώπινη υπόσταση με όλα τα χαρακτηριστικά που πρέπει να είναι εξοπλισμένος ο άνθρωπος: Ανθρωπιά, αυθεντικότητα, αλληλεγγυότητα, σεβασμό στη διαφορετικότητα, σωστή συμπεριφορά, εργατικότητα, ήθος, ευγένεια, αρχοντιά, φιλότιμο, αυτοεκτίμηση κ.ά. Είναι η λέξη που κάνει την ειδοποιό διαφορά ανάμεσα στα ζώα και τον άνθρωπο, που δημιουργεί τις κατάλληλες προϋποθέσεις για να μπορεί να ισορροπήσει μέσα στο κοινωνικό περιβάλλον. Στο «χύμα» κόσμο που ζούμε, όλα έχουν χάσει την αίσθηση του γνήσιου, του αληθινού, του σωστού, του μέτρου.  Η αξιοπρέπεια είναι μια έννοια που έχει χάσει την αξία της στο πέρασμα του χρόνου! Αυτό φαίνεται στην καθημερινή μας ζωή από τα παραδείγματα που ακολουθούν: Λέμε πολλές φορές: «Δεν ντρέπεσαι;». Αυτή η φράση, ενώ ακούγεται προσβλητική, δεν έχει και μεγάλη απήχηση, γιατί αυτός στον οποίο απευθύνεται, πραγματικά δεν ντρέπεται για την άσχημη πράξη του ή τις ανέντιμες πράξεις του, αφού σίγουρα τις έχει επαναλάβει αρκετές φορές κι όμως δεν προσπάθησε να βελτιωθεί! Η κοινωνία μας, κυρίως επικριτική και κακεντρεχής, συχνά στα πηγαδάκια του κουτσομπολιού λένε κάποιοι: «Αυτός ή αυτή είναι βίος και πολιτεία!». Χωρίς να εξηγούν κατ’ αρχήν γιατί το λένε και μάλιστα χωρίς να τεκμηριώνουν την αυθαίρετη άποψή τους , αλλά έτσι απροκάλυπτα, χωρίς στοιχειοθέτηση και τεκμηρίωση εκστομίζουν τη συκοφαντία τους! Στο κάτω της γραφής τι σε νοιάζει εσένα τι κάνει στην προσωπική του ζωή ο άλλος; Και πού ξέρεις εσύ το λόγο που τον, την οδήγησε να έχει ακολουθήσει αυτό το δρόμο; Στις σχέσεις των ανθρώπων βρίσκεται η πραγματική κρίση, αλλά μάς έμαθαν, χρόνια τώρα, να αναμασάμε την ίδια καραμέλα ότι, δηλαδή, για όλα φταίει η οικονομική κρίση! Όταν κάποιος προσπαθεί στην οικογένειά του, στη δουλειά του, στον κοινωνικό του περίγυρο να τα βγάλει πέρα, με τα λάθη του, τις παραλείψεις του, τις αδυναμίες του, είναι ανέντιμο, τουλάχιστον, να έρχεται ο άλλος και να τον μειώνει ή να τον ακυρώνει! Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κακό από το να θέλεις να βλάψεις κάποιον επειδή τον ζηλεύεις, επειδή δεν μπορείς να τον φτάσεις, επειδή είναι δημιουργικός κλπ. Προσπάθησε κι εσύ να κάνεις καλύτερα πράγματα, να βελτιώνεις τον εαυτό σου και όχι  να κατηγορείς τους άλλους, επειδή νιώθεις κόμπλεξ κατωτερότητας και μάλιστα, εκ του ασφαλούς, πίσω από την πλάτη τους! Η μιζέρια και η μανία καταδίωξης είναι από τις πλέον σύγχρονες πληγές της εποχής μας. Με άλλοθι την οποιαδήποτε κρίση ζητάς από τους άλλους να δείξουν κατανόηση στο πρόβλημά σου, αντί να το αναδείξεις ξεκάθαρα, ζητώντας τη συμβουλή  κι όχι τον οίκτο τους!  Θεωρείς πώς όλοι σε καταδιώκουν αποζητώντας τη στήριξη, την αγάπη, την αποδοχή, το ενδιαφέρον! Αν πραγματικά θέλεις την αποδοχή και τη συμπαράσταση των άλλων, κέρδισέ τα με τις πράξεις σου που θα έχουν κοινωνικό και ανιδιοτελή χαρακτήρα, χτίσε αργά και σταθερά γέφυρες επικοινωνίας με τους άλλους, απέδειξε ότι αξίζεις την αποδοχή, τη συμπάθεια και την προσοχή των άλλων! Μάθε, φίλε μου να είσαι ο εαυτός σου, να νοιάζεσαι πραγματικά για τους άλλους, μην προβάλλεις ακατάπαυστα το «εγώ» σου και αφαίρεσε το μανδύα του «δήθεν»! Μάθε, άνθρωπέ μου, να πορεύεσαι με το «εμείς», για να μπορείς να γίνεσαι αξιόλογος, χρήσιμος για να μπορείς να πορεύεσαι με αξιοπρέπεια!