Με πληρωμές στους μετόχους της, που φτάνουν τα 130.000 ευρώ κλείνει ο κύκλος της “Ελαιοπαραγωγικής Χανίων- Ανώνυμος Εμπορική Βιομηχανική Εταιρεία”. Πρόκειται για Χανιώτες μετόχους που οι ίδιοι ή οικογενειακά τους πρόσωπα είχαν αγοράσει μετοχές στη νεοσύστατη τότε εταιρεία το 1993! Υπολογίζεται ότι ένας σημαντικός αριθμός εκ των 1.182 μετόχων της θα λάβει πίσω το 38% των χρημάτων που είχε δώσει τότε.
Εκ των εκκαθαριστών σήμερα της “Ελαιοπαραγωγικής Χανίων” ο ειδικός σύμβουλος στα πρώτα χρόνια της εταιρείας κ. Γιώργος Καλαϊτζάκης πολιτικός μηχανικός μίλησε στα “Χ.ν.” για την διαδικασία.
«Την “Ελαιοπαραγωγική” την αγκάλιασε πολύς κόσμος, αρκετοί από το χώρο της Νέας Δημοκρατίας που είχαν αγανακτήσει από τη διαχείριση τότε του ΠΑΣΟΚ στους συνεταιρισμούς. Ο στόχος ήταν να φτιάξουμε μια οργάνωση παραγωγών σύμφωνα με τη νομοθεσία τότε της ΕΟΚ, που να ασχολείται με το μοίρασμα των επιδοτήσεων και να κινείται και εμπορικά αγοράζοντας και πουλώντας ελαιόλαδο με διαφανή διαχείριση και με βάση του; νόμιμους κανόνες της ελεύθερης αγοράς. Το αρχικό κεφάλαιο ήταν 10 εκ. δραχμές τότε και έφτασε τους 1182 μετόχους με το μετοχικό κεφάλαιο να ανέρχεται στα 60 εκ. δραχμές».
ΔΙΑΜΑΧΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ
Σημαντικό σημείο για την εταιρεία ήταν η μη αναγνώριση της ως ομάδα παραγωγών ώστε να μπορέσει να διαχειριστεί τις επιδοτήσεις. «Ζητήσαμε να αναγνωριστούμε ως οργάνωση και ομάδα παραγωγών και είχαμε έντονη αντίδραση από το ΠΑΣΟΚ που έλεγχε τους συνεταιρισμούς αλλά και ακόμα και μέσα από το χώρο της ΝΔ για διάφορους λόγους τότε. Όταν το θέμα ήλθε στην αρμόδια Επιτροπή με πρόεδρο δικαστικό απορρίφθηκε με το επιχείρημα ότι «από τη στιγμή που έχουμε τις Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών εσείς δεν χρειάζεστε!» Κάτι που δεν ισχύει ούτε ηθικά, ούτε νομικά» αφηγείται ο παλιός ειδικός συνεργάτης.
Την ίδια ώρα η εταιρεία έμπαινε στο εμπόριο αφού «νοικιάσαμε στην οδό Κισσάμου τις δεξαμενές του Μακράκη παραγγείλαμε και δύο δικές μας, κάναμε και δεξαμενές στο Καστέλι, ανεβάσαμε την τιμή του ελαιολάδου κατά 50 δρχ και ήμασταν και οι πρώτοι που ξεκινήσαμε να πληρώνουμε το ελαιόλαδο από τις 3 γραμμές μέχρι τότε πληρώνονταν από τις 5 γραμμές».
Ωστόσο τα παραπάνω δεν κράτησαν την “Ελαιοπαραγωγική” που το 1998-1999 κατέρρευσε πλήρως πλήττοντας άμεσα και πολλούς παραγωγούς που είχαν δώσει το λάδι τους, αυτό πουλήθηκε αλλά δεν πληρώθηκαν ποτέ.
Η ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΗ
«Με πρωτοβουλία τότε του δικηγόρου του Χρήστου Πραματευτάκη ξεκίνησε ένας δικαστικός αγώνας σε βάρος του κράτους για το γεγονός ότι δεν είχε αναγνωρίσει την “Ελαιοπαραγωγική” ως οργάνωση παραγωγών. Χάθηκε το διοικητικό δικαστήριο και το διοικητικό εφετείο, όμως στο Συμβούλιο της Επικρατείας δικαιώθηκε η εταιρεία και η υπόθεση δικάστηκε και πάλι στο διοικητικό εφετείο. Αυτό έγινε το 2015 και βγήκε η τελική απόφαση ότι η “Ελαιοπαραγωγική” θα λάμβανε 450.000 ευρώ εντόκως ως αποζημίωση. Όμως υπήρχαν κάποιες δικαστικές αποφάσεις για οφειλές πχ. στην Εφορία και πρόστιμα για δηλώσεις ΦΠΑ που έπρεπε να πληρωθούν. Ήταν πολλά τα χρήματα αυτά. Η αποζημίωση που πήρε η εταιρεία φορολογήθηκε επίσης και έμεινε ένα ποσό της τάξης των 220.000» θυμάται ο συνομιλητής μας.
Σε μια γενική συνέλευση του 2017 κάποιοι μέτοχοι έβαλαν το θέμα μήπως θα μπορούσε να επαναδραστηριοποιηθεί η εταιρεία. Ο κ. Καλαιτζάκης λέει πως « έκανα μια έρευνα και δεν είδα να υπάρχει ενδιαφέρον . Η δική μου πρόταση ήταν να διαλυθεί η εταιρεία και να πληρώσει όλες τις κατά νόμου υποχρεώσεις της, και να μοιραστεί το μετοχικό κεφάλαιο στους μετόχους. Εν τω μεταξύ κάθε χρόνο η εταιρεία έχανε 10.000 από τα 220.000 για τέλη επιτηδεύματος, συνελεύσεις, αμοιβές λογιστών κτλπ. Τελικά το κεφάλαιο που έμεινε ήταν 118.000 μετοχές προς 1,10 η κάθε μια περίπου 130.000 ευρώ τα άλλα είναι έξοδα εκκαθάρισης, δικαστικές αποφάσεις κτλπ. Θεώρησα χρέος τιμής να επιστραφεί στον κόσμο ότι απέμεινε».
Με μια σύμπτυξη των μετόχων καθώς πολλοί μέτοχοι ήταν μέλη μιας οικογένειας ( πατέρας, μητέρα παιδί) οι μέτοχοι μειώθηκαν σε 650 με τον ίδιο αριθμό μετοχών. Αυτή τη στιγμή προχωράει η πληρωμή τους και σύμφωνα με τον εκκαθαριστή: « Χρήματα έχει πάρει το 80% του κεφαλαίου στο 60%-65% των μετόχων. Υπολογίζουμε ότι πήραν πίσω το 37,5% του κεφαλαίου. Ένας μεγάλος μέτοχος που είναι να πάρει 2.000 ευρώ τα λαμβάνει δίνοντας μας τον τραπεζικό του λογαριασμός. Ένας που έχει 20 μετοχές και θα πάρει 22 ευρώ σου λέει “τι να τα κάνω;”. Έχουμε ήδη ανακοινώσει πως όσοι δεν θέλουν τα χρήματα αυτά θα δοθούν στο “Αννουσάκειο Θεραπευτήριο”. Έτσι περιμένουμε να κλείσει ο κύκλος, να κλείσει οριστικά η εταιρεία και να πάμε και εμείς στα σπίτια μας» καταλήγει ο κ. Καλαϊτζάκης.
