Η ΜΕΘΟΔΙΚΟΤΗΤΑ στην αλληλοδιαδοχή ενεργειών και προκλήσεων των Τούρκων δεν έχει το προηγούμενό της. Γι’ αυτό απαιτείται συνεχής εγρήγορση, διότι καμιά άλλη ξένη δύναμη δεν πρόκειται να έλθει να μας βοηθήσει (σε περίπτωση πολέμου).
Η “σύνεση” η δική μας μεταφράζεται από τους Τούρκους ως αδυναμία. Κι αυτό είναι το χειρότερο. Η Τουρκία του Ερντογάν επιθυμεί διακαώς να δημιουργήσει άλλη μια κρίση μεταξύ των δύο χωρών.
Οι τουρκικές ενέργειες συνεπάγονται «έμπρακτη αμφισβήτηση της κυριαρχίας της Ελλάδας» (στον Εβρο, στα νησιά, στην ανατολική Μεσόγειο, όπου να ’ναι και στα νότια της Κρήτης). Η αμφισβήτηση αυτή, επίμονη και σε πολλά επίπεδα, έρχεται «σε συνέχεια της γενικότερης τουρκικής πολιτικής αμφισβήτησης της Συνθήκης της Λωζάννης και της προσπάθειας επιβολής τετελεσμένων στην ελληνική πλευρά». Και όλα αυτά σε μια χρονική συγκυρία που δυστυχώς ευνοεί την Τουρκία. (Χάος στις ΗΠΑ, μουδιασμένη η ΕΕ από τον κορωνοϊό, το ΝΑΤΟ “ουδέτερο” (“Βρέστε τα μεταξύ σας!”), η Ρωσία καιροφυλακτεί.
Έτσι,
– Αμφισβητείται συνολικά η ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο με το εφεύρημα της τουρκικής «γαλάζιας πατρίδας»! (θαρρείς και πριν φτάσουν οι Τούρκοι, δεν υπήρχαν Ελληνες ή κι άλλοι λαοί στη Μεσόγειο!)
– Αμφισβητείται η ελληνική κυριαρχία στα μεγάλα και πυκνοκατοικημένα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου με το επιχείρημα της στρατιωτικοποίησής τους!
– Αμφισβητείται και αντίθετα με το διεθνές περί θαλάσσης, δίκαιο, τόσο η ελληνική υφαλοκρηπίδα, όσο και η ΑΟΖ. Εμπρακτη απόδειξη της αμφισβήτησης, το τουρκολιβυκό σύμφωνο.
Η Τουρκία αισθάνεται επίσης ότι, ως… μητέρα Πατρίδα, έχει την “υποχρέωση” ενδιαφέροντος απέναντι στους μουσουλμάνους πολίτες τρίτων χωρών (Κατηγορεί την Αθήνα ως τη μόνη ευρωπαϊκή πρωτεύουσα που δεν έχει τζαμί!)
Αυτό που τελικά κυριαρχεί στο μυαλό του Ερντογάν είναι ένα αίσθημα “αδικίας”(!) που απορρέει από τις διεθνείς συνθήκες που η ίδια η Τουρκία υπέγραψε, μετά από πολεμικές ήττες της. Θεωρεί… άδικη τη συρρίκνωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας στο χώρο της σημερινής Τουρκίας! Αναθεωρητισμός, πανισλαμισμός, κυριαρχία στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο…
Παράκρουση; Το μεγαλείο της τρέλας ή η τρέλα του μεγαλείου;
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όλοι, οι Έλληνες, πιστεύουν πως σε περίπτωση πολέμου μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας η Ελλάδα θα πολεμήσει μόνη της. Ταυτόχρονα πολλοί από αυτούς φαίνεται να μην φοβούνται και ιδιαίτερα έναν τέτοιο πόλεμο και λένε συνεχώς πως η Ελλάδα πρέπει να αντιδράσει δυναμικά στις προκλήσεις της Τουρκίας. Τρελά πράγματα κατά την άποψη μου. Ένας πόλεμος με την Τουρκία χωρίς να πολεμά κανείς άλλος στο πλευρό μας, απλά σημαίνει πολλές χιλιάδες νεκρούς και το τέλος της Ελλάδας, που απλά θα γίνει Τουρκία. Γιατί λοιπόν τέτοια επιπολαιότητα; Τρελό και να πιστεύει κανείς πως η Ευρώπη απλά θα κοίταζε την Τουρκία να κατακτά μια ευρωπαϊκή χώρα με το έτσι θέλω, κάτι που θα σήμαινε και το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τουλάχιστον η Γαλλία το έχει ξεκαθαρίσει πως θα αντιδράσει έμπρακτα σε περίπτωση επίθεσης σε ευρωπαϊκή χώρα, αλλά και πολλοί άλλοι θα ακολουθήσουν. Αυτά φοβάται ο Ερτογάν και δεν προχωράει ως την πρόκληση ενός πολέμου.
Αξιότιμε κύριε,οι έχοντες ασχοληθεί με το αντικείμενο γνωρίζουν ότι ο πατέρας της ρεαλιστικής πολιτικής Θουκυδίδης καθόρισε την βάση της λειτουργίας των διεθνών σχέσεων με το περίφημο δόγμα του (“Δεν υπάρχουν μόνιμοι φίλοι,ούτε αιώνιοι εχθροί,αυτά που είναι μόνιμα και διαχρονικά είναι τα συμφέρονται και αυτά οφείλουν να υπηρετούν οι πολιτείες για την ευημερία των πολιτών τους.Οι δε σύμμαχοι χρησιμοποιούνται κατά περίπτωση”). Μια προσπάθεια που έγινε για κάτι διαφορετικό ,είχε άδοξο τέλος στην κορυφή του Γολγοθά,διότι ως γνωστόν οι Ρωμαίοι κλπ.κατέχοντες εξουσία δεν πείστηκαν ,ότι πρέπει να στρέφουν και το άλλο μάγουλο,αλλά προτίμησαν να βασιστούν στις λεγεώνες που τους εξασφάλιζαν την κυριαρχία του γνωστού τότε κόσμου.΄Εκτοτε τίποτε δεν άλλαξε στον πλανήτη και ουδείς θα πολεμήσει τους δικούς σου πολέμους αν δεν συνηγορούν τα συμφέροντα του προς τούτο.Τούτων δοθέντων η πατρίδα μας πρέπει να διατηρεί υψηλή αποτρεπτική ισχύ και να είναι σε θέση για ένα συντριπτικό κτύπημα που θα κάνει ασύμφορο ένα τέτοιο “τόλμημα” της άλλης πλευράς. Εννοείται ότι η διπλωματία πρέπει νά έχει κάνει την δουλειά της και να έχει ενεργοποιήσει να διαθέσιμα “κανάλια” καθώς και να έχει φροντίσει για ταύτιση συμφερόντων όπου αυτό είναι δυνατόν.Τώρα για την “αποτελεσματικότητα” των ενόπλων δυνάμεων της γείτονος υπάρχουν ποικίλες απόψεις.Το φάντασμα του Μανώλη Μπικάκη εκεί στο ΄Υψωμα Κολοκασίδη,έχει πολλά να διηγηθεί.Αυτό που σίγουρα θα ήταν χρήσιμο είναι μια μελέτη στο ποίημα “΄Ιτε” του Παντελή Μηχανικού .Ποιός ξέρει ίσως να αποτελέσει τροφή για σκέψη ,μπορεί και για βίαιη αφύπνιση……Με εκτίμηση
Κύριε Καγιαλέ, κανείς δεν είπε πως η Ευρώπη θα πολεμήσει με το μέρος μας γιατί απλά μας αγαπά αλλά γιατί η Ευρώπη είμαστε και εμείς, απορώ πραγματικά πως δεν καταλαβαίνουν οι άνθρωποι στην Ελλάδα πως οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν κοινά συμφέροντα που αφορούν πλέον όλη τους την πολιτική, κοινωνική, οικονομική, ηθική, γεωπολιτική και ό, τι άλλο θέλετε πραγματικότητα. Γιατί αγνοούν οι άνθρωποι στην Ελλάδα πως ο Μακρόν είπε πως θα βοηθήσει ( και σίγουρα όχι με θερμές ευχές αλλά με θερμά όπλα), γιατί δεν μετράει πως οι ΗΠΑ είπαν εχθές ξεκάθαρα πως έχουμε δίκιο και η Τουρκία άδικο, πως οι 27 της Ευρώπης καταδίκασαν την παραβίαση του εναέριου χώρου μας; Αυτά δεν είναι μόνο λόγια αλλά τοποθετήσεις που την στιγμή που χρειάζεται δεσμεύουν. Και τι σκέφτεστε αν είναι δυνατή η Τουρκία; σε κάθε περίπτωση είναι τόσο δυνατή που σε έναν πόλεμο μεταξύ αυτής και της Ελλάδας η Ελλάδα από μια χώρα σε ειρήνη και ευημερία θα γινόταν για πολλά χρόνια μια κόλαση. Επίσης, σε πόσους πολέμους μεταξύ δύο χωρών (που η μία δεν είναι υπερδύναμη) βλέπετε να εμπλέκονται μόνο δύο χώρες; Να βλέπουμε λοιπόν τα πράγματα καθαρά και από το σήμερα, αναφορές σε Θουκυδήδες, σε άλλους συγγραφείς ή ακόμα και στην ιστορία δεν έχουν κανένα νόημα διότι κάθε ιστορική στιγμή είναι εντελώς διαφορετική από άλλες, και ιδιαίτερα από αυτές που ήταν χιλιάδες χρόνια πριν. Πάνω απ’ όλα με απελπίζει που βλέπω ανθρώπους να μιλάνε για πόλεμο λες και μιλάνε για ένα Σαββατοκύριακο στην Σούγια. Θα μου πείτε τι να κάνουμε λοιπόν; Υπάρχει μόνο μία οδός: Ασφυχτική οικονομική πίεση της Ευρώπης προς την Τουρκία, και αυτή ασφαλώς θα υπάρξει την κατάλληλη στιγμή.
Αξιότιμε κύριε,σας ευχαριστώ για την τιμή που μου κάνατε να απαντήσετε στο σχόλιο μου,το οποίο δεν αφορούσε το δικό σας κείμενο ,αλλά αυτό του κ.Καλαϊτζόγλου.΄Εχοντας ασχοληθεί 36 χρόνια με τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις,προσπαθώντας να καταλάβουμε που το πάει η Τουρκία, τουλάχιστον σε ότι αφορά τις δεκαετίες μετά τον Β΄Π.Π.,έχουμε οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι στρατηγική της επιδίωξη είναι η φιλανδοποίηση και δορυφοροποίηση της χώρας μας ,την οποία θεωρεί προέκταση και επαρχίας της μη έχουσα λόγο ύπαρξης ως κράτος ,αφού αυτό ιδρύθηκε από τους ΄Αγγλους για εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων. Αυτή είναι η βάση σκέψης για το λεγόμενο βαθύ κράτος της Τουρκίας.Ξεκινώντας από αυτή την αφετηρία παρατηρεί κανείς ότι οι γείτονες μας ακολουθούν αταλάντευτη,καλώς επεξεργασμένη στρατηγική,η οποία από τις εκθέσεις Νιχάτ Ερίμ μέχρι σήμερα διευρύνεται και επικαιροποιείται παραμένουσα σταθερά προσηλωμένη στο στόχο.Επειδή δεν είναι δυνατόν να παρατεθούν όλες οι πηγές που υπάρχουν θα μπορούσε κανείς να προστρέξει σε δύο δημοσιευμένες εργασίες ,όπως “Η άλλη πλευρά” του αείμνηστου Νεοκλή Σαρρή και το “Στρατηγικό βάθος της Τουρκίας” του Αχμέτ Νταβούτογλου,που αποτελεί και το “κοράνι” των ισλαμοοθωμανών της ΄Αγκυρας.Η πατρίδα μας προσπαθεί όλα αυτά τα χρόνια να συνεννοηθεί με την Τουρκία ,με κανόνες διεθνούς δικαίου και όχι με τον νόμο της ζούγκλας που επιδιώκουν οι γείτονες μας.Επιδίωξη μας είναι πάντοτε η ΕΙΡΗΝΙΚΗ συνύπαρξη χωρίς πασάδες και γιουσουφάκια.Η χώρα μας δεν θα είναι αυτή που θα ανοίξει την πόρτα του φρενοκομείου, θέλει την ΕΙΡΗΝΗ στην περιοχή και επιδιώκει την ευμερία των πολιτών της καθώς και των λαών γύρω της. Αρνείται όμως τον ρόλο του υποτακτικού,του καρπαζοεισπράκτορα και του “σφάξε με αγά μου να αγιάσω”.΄Οσοι ζήσαμε εκ του σύνεγγυς την αγωνία της πατρίδος μας από την πρώτη στιγμή της αιτήσεως της για ένταξη στην τότε ΕΟΚ ,ελπίζουμε ότι ίσως κάποτε παρά τις δυσκολίες θα δούμε μιας κάποιας μορφής Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης με κοινή εξωτερική πολιτική και άμυνα,η οποία θα παίζει αποφαστικό ρόλο στα πράγματα του πλανήτη.Δυστυχώς είμαστε ακόμη πολύ μακριά από αυτό,διότι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού δεν καλοβλέπουν δυαρχίες ,αλλά επιθυμούν μια ενωμένη αγορά να μπορούν να πωλούν και να αγοράζουν προϊόντα , χωρίς να “μπλέκεται στα πόδια τους”.Αυτό ευνοεί την γειτονική μας χώρα , στην οποία κάνουν τεράστιες επενδύσεις μεμονομένα οι χώρες της ΕΕ κλπ. και ως εκ τούτου πεθαίνουν στα γέλια στην ΄Αγκυρα όταν ακούν για κυρώσεις κλπ.λόγια του αέρα ,ξέροντας ότι στο τέλος θε επικρατήσει η λογική των συμφερόντων. Είναι αυτονόητο ότι η διπλωματία μας θα επιδιώξει συμμαχίες που θα βασίζονται σε ταύτιση επιδιώξεων,όπως η τριμερείς κλπ.συμφωνίες στην Ανατολική Μεσόγειο καθώς και σε καθορισμό ΑΟΖ με βάση το δίκαιο της θάλασσας.Ωφείλουμε όμως εδώ να αναγνωρίσουμε ότι οι αμυντικές συμφωνίες έχουν αυξημένη ιδιαιτερότητα και δυσκολία και μένει να αποδειχτούν στην πράξη επί του πεδίου.Η Τουρκία δείχνει τις προθέσεις της και αυτές δεν γίνεται να τις αγνοήσουμε αν δεν θέλουμε να είμασε αιθεροβάμονες.Τα γεγονότα στην Συρία,στην Λυβύη και η ναυτική βάση στον Αυλώνα της Αλβανίας δείχνουν ότι τα σχέδια της Τουρκίας όπως αυτά περιγράφονται στο “Στρατηγικό βάθος” είναι σε πλήρη εξέλιξη και η επίτευξη η μη των στόχων της μας ενδιαφέρει άμεσα.΄Οσον αφορά τον Θουκυδίδη και όσα αυτός διδάσκει σχετικά με την ρεαλιστική πολιτική,ίσως δεν είναι τελείως για τα σκουπίδια,αλλά μάλλον παραμένει επίκαιρος,αφού διδάσκεται στις σχολές πολιτικών επιστημών των κορυφαίων πανεπιστημίων του πλανήτη καθώς στις διπλωματικές ακαδημίες και σε κορυφαίες στρατιωτικές ακαδημίες των ισχυρών της γης όπως π.χ. στο West Point των ΗΠΑ.Τέλος εύχομαι να έχετε δίκιο και να ξυπνήσουμε αύριο το πρωϊ σ΄ένα κόσμο όπου οι κρατούντες θα κοιμούνται με το διεθνές δίκαιο κάτω από το μαξιλάρι τους μέσα στην αγωνία τους να μην παραβούν κάποιο άρθρο του.Μακάρι να περπατάμε θαμπωμένοι από τα φωτοστέφανα που θα κυκλοφορούν γύρω μας.Μέχρι να το δούμε αυτό,κάποιοι από μας ας παραμείνουν δύσπιστοι…..Με ιδιαίτερη εκτίμηση
Αξιότιμε, Κύριε Καγιαλέ,
το τελευταίο κείμενο του σχολίου σας με εξέπληξε ευχάριστα! Τα θερμά μου συγχαρητήρια και μακάρι – το εύχομαι και το ελπίζω δηλαδή- να είστε ένα κλωνάρι της ηρωικής γενιάς του ήρωα της Κρήτης -ΣΥΜΒΟΛΟ ΑΝΔΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΙΜΗΣ- Σπύρου Καγιαλέ. Ωστόσο, πρέπει να πω πόσο εποικοδομητικές και ρεαλιστικές είναι -σχεδόν πάντα- οι σχολιασμοί και προτάσεις του εκλεκτού φίλου κ. Γιώργου Κιαγιά. Να είστε πάντα καλά και να γράφετε τακτικά. Είναι μια ανεκτίμητης αξίας κοινωνική προσφορά τα εκτενή και πλήρη σχόλια σας. Φιλικά Γιώργος Καραγεωργίου ΧΑΝΙΑ.
Κύριε Καγιαλέ,
Η Τουρκία, λέτε, έχει σκοπό να κάνει την Ελλάδα δορυφόρο της, δηλαδή να την αποσπάσει από την Ευρώπη και να την κάνει στην ουσία σκλάβα της Τουρκίας. Μπορείτε, όμως, να μου απαντήστε στις δύο ερωτήσεις; 1.Θα το επιτρέψει η Ευρώπη να αποσπαστεί η Ελλάδα από την Ευρώπη και να γίνει δορυφόρος της Τουρκίας; 2. Είναι μόνο ο φόβος ενός χαμένου, διμερή, πολέμου με την Ελλάδα που εμποδίζει την Τουρκία ως τώρα να προχωρήσει το σχέδιο της μέχρι τέλους;
Αξιότιμε κ.Καραγεωργίου,σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια. Ως αθεράπευτος εραστής της δημοκρατίας,πιστεύω βαθιά στον σεβασμό της αντίθετης άποψης ,που αποτελεί ένα από τα “ουκ άνευ” για την εύρυθμη λειτουργίας της. Εσείς ως νομικός γνωίζετε ότι ο μέγιστος Αριστοτέλης μίλησε για το δίκαιο της μειοψηφίας ,χιλιάδες χρόνια πρίν. Γράφω με γνώμονα τον ρεαλισμό του Θουκυδίδη για τα εθνικά μας θέματα,αφού η ενασχόληση μου μ΄αυτά στέγνωσε κάθε φαντασία που είχα για τον πλανήτη και με προσγείωσε στον αμείλικτο κόσμο του ανταγωνισμού και των συμφερόντων των διεθνών σχέσεων.Στο μαυλό μου τριγυρίζουν οι διάλογοι των Αθηναίων με τους Μηλίους και κοιτάζοντας γύρω μου βλέπω ότι τίποτε δεν άλλαξε και ότι οι συντελεστές ισχύος καθορίζουν την πορεία των πάντων.Ως εκ τούτου γράφω τις εμπειρίες μου στο χαρτί για τον κόσμο όπως είναι και όχι όπως θα θέλαμε να είναι.Η πατρίδα μας έχει πληρώσει πολύ ακριβά τις σουρεαλιστικές ονειρώξεις φανφαρολόγων που παρέσειραν τον κοσμάκη από την εποχή του “οίκαδε” μέχρι σήμερα.Δεν μάθαμε τίποτα από την ντροπή και τον εξευτελισμό του Πενταδάκτυλου και βάλαμε το φασισταριό της Χ.Α. στην βουλή.Δώσαμε εξουσία σε πολιτικούς που δεν είχαν ιδέα για τους συσχετισμούς δυνάμεων και δεν γνώριζαν ότι η χώρα μας έχει θαλάσσια σύνορα ,τα οποία πρέπει να υπερασπιστούμε καθώς και ότι το Αγαίο δεν ανήκει στά ψάρια του αλλά σ΄εκείνους που εδώ και χιλιάδες χρόνια μοχθούν και και ζουν σ΄αυτό. Για να είναι η πατρίδα μας αξιοσέβαστη πρέπει να συνεχίσει την γραμμή της λογικής που ακολουθεί τον τελευταίο καιρό, χωρίς μεγάλα λόγια και φανφάρες,φροντίζοντας παράλληλα με τις συμμαχίες που χτίζει να διαθέτει και υψηλή αποτρεπτική ισχύ σύμφωνα με το δόγμα “φύλαγε τα ρούχα σου να τα έχεις όλα” η όπως έλεγε η γιαγιά μου “τα κακοφυλαμένα και οι σκύλοι τρώνετα”. Τα απαιτούμενα αντανακλαστικά της χώρας επιβάλουν να είμαστε σε εγρήγορση και δύσπιτοι,μέχρις αποδείξεως του εναντίον στην πράξη.Με συγχωρείτε για την πολυλογία μου αλλά ανησυχώ πολύ για τον μέλλον τούτης εδώ της πατρίδος που την έχομε όλοι μαζί, όπως μας άφησε παρακαταθήκη ο πατριδοφύλακας στρατηγός Μακρυγιάννης….Με ιδιαίτερη εκτίμηση
Αηιότιμε κ.Καγιά , ευχαρίστως θα απαντήσω στα ερωτήματα σας.1)Η Τουρκία δεν πρόκειται να “αποσπάσει” την πατρίδα μας απο την ΕΕ στόχος της είναι να μειώσει την κυριαρχία της ,να την εμποδίσει να εκμεταλευτεί τις πλουτοπαρωγικές πηγές της,να της ασκεί πίεση με την απειλή χρήσης βίας(βλέπε casus belli,υπερπτήσεις,διελύσεις πολεμικών πλοίων,ασύμμετρη απειλή προσφύγων κλπ.) και γενικώς να εφαρμόσει ένα καθεστώς φιλανδοποίησης θεωρώντας ότι πρέπει να την λαμβάνουμε υπ΄όψιν σε όλες τις αποφάσεις μας.΄Οπως έγραψα και παραπάνω δυστυχώς η ΕΕ δεν διαθέτει ενιαία εξωτερική και αμυντική πολιτική και υπάρχουν χώρες με τεράστια συμφέροντα στην Τουρκία με ότι αυτό συνεπάγεται.Η στάση της ΕΝΙ στην κυπριακή ΑΟΖ καθώς και “χλιαρή” αποχώρηση της ΤΟΤΑL δείχνουν ότι τα παιχνίδια παίζονται σε πολλά ταμπλώ και ότι το βάρος των συμφερόντων θα καθορίσει την εξέλιξη των πραγμάτων.Δεν πρόκειται οι εταίροι να πολυσκοτιστούν αν εμείς υπογράψουμε η δεχτούμε “ετεροβαρείς” συμφωνίες και καταστάσεις με την γείτονα.Κανείς δεν γίνεται βασιλικώτερος του βασιλέως.2)Η Τουρκία πάντοτε βαφτίζει το κρέας ψάρι και προσπαθεί να έχει “νομιμοφάνεια” στις κινήσεις της φροντίζοντας πάντοτε να “συμπίπτει”με τα παροδικά συμφέροντα μιας η περισσοτέρων μεγάλων δυνάμεων η να έχει εξασφαλίσει την σιωπηρή ανοχή τους.Στην Κύπρο π.χ. είχε σύμφωνες και τις δύο υπερδυνάμεις (ΗΠΑ και ΣΟΒ.ΕΝΩΣΗ).Οι τελευταίες εξελίξεις την Λιβύη όπου η Τουρκία γράφει στα παλαιότερα των υποδημάτων της την συμφωνία του 1982 στο Montego Bay για το δίκαιο της θάλασσας,θυμίζει την μαύρη περίοδο του 1974,όπου στις ΗΠΑ είχαμε κενό εξουσίας λόγω του σκανδάλου Γουώτεργκεϊτ και οι Ρώσοι προσπαθούσαν να διαλύσουν την Ν.Α. πτέρυγα του ΝΑΤΟ.Στην αναμπουμπούλα ο λύκος χαίρεται και καλό είναι ο βοσκός να έχει την κατσούνα μαζί του.Η αποτρεπτική ισχύ της πατρίδος μας δεν είναι ο μόνος παράγων που προβληματίζει την Τουρκία.Πάντως είναι καλό να γνωρίζουν ότι δεν θα είναι ένας ευχάριστος περίπατος ,που βεβαίως εμείς πρώτοι δεν τον θέλουμε ,ως έχοντες το διεθνές δίκαιο με το μέρος μας.Η κατάσταση στην περιοχή μας είναι πολυπαραγοντική και υπάρχουν πολλαπλά διαπλεκόμενα συμφέροντα.Ας έχουμε πάντοτε στο μυαλό μας τον παράγοντα Ισραήλ και την επιρροή της Αιγύπτου στην Ισλαμική Διάσκεψη,όπου η Τουρκία “θάθελε” να παίξει πρωτεύοντα ρόλο ,άλλά οι Άραβες έχουν πικράν πείραν.Εν κατακλείδι η απάντηση στο δεύτερο ερώτημα είναι όχι μόνον ο φόβος …Με εκτίμηση
Αξιότιμε κ. Καγιαλέ, ευχαριστώ για τις απαντήσεις. Προσωπικά έχω το κακό συνήθειο να πηγαίνω κάθε πρόβλημα ως εκεί που μένουν απλές εξισώσεις. Η Τουρκία λέει πως θα έρθει π. χ. κοντά στην Κρήτη για να κάνει γεωτρήσεις. Αν πραγματικά το κάνει, αυτό για την Ελλάδα σημαίνει πόλεμος, στο να μην γίνει αυτός ο πόλεμος θα βοηθούσαν αυστηρές κυρώσεις της Ευρώπης, αλλά εσείς λέτε πως κάτι τέτοιο δεν είναι αποτρεπτικό, άρα ο πόλεμος είναι αναπόφευκτος στην περίπτωση που η Τουρκία κάνει πράξη αυτά που λέει. Αν πάλι η Τουρκία δεν κάνει αυτά που λέει, θα είναι αναξιόπιστη. Εκεί έφτασε η Τουρκία τα πράγματα. Τώρα της μένουν δύο δρόμοι: ο ένας είναι να συνεχίζει να φοβερίζει, να εμποδίζει και να εκνευρίζει αλλά και να έχει κάνει βήματα πίσω. Ό άλλος είναι να προκαλέσει με γεωτρήσεις μια αντίδραση της Ελλάδας, που κατά την άποψη μου θα είναι και η αντίδραση της Ευρώπης. Στην πρώτη περίπτωση η Τουρκία θα παίζει με τον χρόνο και την ψυχολογία και με την ελπίδα πως κάτι θα βγει στο μέλλον. Στην δεύτερη θα βγει η Τουρκία η μεγάλη χαμένη.
Αξιότιμε κύριε Καγιά , πιθανόν να μην εξήγησα επαρκώς την θέση μου όσον αφορά τις κυρώσεις.Εννοώ τις κυρώσεις όπως τις έχουμε δεί (που στην ουσία δεν τις είδαμε)μέχρι σήμερα.Αν η ΕΕ αποφασίσει να ενεργήσει ως σύνολο και όχι ως αχταρμάς μεμονομένων συμφερόντων,με οδηγό τα “δικά μου δικά μου”,μπορεί στην κατάσταση που είναι η οικονομία της Τουρκίας να παράξει αποτελέσματα.΄Εχουμε δεί ότι ο ισλαμοφασίστας της ΄Αγκυρας αποφεύγει την ΕΕ σαν σύνολο,όπως ο διάβολος το λιβάνι,μην ξεχνάμε ότι στην τελευταία επίσκεψη του στην Βρυξέλλες έφυγε σαν τον κλέφτη από την πίσω πόρτα και προτιμά τις διμερείς σχέσεις,όπου βασιλεύουν τα συμφέροντα και μπορεί να εκβιάζει με τους μετανάστες στέλνοντας το διεθνές δίκαιο στα αζήτητα (βλέπε χάντρες και καθρεπτάκια στην κ.Μέρκελ στην πρόσφατη επίσκεψη της στην Τουρκία).Στην ΄Αγκυρα γνωρίζουν ότι υπάρχει “σινιάλο” από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού η Τουρκία να κρατηθεί στο δυτικό μαντρί και μας χορεύει καρσιλαμά,όσο ακολουθείται αυτή η πολιτική ,γι΄αυτό και επί δεκαετίες ακούμε “βρείτε τα”(όπου βρείτε τα σημαίνει απεμπόληση κυριαρχικών μας δικαιωμάτων) ,τήρηση ίσων αποστάσεων από κλέφτη και νοικοκύρη και ατελείωτους ποντιοπιλατισμούς.Η πατρίδα μας χρειάζεται σύνεση ,ετοιμότητα και ενεργοποίηση όλων των δυνάμεων του ΄Εθνους μας.Αυτά που κάνει η γειτονική μας χώρα ,που πατάει σε δύο βάρκες και απλώνει τον τραχανά σε ξένες αυλές ,είναι επικίνδυνα πράγματα και η διπλωματία μας πρέπει ακούραστα επί 24ώρου βάσεως,κελεισμένων των θυρών ,χωρίς παμφόλυγες και φανφάρες “να τρέξει” με σοβαρότητα τα συμφέροντα μας με χώρες που και εκείνες εξυπηρετούνται από αυτά (π.χ.Αίγυπτος,Ιταλία,Αλβανία την οποία με όπλο την ένταξη της στην ΕΕ πρέπει να αποσπάσει από τα αγκάλας του σουλτάνου).Στην επικείμενη επίσκεψη του στο Ισραήλ ο κ.Πρωθυπουργός πρέπει να εξετάσει κάθε δυνατότητα αναπτύξεως των κοινών μας στόχων καθώς και την υπογραφή μιας αμυντικής συμφωνίας(είναι απολύτως αναγκαία και στο Ισραήλ για τους γνωστούς λόγους) που όλοι καταλαβαίνουμε τι σημαίνει,ιδιαίτερα με την αστάθεια που υπάρχει αυτή την στιγμή στην Ουάσιγκτων.Δυστυχώς για την περιοχή μας η Τουρκία είναι ένας αποσταθεροποιητικός παράγοντας που μπορεί να τινάξει τα πάντα στον αέρα και βάλλει κατά της ειρηνικής συμβίωσης και της ευημερίας των λαών.Η στάση της καθιστά αναγκαία την δαπάνη κεφαλαίων που θα ήταν χρήσιμα για την επίτευξη άλλων στόχων ,όπως π.χ. η παιδεία,η υγεία,η εύρευνα και ο εκσυγχρονισμός των υποδομών της πατρίδος μας.Αυτά πρός το παρόν για ένα κεφάλαιο που δυστυχώς παράγει ατελείωτες αρνητικές σελίδες στις ιστορίες των λαών της περιοχής μας και όχι μόνο…..Καλό τριήμερο με εκτίμηση
Αξιότιμε κ. Καγιαλέ, καταρχάς θα ζητήσω συγνώμη που …ανακατεύομαι στο διάλογο που έχετε.
Διάβασα όμως με ενδιαφέρον όσα αναπτύξατε και θα επιμείνω στην απάντησή σας στο δεύτερο ερώτημα του κυρίου Καγιά.
Λέτε ότι δεν είναι μόνο ο φόβος ενός χαμένου, διμερή, πολέμου με την Ελλάδα που εμποδίζει την Τουρκία ως τώρα να προχωρήσει το σχέδιο της μέχρι τέλους.
Αν δεν είναι μόνο ο φόβος τότε ποιος είναι ο άλλος λόγος; Το Ισραήλ; Μακάρι και μακάρι να είναι με το μέρος μας η τρίτη αυτή υπερδύναμη (δεν ξέρω που να κατατάξω την Κίνα).
Όπως γράφετε στη συνέχεια, “στην επικείμενη επίσκεψη του στο Ισραήλ ο κ.Πρωθυπουργός πρέπει να εξετάσει κάθε δυνατότητα αναπτύξεως των κοινών μας στόχων καθώς και την υπογραφή μιας αμυντικής συμφωνίας”.
Πολύ σωστά. γράφεται όμως ότι “είναι απολύτως αναγκαία και στο Ισραήλ για τους γνωστούς λόγους”.
Πότε είναι αυτή η επίσκεψη και ποιοι είναι οι …γνωστοί λόγοι που κάνουν μια αμυντική συμφωνία μαζί μας “απολύτως αναγκαία” και στο Ισραήλ;
Το “πότε” είναι η επικείμενη επίσκεψη στο Ισραήλ, το βρήκα στο google και συγνώμη που ρώτησα.
Απαντήστε μου όμως (αν θέλετε) για ποιον λόγο να είναι “απολύτως αναγκαία” για το Ισραήλ μια αμυντική συμφωνία μαζί μας. Μάλιστα πριν τη συνάντηση και πριν τους τάξουμε τίποτα από τον ορυκτό μας πλούτο (όπως γράψατε για τον …Θουκυδίδη).
Ασχολήθηκα με τα σχόλια και όχι με το άρθρο, στο οποίο θα απαντήσω τώρα.
Γράφετε τι αμφισβητούν οι Τούρκοι. Η Ελλάδα, τι κάνει για όλα αυτά; Πως ακριβώς αντιδράει;
Δεν πάει την ελληνική υφαλοκρηπίδα, παρόλο το Διεθνές Δίκαιο, το Δίκαιο της Θαλάσσης κλπ, στα 12 ν.μ., λόγω παράνομου casus belli της Τουρκίας.
Tην ανακήρυξη ΑΟΖ γιατί η Ελλάδα δε την κάνει; Τάχα ότι …τώρα “συζητεί” με την Αίγυπτο, “διαφωνεί” με την Ιταλία…
Όλοι όμως ξέρουν πως, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, η κάθε ΑΟΖ δεν γίνεται κατόπιν …διμερή συμφωνιών, αλλά κηρύττεται μονομερώς.
Μήπως η Αμερική έκανε …συμφωνίες, όταν ανακήρυξε την ΑΟΖ της;
Μήπως η Τουρκία έκανε …συμφωνία μαζί μας, όταν ανακήρυξε στον ΟΗΕ την ΑΟΖ της στη Ρόδο και γενικώς στα σύνορά της με την Ελλάδα;
Και αν χρειάζεται οπωσδήποτε κάποιο άλλο κράτος, υπάρχει και η Κύπρος.
Η οποία Κύπρος, όταν επί Τάσου Παπαδόπουλου ανακήρυξε τη δική της ΑΟΖ, μας παρακαλούσε να ανακηρύξουμε ταυτόχρονα και εμείς τη δική μας.
Και τόσα χρόνια τι κάνει η Ελλάδα; Τι κάνει η ΝΔ; Τι κάνει το Πασόκ; Τι κάνει ο Σύριζα; Η ανακήρυξη ΑΟΖ χρειάζεται μόνο μια συνεδρίαση της βουλής για να γίνει.
Μήπως δεν ανακηρύττουμε την ΑΟΖ μας, επειδή το πετρέλαιο που μόνοι μας θα εξορύξουμε, το δικό μας πετρέλαιο, δεν μπορεί να έχει …μίζες;
Και σημειώστε ότι η Ελλάδα έχει ορυκτό πλούτο αξίας πολλών τρισεκατομμυρίων Ευρώ, το οποίο το γνωρίζουν οι πάντες (αυτοί που πρέπει) εδώ και δεκαετίες.
Και ίσως απλά είμαστε …άτυχοι που αγοράζουμε πιο ακριβά το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο από ότι άλλες, πιο μικρές χώρες.
Μέχρι και η ομόδοξη Ρωσία μας τα πουλάει ακριβότερα…
Και σημειώστε ότι δεν …κατηγορώ. Αναρωτιέμαι…
Για να επανέλθω όμως, σύμφωνα με το καταστατικό του ΟΗΕ, όποια χώρα διαφωνεί με την ΑΟΖ που κατέθεσε κάποια άλλη χώρα σε αυτό τον ΟΗΕ, καταθέτει τις δικές της συντεταγμένες για τη δική της ΑΟΖ.
Τις συντεταγμένες και μόνο, για να ενημερώσει που έγκειται η οποιαδήποτε παρανομία, που ακριβώς διαφωνεί. Τις συντεταγμένες όπως αυτή η χώρα εννοεί τη δική της ΑΟΖ.
Μόνο έτσι μπορεί να διατυπώσει η Ελλάδα επισήμως τις αντιρρήσεις της για την ΑΟΖ που κατέθεσε η Τουρκία.
Ειδάλλως συμφωνεί με την τουρκική αυτή ΑΟΖ και άρα επισήμως την αποδέχεται.
Και όχι να λέει “τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα” και ούτε να κάνει την ανακήρυξη.η Ελλάδα αφού δεν έχει καταθέσει συντεταγμένες για την ΑΟΖ της στον ΟΗΕ, σημαίνει ότι συμφωνεί με την ΑΟΖ που κατέθεσε η Τουρκία.
Άρα επισήμως την αποδέχεται.
Είναι όμως κοινά αποδεκτό ότι όποιος Έλληνας αποδέχεται αυτή την ΑΟΖ που κατέθεσε η Τουρκία, διαπράττει εθνική προδοσία, είναι εθνοπροδότης.
Και δεν βρίζω, δεν το κάνω ποτέ μου, την αλήθεια γράφω.
Στο λεξικό του …Μπαμπινιώτη αναφέρεται ότι εθνοπροδότης είναι αυτός που διαπράττει εθνική προδοσία.
Η εθνική προδοσία είναι εσχάτη προδοσία κατά της Ελλάδας με ποινή ισόβιας κάθειρξης αφού έχει καταργηθεί η θανατική ποινή και δεν βρισκόμαστε σε πόλεμο.
Ακόμα…
Τέλος, η εσχάτη προδοσία ποτέ και από κανέναν δεν παραγράφεται. Δεν μπορεί να παραγραφεί.
Ούτε με το νόμο περί …μη ευθύνης υπουργών.
Αξιότιμε κύριε,οι διεθνείς σχέσεις είναι ένα δύσκολο και ολισθηρό τερέν που απαιτεί γνώσεις απο την διπλωματική ιστορία της πατρίδος μας καθώς και των γειτόνων στην προκειμένη περίπτωση.Η σημερινή π.χ. συμφωνία για καθορισμό ΑΟΖ με την Ιταλία , στην βάση του διεθνούς δικαίου και όχι της ζούγκλας,στρέφει τα δρώμενα προς την νομιμότητα ,δεδομένου ότι οι χάρτες που θα κατατεθούν στον ΟΗΕ ,θα τύχουν της παγκόσμιας αποδοχής, εφόσον εδράζουν την συμφωνία του 1982 στο Montego Bay,για το δίκαιο της θάλασσας.Πριν σας απαντήσω για ποιούς λόγους το Ισραήλ “έχει ανάγκη ” μιας τέτοιας συμφωνίας,θα ήθελα να σας κάνω γνωστό ότι μετά τον κ. Πρωθυπουργό πηγαίνει στα Ιεροσόλυμα ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Αναστασιάδης. Η στροφή της Τουρκίας προς τον νεοοθωμανισμό,τα χαλιφάτα κλπ(Το πόνημα του Αχμέτ Νταβούτογλου που αναφέρω παραπάνω,δίνει επαρκείς εξηγήσεις) ,που είχε σαν αποτέλεσμα τον θρυματισμό του άξονα ΄Αγκυρας-Τελ Αβίβ , έφερε τις δύο χώρες σε κάθετη αντιπαράθεση (βλέπε σύγκρουση σε παγκόσμια θέα στο Νταβός Ερτογάν-Πέρες,υπόθεση Μαβί Μαρμαρά κλπ.κλπ.)δεδομένου ότι, η Τουρκία θα ήθελε ανασταίνοντας το Χαλιφάτο,να γίνει και προστάτης των απανταχού μουσουλμάνων και ως εκ τούτου και των Παλαιστινίων.Βεβαίως εκεί υπάρχουν αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα , π.χ. η Αίγυπτος για κανένα λόγο δεν θα απεμπολούσε την πρωτοκαθεδρία της στην Ισλαμική διάσκεψη παράλληλα με το γεγονός ότι οι ΄Αραβες δεν εμπιστεύονται την Τουρκία,έχοντες πικράν πείραν…Αν συνδέσει κανείς τα δρώμενα στην περιοχή με την γεωπολιτική και την την αυξημένη ως εκ τούτου ανάγκη για ασφάλεια του Ισραήλ θα δεί ότι άν η περιοχή(δηλ.Κύπρος,Ανατ.Μεσόγειο κλπ.) ελεγχθεί από τους αντιπάλους του(εθρούς αν θέλετε) το κράτος αυτό κινδυνεύι από ασφυξία,αφού με το που θα σηκωθεί στο αέρα η αεροπορία του μπαίνει σε ξένα FIR και ο στόλος του δεν μπορεί να πάει ούτε για ψάρεμα έξω από τα χωρικά του ύδατα. Τα δύο δημοκρατικά Ευρωπαϊκά και με δυτικό προσανατολισμό κράτη των Ελλήνων δίνουν διέξοδο,αξιοπιστία και σταθερότητα αναγκαία για ειρήνη και απρόσκοπτη οικονομική δραστηριότητα στην περιοχή που έχουν ανάγκη όσοι επιθυμούν την νομιμότητα και την συνεργασία. Ο East Med πχ.είναι ένα τέτοιο έργο,που δίνει λύσει στην ανάγκη του Ισραήλ να προωθήσει με ασφάλεια στις ευρωπαϊκές αγορές τα μεγάλα αποθέματα φυσικού αερίου κλπ,που εντόπισε στην ΑΟΖ του,γεγονός που όπως φαίνεται εξυπηρετεί και τα συμφέροντα των ΗΠΑ,οι οποίες θέλουν να περιορίσουν το μερίδιο της Ρωσίας στις παραπάνω αγορές. Στην εξίσωση πρέπει να βάζουμε και τις τριμερείς συμφωνίες με την Αίγυπτο, η οποία έχει βρεί ένα Modus Vivendi με το Ισραήλ και έχει σημαντικό λόγο στις εξελίξεις στην Λιβύη,οι οποίες επιρεάζονται και από την σημερινή μας συμφωνία με την Ιταλία,που ως γνωστόν έχει παραδοσιακά παρουσία στο εν λόγω κράτος.Ελπίζω απ΄όσα σας ανέφερα να προκύπτει απάντηση στο ερώτημα μας.΄Οπως σας ανέφερα και στην αρχή τα συμφέροντα είναι πολύπλοκα . Οι πρόγονοι μας εδώ στην Κρήτη έδωσαν με μια μαντινάδα απάντηση στο τι σημαίνει διπλωματία: Ζωή δεν είναι να ξυπνάς/να τρως να θέτεις πάλι/ζωή ναι νάσαι ξυπνητός/όντε κοιμούνται οι άλλοι……Τούτου δοθέντως εύχομαι κάθε καλό…Με εκτιμηση