Είκοσι χρόνια ο Πούτιν στο τιμόνι της Ρωσίας μετά την παραίτηση Γέλτσιν (Δεκ. ‘99) κατάφερε να κρατά αυτός τα ηνία και να μην τα παραδίδει. Τα παραχώρησε προσωρινά στον φίλο του Μεντβέντεφ για πέντε χρόνια (7/5/08 – 7/5/12), ενώ αυτός έγινε πρωθυπουργός. Ξανάγινε πρόεδρος της Ρωσίας, αφού διόρισε τον Μεντβέντεφ αμέσως μετά τη λήξη της προεδρικής του θητείας τον Σεπτέμβριο 2011.
Ο Μεντβέντεφ αντιμετώπισε τελευταίως επικρίσεις και κατηγορίες απ’ την αντιπολίτευση, λόγω της πτώσης των τιμών του ενεργειακού πλούτου της Ρωσίας και του εμπάργκο των Δυτικών για ανικανότητα και διαφθορά. Ετσι ο 54χρονος πρωθυπουργός της Ρωσίας Μεντβέντεφ παραιτήθηκε την 15/1/20, όμως όπως γίνεται συνήθως, τον ευχαρίστησε ο Πούτιν για το έργο του, προσθέτοντας ότι «δεν επετεύχθησαν τα πάντα, αλλά δεν επιτυγχάνονται τα πάντα». Του προτάθηκε απ’ τον πρόεδρο να γίνει αντιπρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας και υπεύθυνος στους τομείς Αμυνας και Ασφάλειας. Νέος πρωθυπουργός θα επιλεγεί ένας εκ των τεσσάρων, ο Σεργκέι Σομπιάνιν δήμαρχος Μόσχας, ο Μαξίμ Ορέσκιν υπουργός Οικονομικών, ο Αλεξάντερ Νόβακ υπουργός Ενέργειας, ή ο Μιχαήλ Μισούστιν επικεφαλής των Φορολογικών Υπηρεσιών, ο και επικρατέστερος. Ο Πούτιν μετά τη λήξη του 2024 της δεύτερης και τελευταίας θητείας του, σύμφωνα με το Σύνταγμα, προανήγγειλε αλλαγές, χωρίς να θεωρείται απίθανο κάποιο τέχνασμα ώστε να παραμείνει κι άλλο στην εξουσία, ελέγχοντας τη Ρωσία.
Οι προτάσεις που εξήγγειλε συνίστανται στο ότι ο πρωθυπουργός θα διορίζεται από την κάτω βουλή (Δούμα), ενώ η άνω βουλή θα εγκρίνει την επιλογή της δικαστικής αρχής και τους επικεφαλής της Εθνικής Ασφάλειας. Επίσης, κανένας Ρώσος δεν θα μπορεί να θητεύει περισσότερο από δύο φορές ως πρόεδρος. Αυτά θα εξαρτηθούν απ’ το δημοψήφισμα που δρομολογεί να κάνει μετά τις προβλεπόμενες βουλευτικές εκλογές το 2021. Στόχος του Πούτιν είναι να προσπαθήσει υπό το φάσμα των συνταγματικών μεταρρυθμίσεων, να επηρεάσει το εκλογικό σώμα υπέρ του κόμματος της Ενωμένης Ρωσίας, ηγέτες του οποίου είναι δικοί του διορισμένοι, να κυβερνούν. Ομως οι καιροί έχουν αλλάξει. Τίποτα δε μπορεί να γίνεται υπογείως. Οι αντίπαλοι ασκούν άφοβα κριτική, κατηγορούν τον “τσάρο” ότι έχει κάνει «κτήμα του ολόκληρη τη χώρα, υπεξαιρώντας τον πλούτο της για τον ίδιο και τους φίλους του…».
Ετσι όπως προωθεί το σχέδιό του ο Πούτιν, δεν αποκλείεται να επαναληφθεί το ιστορικό προηγούμενο του Μεντβέντεφ και να επιστρέψει στην εξουσία καταλαμβάνοντας πρωθυπουργικά καθήκοντα ενισχυμένα μετά τη συνταγματική αναθεώρηση. Η παλινόρθωση μιας “αυταρχικής σταθερότητας” μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω θεσμικών διαδικασιών. Ομως οι εσωτερικές εντάσεις που θα προκληθούν, εγκυμονούν ανατροπές με συνέπεια να βλάψουν τη διεθνή παρουσία της Ρωσίας. Παράδειγμα, το γεγονός ότι μετά από πολλά και ταυτόχρονα μέτωπα που άνοιξαν οι Ρώσοι, για να ‘χουν ρόλο μεγάλης πολιτικοστρατιωτικής δύναμης, διαταράχθηκε η ισορροπία με αποτέλεσμα η ΕΣΣΔ και το Ανατολικό μπλοκ μετά να τέλος του Ψυχρού πολέμου να διαλυθούν και να περιθωριοποιηθούν.
