“Αυτοχειρίες”

Κύριε διευθυντά,
με αιτία της κίτρινες γραμμές ζικ ζακ που γέμισε το παλιό λιμάνι, αισθάνομαι την υποχρέωση να γράψω κάτι για την παραχώρηση κοινόχρηστων χώρων σχετικά με την παλιά πόλη. Δεν μου είναι καθόλου ευχάριστο να προειδοποιώ συνέχεια πάνω σε αυτό το θέμα, αλλά εφόσον δεν το κάνει άλλος, θα το κάνω εγώ για άλλη μια φορά.
Όλα ξεκινούν από δύο παρεξηγήσεις από τη μεριά των αρμοδίων σε αυτό το θέμα. Θεωρούν πως ο παλιός κανονισμός για τους κοινόχρηστους χώρους εμπόδιζε τους επισκέπτες της παλιάς πόλης να περπατούν ελεύθερα και επίσης πως τα τραπεζοκαθίσματα ασχημαίνουν την παλιά πόλη και, κατά συνέπεια, όσο λιγότερα από αυτά υπάρχουν τόσο πιο όμορφη θα είναι η παλιά πόλη.
Πρόβλημα με το ελεύθερο περπάτημα υπήρχε όμως μόνο εκεί που δεν τηρούνταν ο παλιός κανονισμός. Εκεί που τηρούνταν, υπήρχε ένα τέτοιο πρόβλημα μόνο στα στενά μυαλά ανθρώπων που δεν βλέπουν και που δεν καταλαβαίνουν, αλλά δυστυχώς αποφασίζουν.
Ομορφιά. Οι άνθρωποι που κάθονται παρέα και χαίρονται τη ζωή είναι ομορφιά. Αν τους απομακρύνουμε για να φανούν πιο πολλά πλακάκια και τσιμέντα κάνουμε τόπο στον νεκρό. Τι κερδίζουμε λοιπόν μειώνοντας τους κοινόχρηστους χώρους για πάνω από ένα τρίτο; ΤΙΠΟΤΑ!!
Τι χάνουμε;
Εσοδα, που θα έμπαιναν στην τοπική οικονομία. Θέσεις εργασίας. Επιχειρήσεις που θα κλείσουν. Την ποιότητα των κτηρίων που στεγάζουν τις επιχειρήσεις, γιατί θα υπάρχει λιγότερο χρήμα για τη συντήρησή τους. Θα αυξηθούν οι τιμές, έτσι ώστε να γίνουν τα Χανιά λιγότερο ανταγωνιστικός προορισμός, θα είναι και απαγορευτικές για τους Χανιώτες. Οι επισκέπτες της πόλης δεν θα βρίσκουν να καθίσουν και θα πουν: μια χαρά τα Χανιά, αλλά δεν βρίσκεις να καθίσεις, την άλλη φορά πάμε αλλού.
Την παλιά πόλη την κρατούν τα μαγαζιά όρθια και ζωντανή. Αυτά τα μαγαζιά φέρνουν τους τουρίστες στην πόλη μας και κρατούν έτσι την οικονομία της πόλης μας σε σχετικά ψηλό επίπεδο. Όποιος θεωρεί τα μαγαζιά στην παλιά πόλη δευτερεύουσας σημασίας υπόθεση που αφορά μόνο το κέρδος των μαγαζατόρων και προσπαθεί να περιορίσει τις δραστηριότητες τους, απλά δεν βλέπει και δεν καταλαβαίνει, αλλά δυστυχώς κυβερνά σε αυτήν την πόλη.
Για να γίνει πιο ωραία και πιο προσβάσιμη η παλιά πόλη και το παλιό λιμάνι, λένε οι αρμόδιοι, μπήκαν καινούριες κίτρινες γραμμές που οριοθετούν τους χώρους που παραχωρούνται στα μαγαζιά. Τα σαΐνια που αποφασίζουν σε αυτήν την πόλη, σκέφτηκαν να μετρήσουν τις αποστάσεις από τα κτήρια και όχι από την ακτογραμμή. Τα κτήρια όμως δεν είναι σε μία σειρά, δηλαδή έχουν διαφορετικές αποστάσεις από την ακτογραμμή, έτσι βλέπουμε τις καινούριες κίτρινες γραμμές να μην είναι παράλληλες προς την ακτογραμμή αλλά να δημιουργούν ένα παράλογο, ανορθόδοξο ζικ ζακ. Φαίνονται και οι παλιές ευθείες κίτρινες γραμμές, φαίνονται και κάτι μπλε γραμμές. Υπάρχει ένα κομφούζιο γραμμών δηλαδή, λες και κάποιοι μεθυσμένοι ζωγράφιζαν τη νύχτα στο λιμάνι. Φαντάζεται κανείς τα τραπεζοκαθίσματα να ακολουθούν αυτή την παλαβή καινούρια γραμμή και να τελειώνουν με μόνο ένα τραπέζι στην μύτη ενος ζικ ζακ και δεν το πιστεύει, νομίζει πως βλέπει ένα παράλογο όνειρο.
Ζικ ζακ πάει η γραμμή, και στο πιο κοντινό της σημείο προς την θάλασσα βρίσκεται πολύ πιο κοντά στην ακτογραμμή από την παλιά κίτρινη γραμμή, εδώ υπάρχει δηλαδή μία στένωση με λιγότερο πλάτος δρόμου για να περάσουν οι πεζοί από ό,τι υπήρχε πριν. Και εφόσον οι άνθρωποι όταν περπατούν δεν ακολουθούν την πορεία ενός ζικ ζακ, θα εστιάζουν από νωρίς στη μύτη του ζικ ζακ και θα ακολουθούν μια νοητή ευθεία γραμμή προς τα εκεί, έτσι ώστε να μένει δίπλα από αυτούς ως εκεί που αρχίζουν τα τραπεζοκαθίσματα μια ελεύθερη επιφάνεια που δεν θα περπατά κανείς και που ταυτόχρονα δεν θα υπάρχουν θέσεις να καθίσουν οι επισκέπτες μας ή και εμείς οι Χανιώτες. Τα ίδια ισχύουν βέβαια και μετά την μύτη του ζικ ζακ, οι άνθρωποι θα συνεχίσουν την πορεία τους πάνω σε μια νοητή παράλληλη προς την ακτογραμμή. Ούτε από άποψη ομορφιάς ούτε από άποψη χώρου ωφελούμαστε με τις ζικ ζακ γραμμές οριοθέτησης.
Τέτοια είναι τα αποτελέσματα όταν αποφασίζουν άνθρωποι όχι βάση της λογικής και της πραγματικότητας, αλλά βάση ιδεοληψιών και με μια μεγάλη δόση αφέλειας. Αλλά και με παράλληλες γραμμές χωρίς ζικ ζακ: Η μείωση των τραπεζοκαθισμάτων στο λιμάνι είναι ένα κάθετο χτύπημα στα οικονομικά συμφέροντα της πόλης μας και, μέσω της οικονομίας, μακροπρόθεσμα και ένα χτύπημα στην αισθητική της παλιάς πόλης. Στο Δημοτικό Συμβούλιο κανείς δεν αντιστέκεται, γιατί δεν υπάρχουν σε αυτό άνθρωποι που παλεύουν για το καλό της πόλης, αλλά άνθρωποι που περνούν την ώρα τους καβγαδίζοντας. Ο νόμος πρέπει να εφαρμοστεί λένε όλοι τους για να ξεμπερδεύουν, άσχετα πως ο νόμος αυτός είναι μια καταστροφή για την πόλη.
Η δυναμική που έχει πάρει η όλη υπόθεση είναι τέτοια που δεν μπορούν να τη σταματήσουν λογικά επιχειρήματα. Θα περάσει πολύς χρόνος με έναν εμφύλιο πόλεμο μεταξύ μαγαζάτορων και Αρχών, μέχρι να βάλει η πραγματικότητα, που δεν είναι τίποτε άλλο από την αλήθεια, τα πράγματα, και τα τραπεζοκαθίσματα, πάλι στη σωστή τους θέση.
Ο δήμαρχος έδιωξε τα κρουαζιερολεωφορεία από την σωστή τους θέση, μπροστά από την Αγορά, για να περπατούν οι τουρίστες μέσα στον ήλιο για να φτάσουν ως εκεί. Θέλει να μεταφέρει το υπεραστικό ΚΤΕΛ μακριά έξω από την πόλη, για να χρειαζόμαστε λεωφορείο για να πάμε να πάρουμε λεωφορείο. Θέλει να φύγει το Θέατρο από την Ανατολική Τάφρο και να πάει ίσως στην Αγία Μαρίνα, να πηγαίνουμε με το αυτοκίνητο εκεί που πηγαίναμε με τα πόδια. Να καταργηθεί πάνω από το ένα τρίτο των τραπεζοκαθισμάτων στο λιμάνι, να ακρωτηριαστεί η τοπική οικονομία δηλαδή. Να μην μπορούν οι καλλιτέχνες που εκθέτουν στο Γιαλί Τζαμί να πουλούν τα έργα τους αλλά να πληρώνουν ένα ακριβό ενοίκιο, στην πράξη να καταργηθεί αυτός ο ωραίος θεσμός.
Οι προηγούμενοι μας δήμαρχοι είχαν τα καλά τους και τα στραβά τους. Δεν έφτιαχναν όσα μπορούσαν, αλλά δεν κατέστρεφαν. Ο τωρινός δήμαρχος, από ό,τι δείχνει ως τώρα, ήρθε για να κάνει τα εύκολα δύσκολα για τους Χανιώτες και για τους τουρίστες. Ηρθε και για να ξεριζώσει αυτά που άνθιζαν. Δύσκολοι καιροί για την πόλη μας.
Γιώργος Κιαγιάς