Ο πολυβασανισμένος Ελληνικός πληθυσμός της Κρήτης έβλεπε την ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΚΡΗΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ σαν τη γέφυρα που θα οδηγούσε στην Ένωση.
Ο αυταρχικός όμως χαρακτήρας του πρίγκιπα Γεωργίου, που δεν ανεχόταν αντίθετη γνώμη, ήταν μια από τις πολλές αιτίες που έφεραν την σύγκρουση με το Βενιζέλο.
Ο Βενιζέλος κατηγόρησε τον Πρίγκιπα δημόσια, ότι δεν εργαζόταν δια την ένωση, αλλά ήθελε να δημιουργήσει στην Κρήτη κληρονομικό πριγκιπάτο κλπ. ο πρίγκιπας πάλι έλεγε διάφορα δικά του και η απόλυση του Βενιζέλου ήλθε στις 31/3/1901:
«Ημείς Πρίγκιψ Γεώργιος της Ελλάδος Ύπατος Αρμοστής εν Κρήτη. Έχοντες υπ’ όψιν το άρθρο 65 του Συντάγματος, επειδή ο επί της δικαιοσύνης σύμβουλος Ελευθέριος Βενιζέλος, όλως αναρμοδίως υπεστήριξε και εξέθεσε γνώμας αντιθέτους προς το ημέτερον φρόνιμα και την εντολήν ημών απολύομεν αυτόν του αξιώματος του συμβούλου επί της Δικαιοσύνης.
Εν Χαλέπα τη 31 Μαρτίου 1901
ΓΕΩΡΓΙΟΣ»
Ο λαός της Κρήτης μοιράζεται σε δύο κόμματα και διχάζεται. …..
Κάτω στη φωτογραφία απ’ αριστερά: Γεώργ. Μπουντουράκης, Στυλ. Κοτσολάκης, Μιχ. Βαλσαμάκης, Γεώργ, Παϊτάκης, Μιχ. Κορτσαλιουδάκης.
(Φωτό : Ε.Βαγιάκη-Μπουντουράκη)
Σημαντικότατο ρόλο έπαιξε ο αρχιμανδρίτης Παρθένιος Κελαϊδής (Μουρίον Σφακίων), μεγάλος πολέμαρχος, έμπειρος διπλωμάτης, μια πνευματική και ηθική προσωπικότητα, που στις 21/3/1904, έστειλε στον πρίγκιπα υπόμνημα, όπου καυτηρίαζε τη διοίκηση του και τον τρόπο χειρισμού της Ένωσης…..
Ακολουθεί το Θέρισο, η αποχώρηση του Γεωργίου και η άφιξη του Αλέξανδρου Ζαΐμη στις 18/9/1906.
Μεσολαβούν οι ενωτικές πράξεις των Ελλήνων Κρητών της 24/9/1908, τις οποίες βεβαίως οι Δυνάμεις δεν αναγνώρισαν, και συνέχισαν να υψώνουν τις σημαίες τους μαζί με της Αυτόνομης Κρητικής Πολιτείας στον Φιρκά.
Στις 13 Ιουλίου 1909 ΑΠΟΧΩΡΟΥΝ ΟΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ υποστέλλοντας τις σημαίες τους και μένει μόνη να κυματίζει στο φρούριο του Φιρκά η σημαία της Κρητικής Πολιτείας.
ΧΑΝΩΤΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ κατεβάζουν την σημαία της Κρητικής Πολιτείας και ανεβάζουν την Ελληνική. ΕΓΙΝΕ ΧΑΜΟΣ…
Σφοδρότατες διαμαρτυρίες από την Τουρκία και τις Μεγ. Δυνάμεις. Καθ’ όσον αυτό αποτελούσε μεταβολή του πολιτικού καθεστώτος στην Κρήτη.
Oι Μεγ. Δυνάμεις επέδωκαν διακοίνωση στην Κρητική κυβέρνηση δια την ΑΜΕΣΗ ΥΠΟΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ…
Ούτε η Κρητική κυβέρνηση διέταξε υποστολή της Ελληνικής σημαίας, ούτε και δημόσιος υπάλληλος, βρέθηκε να το επιχειρήσει, ούτε Τουρκοκρητικός ή οποιοσδήποτε άλλος, γιατί γνώριζε καλά, ότι δεν θα προλάμβανε, να πλησιάσει τον ιστό που κυμάτιζε…
Στις 5 Αυγούστου 1909 κατέφθασαν οι στόλοι έξω από το λιμάνι των Χανίων, με τα κανόνια στραμμένα προς την πόλη και τον Φιρκά. Ένοπλα τμήματα αποβιβάστηκαν, ανέβηκαν και παρατάχτηκαν κάτω από τον ιστό. Τέσσερις ναύτες με τσεκούρια, ένας από κάθε δύναμη, έκοψαν τον ιστό, τον μέτρησαν, τον ξανά έκοψαν στα τέσσερα και τον έδωσαν στους πρεσβευτές τους- ίσα μερίδια ευθύνης…
Εξ όσων τώρα αφορούν τη σημαία της Αυτόνομης Κρητικής Πολιτείας, το άνω αριστερό τεταρτημόριο αντιπροσώπευε το ¼ των Κρητών που ήσαν Μουσουλμάνοι – Τούρκοι και την επικυριαρχία του Σουλτάνου στην Κρήτη. Σήμερα όσοι θέλουν τους Τούρκους στην Κρήτη, μπορούν να την ξεθάβουν και να την κυκλοφορούν.
