Ευθύβολη. Ανατριχιαστική, φοβερή λέξη…
Ομως,την “εφιαλτική οξύτητά” της, την αποκτά από την δύσκολη προβληματική, θλιβερή ακόμη πραγματικότητα…
Που η επικαιρότητα της προσδίδει εκφάνσεις τόσες και τέτοιες, ώστε και αυτή η λέξη ως αποτύπωση αρνητικών, ανεπίτρεπτων γεγονότων, να προσμετρούνται με προβληματισμό, ανησυχία και αγανάκτηση στις… “Πάνδημες παραμέτρους”!
Κι οι υπότιτλοι, να αποσαφηνίζουν για ποια βία μιλούμε, δηλαδή.
Ενδοοικογενειακή.
Κατά των γυναικών.
Κατά των αδύνατων μελών ενός πυρηνικού ή όχι σχήματος.
Των παιδιών, των ηλικιωμένων, των μειονοτικών οντοτήτων, των ευάλωτων… Αλλά κυρίως στη γυναίκα! Ως πιο ευάλωτη και πρόσφορη……
Μια παθογένεια, μιαν ασχήμια στις σχέσεις, που αφορά τη ζωή μέσα στην οικογένεια! Δυστυχώς.
Οταν ένα αρνητικό φαινόμενο παρουσιάζει όξυνση επικαιρική, ψάχνουμε τους λόγους ή προσπαθούμε να δώσουμε ερμηνείες για τις αφορμές.
Αφορμές και όχι αιτίες της νοσηρότητας.
Που αφορά τον αστόχαστο, ανόητο, παρορμητικό και ανάλγητο τρόπο των ανδρών, για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, απέναντι στη γυναίκα. Σύντροφο, αδελφή, θυγατέρα, και μάνα ακόμη…
Τώρα, η αφορμή φαίνεται να είναι η πανδημία, που “’κλεισε” τα ζευγάρια στο σπίτι, στους τέσσερις τοίχους, μάρτυρες σκηνικών απίστευτης έχθρας και εμπάθειας, προς το έτερον ήμισυ, τ’ Ουρανού δηλαδή “το ήμισυ” αλοίμονό μας…
«…Είχε το όπλο κάτω από το μαξιλάρι του… Μού ’λεγε, “για σένα το έχω, μην κουνήσεις, μην μιλήσεις”… Σε σκότωσα!».
«…Το βλέπεις το μαχαίρι; Θα σε βρουν σφαγμένη αν τολμήσεις να φύγεις…».
Ξέρω περιπτώσεις ανάλογες… έχω ακούσει τέτοιες απειλές, στις οποίες έτυχε να βρεθώ…
Γνωρίζω γι’ αυτές τις μαρτυρίες!
…Παγκόσμια Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών. Οι περιπτώσεις που διατρέχουν το Πανελλήνιο, μας συγκλονίζουν… Μα δεν γιατρεύονται εύκολα, αυτά τα φρικτά νοσήματα!
Θα πρέπει πρώτα η Πολιτεία, οι θεσμοί και η Κοινωνία, να σκύψουν στη μείωση των προβλημάτων που τα γεννούν… Κι ας ελπίσουμε, με τον καιρό, μικρή πολύ μικρή βελτίωση…
