(Οι Νενέκοι, ο παπάς και ο Πάπας)
«Εις των Φράγκων υποσχέσεις μη στηρίζετε ελπίδας,
έμπορος ο βασιλεύς των αγοράζει και πωλεί.
Εις των τέκνων σας τας λόγχας και ασπίδας και κοπίδας
εις αυτά, αυτά και μόνον η ελπίς ας στηριχθεί»
(Λόρδος ΒΥΡΩΝ στο αριστούργημα
του «ΔΟΝ ΖΟΥΑΝ», Μετάφραση Κ.Ν.Δοσίου)
Mετά από πολύμηνη κωλυσιεργία και δόλιες αναβολές βγήκε επιτέλους (τρόπος του λέγειν) άσπρος καπνός από τον ανήφορο (καμινάδα) του εν Αθήναις κονκλάβιου (αίθουσας συνεδριάσεων) όπου συνεδρίαζαν οι εκπρόσωποι (το Τσακάλι της Οικονομίας) της «πρώτη φορά Αριστεράς» Κυβέρνησης και οι αντιπρόσωποι του Ιερατείου των Αρπακτικών (Δ.Ν.Τ-Ε.Ε.-Ε.Κ.Τ.), δηλαδή οι άσπονδοι φίλοι μας, άλλως πως λεγόμενοι τώρα «θεσμοί», και όχι, ως πριν, ΤΡΟΪΚΑ. Εκεί τα συμφώνησαν όλα, μα για το φονικό (το χρέος) δεν έγινε κουβέντα, που το άφησαν γι’ αργότερα! Έτσι λοιπόν, εδώ και κάμποσες μέρες «habemus Papam», έχουμε Πάπα. Όμως, τι Πάπα θα δούμε, όσοι ζωντανοί έως τότε;
«Θέλω να δω τον Πάπα, τον Πάπα, τον Πάπα θέλω να τον δω».
Αυτά, μεταξύ άλλων, λέγει ένα παλαιό ελαφρύ τραγουδάκι. Και η επιθυμία αυτή θα πραγματοποιηθεί, μετά το 2018. Αλλά ο Ποντίφικας, που θα δούμε, δε θα είναι όμοιος σαν τον Άγιο Βασίλη από την Καισαρεία, με δώρα και με κάλαντα, αλλά θα μας έλθει και θα επιπέσει πάνω μας ένας από τη Φραγκιά Καισαρόπαπας ανάλγητος και τρομερός, που θα κρατά δώρα θανατηφόρα, κραδαίνοντας το εκ χιλίων σχεδόν σελίδων 4ο Μνημόνιο, με πρόσθετα μέτρα σχεδόν πέντε δισεκατομμυρίων (5,000,000,000) Ευρώ, που θα έλθει σαν πρωτοχρονιάτικος μποναμάς, κυρίως στους χαμηλόμισθους και μικρομεσαίους! Όμως αυτό το νέο και κατάπτυστο μπουγιουρντί (προσκυνοχάρτι), που θα μας έλθει κατακέφαλα σαν κεραμίδα από το 2018, ποιοι το διάβασαν (χίλιες σελίδες), ποιοι το οραματίσθηκαν και γιατί το υπερψήφισαν; Αυτή η επαναλαμβανόμενη και τελούμενη κακή πράξη, που κάποιοι την θεωρούν κάλλιστη («κακή πράξη τελειωμένη, πράξη θεία κι’ ευλογημένη», δίδασκαν οι Ενετοί), είναι όραμα και έργο των ξένων και ντόπιων παπατζήδων, που σαλταδόρικα μας παίζουν τον παπά («εδώ παπάς, εκεί παπάς. Πού ’ναι ο παπάς1 ;») και μας πλασάρουν φύκια σαν μεταξωτές κορδέλες, νομίζοντας πως οι Έλληνες τρώνε κουτόχορτο ατελώνιστο!
-Δυστυχισμένη Ελλάδα! Ποια κακιά μοίρα σε καταδικάζει κάθε φορά να εξαγοράσεις τον άρτον τον επιούσιον, ξεπουλώντας το ΕΙΝΑΙ σου, αλλά μένεις, σαν τον Τάνταλο, πάντα νηστική;
Δε φταίει όμως η μοίρα μας και η κακή μας τύχη. Εμείς φταίμε διότι,
«Όταν ο νους δε βοηθά, η τύχη ίντα θα κάμει;
αν τρέχεις πιάνεις το κακό, κι’ αν κάθεσαι σε πιάνει».
Και βέβαια φταίμε όλοι μας, επειδή ανέκαθεν εθελοτυφλούντες, πέφτουμε ανύποπτα θύματα των αλλοδαπών προβατόσχημων λύκων και των ημεδαπών Νενέκων. Κι ας αναφέρουμε επιγραμματικά τους άθλιους, άθλους των, αρχίζοντας από τους πρώτους:
1204: Η 4η Σταυροφορία. Και οι Σταυροφόροι αντί ν’ απελευθερώσουν τους Αγίους Τόπους, ως έλεγαν, εκυρίευσαν την Κωνσταντινούπολη. Ήταν οι Φράγκοι και οι Ενετοί. Την Άλωση διαδέχθηκαν απίστευτες φρικαλεότητες, κακουργίες και ανοσιουργήματα, απίστευτοι βανδαλισμοί, ανήκουστες λεηλασίες και αρπαγές, φόνοι αθώων Χριστιανών και βιασμοί γυναικών, ακόμη και καλογραιών. Η Αγία Τράπεζα της Αγίας Σοφίας κατακομματιάσθηκε και τα πολύτιμα κομμάτια της που διαμοιράσθηκαν στους απογόνους των βάρβαρων, φορτώθηκαν σε άλογα και μουλάρια, που έβαλαν μέσα στην Αγιά Σοφιά για να τα μεταφέρουν! Οι Σταυροφόροι έβαλαν μέσα στο Ιερό Ναό μια πόρνη που κάθισε στον Πατριαρχικό θρόνο και είπε ένα πρόστυχο τραγούδι! Πενήντα εφτά (57) χρόνια κράτησε αυτό το πλιάτσικο ώσπου το 1261 την ελευθέρωσε ο Αυτοκράτορας Μιχαήλ Παλαιολόγος. Και οι πολιτιστικοί θησαυροί του Αγίου Μάρκου στη Βενετία, και τα Μουσεία της άλλης Ευρώπης είναι αψευδείς μάρτυρες της μέγιστης αυτής λεηλασίας. Ακόμη και ο Πάπας ΙΝΝΟΚΕΝΤΙΟΣ εξανέστη επί τούτω και αγανάκτησε. Η Βυζαντινή Αυτοκρατορία διαμελίσθηκε και την πήραν οι Φράγκοι και οι Ενετοί.
1453: Η Δύση μας άφησε χαιρέκακα και πέσαμε στα νύχια των Τούρκων. «Ἠ Πόλις ἑάλω» 29 Μαΐου 1453 και ακολούθησε η 400 χρόνων μαύρη Τούρκικη σκλαβιά.
1824 ή 1825: Τα Αγγλικά Δάνεια. Οι Άγγλοι μας χορήγησαν (1824) δάνειο 800,000 λιρών, με ληστρικό επιτόκιο 59%. Και το δεύτερο (1826) 200,000 λιρών ληστρικό επιτόκιο 55,5%. Αλλ’ απ’ αυτά έφθασαν στην Ελλάδα το μεν πρώτο 300,000 λίρες και από δε το δεύτερο περίπου 600,000. Τα υπόλοιπα τα έφαγαν οι σαράφηδες του Λονδίνου ως μεσιτικά, προμήθειες, κ.α.π.!
1897: «Οι άσπονδοι Φράγκοι φίλοι μας» μας εξώθησαν σε πόλεμο με την Τουρκία και ηττηθήκαμε. Κατόπιν οι ίδιοι μας καταλόγισαν υπέρογκες προς την Τουρκία αποζημιώσεις. Και επειδή δεν είχαμε να πληρώσουμε, μας δάνεισαν, με ληστρικά τοκοχρεολύσια. Και για να είναι βέβαιοι πως θα εισπράξουν τα δανεικά, μας επέβαλαν τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο (Δ.Ο.Ε), που πάνω από 50 χρόνια πληρώναμε. Και η ένδειξη Δ.Ο.Ε. ήταν γραμμένη στα προϊόντα του Ελληνικού Μονοπωλίου (κουτιά σπίρτων, τσιγάρων κ.α.π.)
1922: Μας στέλνουν δολίως στη Μικρά Ασία. Όμως κατόπιν μας άφησαν μόνους και αβοήθητους στους λύκους του Κεμάλ. Ακολούθησε η, μετά την άλωση της Πόλης, μεγαλύτερη Εθνική Τραγωδία, η καταστροφή της Σμύρνης, καθώς και ο ανελέητος σφαγιασμός και ξεριζωμός των Ελλήνων από τις πανάρχαιες εστίες των. Και μάλιστα κάτω από τα απαθή βλέμματα των πλοίων των Μεγάλων Δυνάμεων, που ναυλοχούσαν στο λιμάνι της Σμύρνης!
1940-41: Η Φασιστική Ιταλία του Μουσολίνι πρώτα και κατόπιν η Ναζιστική Γερμανία μας κήρυξαν τον πόλεμο και μας σκλάβωσαν .
1967: Μας επέβαλαν την ξενοκίνητη Χούντα.
1974: Μας έφεραν τον Αττίλα στην Κύπρο με τα γνωστά αποτελέσματα.
2010 και: Υπογράψαμε, τάχα για να μας βοηθήσουν τα Α΄, Β΄, Γ΄ Μνημόνια και πάμε για το Δ΄, για να μας έχουν οικονομικούς σκλάβους και είλωτες! Και τι βγαίνει ως δίδαγμα απ’ όλα τα παραπάνω; Ιδού η απάντηση:
Ποτέ σου τον παλιόν εχθρό μην τόνε κάμεις φίλο,
γιατί σε διμουρεύεται σαν τον μπαμπέση σκύλο.
Αλλά εμείς μυαλό δε βάζουμε. Όμως γι’ αυτό ας είναι καλά οι Εφιάλτες και οι Νενέκοι.
Ας πούμε κάτι και γι’ αυτούς λακωνικά.
ΕΦΙΑΛΤΕΣ ΚΑΙ ΝΕΝΕΚΟΙ
Σαν τα διαμάντια τ’ ακριβά που λίγοι τα φορούνε
είν’ η Ελλάδα όμορφη κι’όλοι τη λαχταρούνε
Η τρισένδοξη Πατρίδα μας, αρχέγονο λίκνο πολιτισμού, κοιτίδα της δημοκρατίας, Μάνα των Γραμμάτων και Καλών Τεχνών, αξιοθαύμαστη και αξιοζήλευτη για το πανέμορφο και ποικίλο γεωφυσικό περιβάλλον και το εύκρατο κλίμα της, έγινε στόχος επιδρομέων φορές αμέτρητες, από Ανατολή, Δύση, Βορρά και Νόττο και βαρβάρων στρατιές εξορμούσανε την Ελλάδα να σκλαβώσουν. Αλλ’, ως γνωστόν εμείς οι Έλληνες πάντοτε απαντούσαμε περήφανα και αρνητικά στους βαρβάρους, που μας ζητούσαν «γῆν και ὓδωρ», ως απόδειξη και σημείο της υποταγής μας. Και για του λόγου το ασφαλές. Ενδεικτικά αναφέρουμε τρεις (3) μέγιστες Ελληνικές αρνητικές απαντήσεις στις ιταμές αξιώσεις των βαρβάρων:
α) ΣΤΗ ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΘΕΡΜΟΠΥΛΩΝ (480 π.Χ). Το «Μολῶν λαβέ» (έλα να πάρεις τα όπλα μας) του Σπαρτιάτη βασιλιά ΛΕΩΝΙΔΑ προς Πέρση βασιλιά ΞΕΡΞΗ, όταν εκείνος αξίωνε από το Λεωνίδα να παραδοθούν οι Έλληνες. Και η μάχη άρχισε. Αλλά είναι προδότης ο Εφιάλτης, (το όνομα του οποίου διαχρονικά έγινε συνώνυμο και σύμβολο της προδοσίας), οδήγησε τους Πέρσες στα νώτα των Σπαρτιατών, οι οποίοι έπεσαν όλοι τους αμυνόμενοι υπέρ βωμών και εστιών!
β)Την άρνηση του ΚΩΝ/ΝΟΥ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ στην αξίωση του Μωάμεθ να του παραδώσει την ΚΩΝ/ΠΟΛΗ, απαντώντας του «Το να σου παραδώσω την Πόλη δεν είναι δικαίωμά μου, μήτε κανενός άλλου που κατοικούνε σ’ αυτήν («Το την Πόλιν σοι δοῦναι οὔτ’ εμόν εστίν, οὔτ’ άλλον τινός…» Και ως γνωστόν «Η ΠΟΛΙΣ ΕΑΛΩ», (29 Μαΐου 1453), διότι οι Τούρκοι μπήκαν από την Κερκόπορτα, που ήταν αφύλακτη. Όμως η μνήμη του «Μαρμαρωμένου βασιλιά» μένει αιώνια.
γ) Ο Ελληνικός λαός σύσσωμος, δια στόματος του τότε Πρωθυπουργού Ιωάννη ΜΕΤΑΞΑ, είπε το περήφανο ΟΧΙ στο Φασίστα Μουσολίνι (28 Οκτωβρίου 1940), που απαιτούσε να μπει στην Ελλάδα ανενόχλητος. Ακολούθησε το ΕΠΟΣ του 1940 στα Αλβανικά βουνά. Αλλά τον Απρίλη του 1941 οι Ναζιστικές ορδές του Χίτλερ, σιδερόφρακτες και μηχανοκίνητες κατέλαβαν την Ελλάδα. Ακολούθησε η φοβερή Γερμανοκατοχή, αλλ’ και η μεγαλειώδης ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ. Δυστυχώς όμως αρκετοί ήταν οι Γερμανοπροδότες και οι δωσίλογοι που έκαψαν κόσμο και κοσμάκη.
δ)Ο ΕΠΟΝΕΙΔΙΣΤΟΣ ΝΕΝΕΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΜΕΝΟΙ.
Ο Αιγύπτιος Στρατάρχης ΙΜΠΡΑΪΜ. Το 1825 έφθασε στο Μωριά, όπου μεταξύ άλλων κατατρόπωσε τον Παπαφλέσα στο Μανιάκι, ο οποίος ηρωικά μαχόμενος έπεσεν υπέρ της πατρίδος. Στη συνέχεια ο ΙΜΠΡΑΪΜ σκορπούσε φόβο και τρόμο όχι μόνον σε πόλεις και χωριά, αλλά καταστρέφοντας με φωτιά και τσεκούρι, κάθε δέντρο και φυτό.
Τότε σήκωσε το άθλιο κεφάλι της η προδοσία. Καπεταναίοι, κοτζαμπάσηδες, ολόκληρα χωριά προσκυνούνε και περνούν στις γραμμές του εχθρού. Το παράδειγμα έδωσε ένας μικροκαπετάνιος από την ΑΧΑΪΑ ο ΝΕΝΕΚΟΣ. Και ο Ιμπραΐμ άρχισε να καλοπιάνει τους προσκυνημένους. Τα μπουγιουρδιά (προσκυνοχάρτια) δίνουν και παίρνουν:
«Δίδεται το ημετέρον υψηλόν μπουγιουρδί επειδή, ήλθαν με προθυμίαν εις το μεγάλο μερχαμέτι μας, προσπίπτοντας εξ’ όλης της θελήσεώς τους, προσκυνώντας το κραταιόν Δουβλέτι μας και ημάς και ζητούντες παρ’ ημών το ράγι, βλέποντας λοιπόν την εμπιστοσύνη τους, όπου υπόσχονται προς ημάς, τους εδόθη το υψηλόν ραγιμπουγιουρδί μας να είναι προφυλαγμένοι […..] και να είναι δια πάντα, κατά την υπόσχεσή τους πιστοί ραγιάδες [……]».
Αυτά τότε έπραξαν οι τους εχθρούς προσκυνούντες.
-Αλλ’ όμως τότε σηκώθηκε ορθός και τρομερός ο θρυλικός Γέρος του Μωριά, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, που είχε Ελληνικό Φιλότιμο, ήταν σοφός και καλά αντρειωμένος, προπαντός όμως ήταν πραγματικός ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗΣ- ΠΟΛΕΜΑΡΧΟΣ και είχε ΤΣΙΠΑ στο τίμιο πρόσωπό του, δεν ήταν ΤΣΙΠΡΑΣ, και εφάρμοσε αμείλικτη επαναστατική τρομοκρατία: Καταδίκασε σε θάνατο το ΝΕΝΕΚΟ και για όλους τους προσκυνημένους δίνει τη φοβερή προσταγή: «Βάλτε φωτιά και τσεκούρι, στήστε φούρκα και παλούκι για τους προσκυνημένους. Όποιο χωριό δε γυρίζει πίσω να είναι τα σπίτια του καημένα, τ’ αμπέλια του καημένα, θα τ’ αφανίσω από το πρόσωπο της γης!», σαλπίζει σ’ όλο το Μωριά που το έκαμε πράξη.
Και στον Ιμπραΐμ, που τον φοβερίζει με ένταση των καταστροφών, ο Γέρος του Μωριά απαντά περήφανα: «Αυτό που μας φοβερίζεις να κάμεις και να μας κάψεις τα καρποφόρα δέντρα μας δεν είναι της πολεμικής έργον, διότι τ’ άψυχα δέντρα δε συναντώνται σε κανέναν, μόνον οι άνθρωποι [……]. Με τους ανθρώπους και όχι με τ’ άψυχα δέντρα να τα βάλεις όχι τα κλαριά να μας κόψεις, όχι τα δέντρα, όχι τα σπίτια που μας έκαψες, μόνο πέτρα πάνω στην άλλη να μείνει, ημείς δεν προσκυνούμεν».
Και έτσι σώθηκε η επανάσταση. Αυτά τότε. Σήμερα όμως;
Και σήμερα μας ήλθαν πάλι οι εχθροί. Ναι.
«Μπήκαν στην Πόλη οι οχθροί,
σπάσαν τις πόρτες οι οχθροί
κι’ εμείς γελούσαμε στις γειτονιές,
την πρώτη μέρα [……]
Κρατούσαν δίκιο οι οχθροί
κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια,
σαν κάθε μέρα2».
Κρατούσαν δίκιο οι οχθροί, το δίκαιο της πυγμής, το μπουγιουρντί, που δουλικά υπογράψανε κάποιοι «δειλοί, μοιραίοι κι’ άβουλοι αντάμα» και μας ξανάκαναν ραγιάδες για πολλά πολλά ακόμα χρόνια. Ὦ τῆς παραφροσύνης τῆς τῶν Ἐλληνοκτόνων! Αλλά καιρός να μην κλαίω μπλιο, γιατί «θα δέσω ντέρτι». Όμως χρόνους πολλούς μετά την Αμαρτία που την είπανε Αρετή μέσα στις εκκλησίες (τα κοινοβούλια) και την ευλόγησαν, για να παραδώσουν τον εθνικό μας πλούτο στις μύγες της αγοράς, τα όνειρα θα λάβουνε εκδίκηση και θα σπείρουνε καρπούς ανάστασης στους αιώνες των αιώνων…
Έρρωσθε.
1. Παράνομο παιχνίδι με τραπουλόχαρτα, που οι χαρτοπαίχτες έπαιρναν τα λεφτά των αφελών.
2. Το όμορφο (και κατά κάποιο τρόπο προφητικό) τραγουδάκι αυτό πρωτοτραγούδησε ο ΝΙΚΟΣ ΞΥΛΟΥΡΗΣ σε μουσική του ΓΙΑΝΝΗ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΥ και στίχους του (αν δεν απατώμαι) Κ. ΓΕΩΡΓΟΥΣΟΠΟΥΛΟΥ
