Πάνε 10 μήνες -ήταν Μάρτιος του 2015- από τότε που άλλο ένα τροχαίο ατύχημα χωρίς σοβαρές επιπτώσεις, άφησε το στίγμα του στον αιματοβαμμένο Βόρειο Οδικό Αξονα της Κρήτης.
Αυτοκίνητο με οικογένεια και παιδιά, κινούμενο με κατεύθυνση προς Χανιά, στο ύψος εξόδου προς το Βιοτεχνικό Πάρκο, πέφτει στη μεγάλη ποσότητα νερού που βρισκόταν στο οδόστρωμα λόγω βροχής. Ο οδηγός χάνει τον έλεγχο του αυτοκινήτου και καρφώνεται στη μεγάλη πινακίδα οδοσήμανσης στο πρανές του δρόμου. Εκτός από τις υλικές ζημιές, όλοι οι επιβαίνοντες οδηγούνται στο νοσοκομείο ελαφρά τραυματισμένοι, σαν από θαύμα.
Η χρονιά άλλαξε και η πινακίδα, στα εξ ων συνετέθη, συνεχίζει να αντιστέκεται στις καιρικές συνθήκες σαν κάποιο χέρι να αποτρέπει ένα νέο ατύχημα διερχόμενων αυτοκινήτων. Αποτελεί ζωντανό μάρτυρα της κατάστασης που επικρατεί στον ΒΟΑΚ και υπενθύμιση για τον κάθε οδηγό που διασχίζει και αυτό το σημείο καρμανιόλα.
Απ’ όταν χτίστηκε το διαχωριστικό στηθαίο, τα νερά της βροχής συσσωρεύονται σε μεγάλες ποσότητες, λιμνάζοντας, δημιουργώντας ταυτόχρονα άλλον ένα θανάσιμο κίνδυνο. Τη νύχτα, ο ελλιπής φωτισμός μετατρέπει τον κίνδυνο σε εφιάλτη καθώς η ευθεία του δρόμου και οι μεγάλες ταχύτητες εκμηδενίζουν κάθε μορφή αντίδρασης.
Όπως κάθε μορφής αντίδραση έχει εκλείψει από τους λογής-λογής αρμόδιους που συχνά κομπορρημονούν για τη θλίψη τους μετά από κάθε δυσάρεστο γεγονός.
Πολιτεία… στα χρόνια του ευτελισμού της ανθρώπινης ζωής.
Για τον βίο των πολιτών… ούτε λόγος.
Ένα πείραμα που μπορεί να γίνει και να κάνει τους προύχοντες να καταλάβουν τι περνάει ο κόσμος καθημερινά με την ανικανότητά τους αλλά και με την αδιαφορία τους. Σε πρώτη φάση να τους δέσουμε τα μάτια, να τους δώσουμε ένα μπαστούνι για τυφλούς και να τους αφήσουμε να κυκλοφορήσουν οπουδήποτε μέσα στην πόλη. Το καλό σενάριο θα είναι να τη βγάλουν απλά με μώλωπες. Σε δεύτερη φάση και με τους μώλωπες ακόμα να πονάνε, να τους βάλουμε να οδηγήσουν, βράδυ (ειδικά) με ένα μέσο αυτοκίνητο από τον κόμβο του Βαμβακόπουλου μέχρι τα Μεγάλα Χωράφια. Αν βρέχει κιόλας, ακόμα καλύτερα. Μόνο έτσι ΙΣΩΣ δείξουν κάποιο ενδιαφέρον για τους πολίτες, τους οποίους θυμούνται μόνο προεκλογικά. Ακούει κανείς;