Brexit η επόμενη μέρα

Το Ηνωμένο Βασίλειο, το δεύτερο οικονομικά και τρίτο πληθυσμιακά ευρωπαϊκό κράτος βρίσκεται πλέον από 1/2/20 εκτός Ε.Ε. Η αποδυνάμωσή του γενικώς είναι δεδομένη, το μέγεθος, όμως, από το σκληρό Brexit δεν έχει ακόμα προσδιορισθεί.
Κι όμως το λιοντάρι, που άλλοτε βρυχόταν, τώρα γίνεται ποντίκι. Αυτό φαίνεται πως δεν το καταλαβαίνει ο Μπόρις Τζόνσον, που είναι υβριστικός έναντι της Ε.Ε. όπως κάνουν οι χωρισμένοι, όταν πάρουν διαζύγιο, και ο ένας προσπαθεί να ταπεινώσει το άλλοτε ταίρι του, απορρίπτει την Ευρωπαϊκή πρόταση, να ευθυγραμμιστεί με τους κοινοτικούς κανόνες.
Το Brexit ανησυχεί και προβληματίζει τους Ευρωπαίους, διότι τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται, ανεξάρτητα αν η άποψη του κάθε πολίτη είναι υπέρ ή κατά της απουσίας του Η.Β. απ’ την Ε.Ε. Πάντως η άνοδος της ακροδεξιάς στην Ε.Ε. και η αντιμετώπιση μιας κατάστασης με καχυποψία και αμφισβήτηση δεν αφήνει περιθώρια για ρεαλιστικές εξελίξεις.
Η μεταβατική περίοδος των 11 μηνών θα είναι χρόνος διαπραγματεύσεων, μεταξύ Ε.Ε. και Η.Β. με απροσδιόριστα αποτελέσματα. Δεν αποκλείεται, να υπάρξει και τότε κάποιο ναυάγιο, όσον αφορά τις εμπορικές συμφωνίες, λαμβανομένου υπ’ όψιν, ότι ο Μπόρις Τζόνσον, όπως λένε οι σύμβουλοί του και ο ίδιος, έχει άλλα οράματα για το μέλλον του Η.Β. Σκέπτεται ελεύθερες συναλλαγές με την Ε.Ε. χωρίς τους κανόνες που ισχύουν με τα κράτη – μέλη που για λόγους ανταγωνισμού τους χορηγούν επιδοτήσεις για κοινωνική και περιβαλλοντική προστασία.
Το δράμα θα συνεχίζεται, διότι θα υπάρξουν και τα δημοψηφίσματα σε Ιρλανδία και Σκωτία που δεν επιθυμούν να φύγουν απ’ την Ε.Ε.
Η διάχυτη αμηχανία, η οποία υπήρχε πριν την αποχώρηση, συνειδητοποιείται τώρα. Για πολλά χρόνια η Ε.Ε. ήταν η μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο. Τώρα ύστερα απ’ την έξοδο πέφτει στην τρίτη θέση μετά τις ΗΠΑ και την Κίνα. Η κατάσταση θα ήταν διαχειρίσιμη εκ μέρους της Ε.Ε., αν είχαν γίνει οι δέουσες ενέργειες για ενιαία εξωτερική πολιτική και είχε εξασφαλισθεί το ενεργειακό πρόγραμμα χωρίς εξάρτηση. Τούτο όμως, όπως λέγεται από πολιτικούς και οικονομικούς παρατηρητές, οφείλεται στη γερμανική αδιαλλαξία, όσον αφορά την ενοποίηση την οποία συνεχώς υπέσκαπτε και είναι το αίτιο, ώστε η Συνθήκη του Μάαστριχτ να μην «περπατά και να φθάνει σε αδιέξοδο».
Ο διαπραγματευτής της Κομισιόν Μισέλ Μπαρνιέ με το Η.Β. για το Brexit είπε στους Αγγλους, ότι αν επιθυμούν εμπορική συμφωνία, πρέπει να αποδεχθούν τους ευρωπαϊκούς κανόνες και οι τυχόν διαφορές τους θα επιλύονται απ’ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, κάτι που ο Μπόρις Τζόνσον απέρριψε.
Ο ίδιος που οδήγησε το Η.Β. σε ναυάγιο στο στενό της Μάγχης με χωρίς συμφωνία, ερωτηθείς αν τούτο θα είναι εις βάρος των εργαζομένων, απάντησε ότι «αυτά τα λένε οι Κασσάνδρες, που προφητεύουν συμφορές αλλά δεν τα πιστεύω».
Ο Τζόνσον θέλει να ωραιοποιήσει την πράξη της αποχώρησης, την ώρα που η ανάπτυξη στην Ευρωζώνη δεν είναι στα καλύτερά της. Ο Γαλλογερμανικός άξονας όχι μόνο δεν μπορεί να δρομολογήσει την επανεκκίνηση της Ευρωπαϊκής ενοποίησης αλλά ούτε να συμφωνήσει σε ένα σημείο, τη διαχείριση σειράς προκλήσεων.
Πρόκειται για προβλήματα που ξεκινούν απ’ τα δυτικά βαλκάνια τη Συρία, τη Λιβύη και φθάνουν στο σημαντικότερο, το προσφυγομεταναστευτικό το οποίο έχουν αφήσει να το διαχειριστεί μόνη της η χώρα μας.