Τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών στη Σκωτίαν άρχισαν να δημιουργούν προβλήματα στις σχέσεις του Ουέστμινστερ με το Εδιμβούργον.
Στην ουσία το Scottish National Party (SNP), το οποίο ήταν και είναι εναντίον της εξόδου της Σκωτίας από την ΕΕ, έλαβε 64 έδρες από σύνολο 129 εδρών δηλαδή 1 έδρα ολιγότερη από τη πλειοψηφία. Οι Πράσινοι όμως που είναι και αυτοί εναντίον της εξόδου της Σκωτίας από την ΕΕ, έλαβαν 8 έδρες και έτσι τα δυο κόμματα έχουν μιαν κοινοβουλευτική πλειοψηφία.
Η αρχηγός του SNP, Nicola Sturgeon, που είναι η πρώτη υπουργός της Σκωτίας, θέλει να οργανώσει ένα δεύτερο δημοψήφισμα ούτως ώστε η Σκωτία να διαχωρίσει τις τύχες της από το υπόλοιπο Ηνωμένο Βασίλειο και να προσπαθήσει να εισέλθει στην ΕΕ.
Ο πρωθυπουργός του Η.Β. Boris Johnson θεωρεί «ανεύθυνη» την διοργάνωση ενός δεύτερου δημοψηφίσματος.
Ως γνωστό κατά το πρώτο δημοψήφισμα του 2014 οι Σκωτσέζοι ψήφισαν να παραμείνουν στο Η.Β με πλειοψηφία 55%.
Μετά το Brexit η κα. Sturgeon αγωνίζεται για την έξοδο της Σκωτίας από το Η.Β. και την είσοδο της εις την ΕΕ. Βεβαίως, νομικά, υπάρχει πρόνοια ότι χρειάζεται η συγκατάθεση και του Ουέστμινστερ για ένα δημοψήφισμα στη Σκωτία για συνταγματικά θέματα.
Οπωσδήποτε, η κατάσταση είναι επικίνδυνη και περιέχει μεγάλους κινδύνους και για το Η.Β. και για την ίδια τη Σκωτία. Εάν η Σκωτία αποχωρήσει από το Η.Β., υπάρχει θέμα κατακερματισμού του κράτους και βεβαίως ελάττωση της δυνάμεως του. Από την άλλη μεριά, και αν ξεχάσει κάποιος όλες τις άλλες επιπτώσεις, διερωτάται κανείς αν η ΕΕ θα είναι διατεθειμένη να δεχθεί τη Σκωτία στους κόλπους της, χωρισμένην από το Η.Β. Επίσης, αν είναι διατεθειμένη η ΕΕ να αναμειχθεί στα προβλήματα του Ουέστμινστερ και του Εδιμβούργου.
Αναμένομεν τη μελλοντική εξέλιξη αυτού του ζητήματος με ενδιαφέρον.
