Μπροστά σε εξελίξεις…

Με την κρίση του Ακη Τσοχατζόπουλου ως ενόχου από το Δικαστήριο, έστω και μετά από 37 χρόνια, ανοίγει ένας νέος κύκλος στη Μεταπολιτευτική Ελλάδα.
Είναι βέβαιο πλέον ότι τελειώνει η ατιμωρησία και η ανοχή.
Στη συλλογική μνήμη των Ελλήνων όλα αυτά τα χρόνια από το 1974 μέχρι και όταν ξεκίνησε η δίκη για τον Ακη υπήρχε καταγεγραμμένη μια δυσφορία για υποθέσεις που έβλεπαν το φως της δημοσιότητας με τους υπεύθυνους ποτέ να μην καθίζουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου. Απουσίαζε η πολιτική βούληση, η συγκάλυψη ήταν σιωπηρή συνενοχή, κάποιοι πολιτικοί (όχι όλοι να το διευκρινίσουμε αυτό) δικαιολογούσαν τα ανείπωτα κατορθώματά τους με κωμικές ψευτοδικαιολογίες.
Ετσι από την ωραία ατμόσφαιρα του “ηθικού και νόμιμου” περάσαμε στην ουσιαστική απονομή της Δικαιοσύνης.
Ο Ακης θα πάρει τον δρόμο του, η Δικαιοσύνη θα διατηρήσει την ακεραιότητα της Δημοκρατίας, οι πολίτες θα κατανοήσουν έμπρακτα ότι ζουν σε ένα κράτος δικαίου.