Περνούμε προοδευτικά, χωρίς να έχουμε απαντήσει ηθικά και φιλοσοφικά ζητήματα, στην εποχή της τεχνητής νοημοσύνης. Οι μηχανές θα σκέφτονται, θα αποφασίζουν, θα σχεδιάζουν το μέλλον…
Πριν από 3 μήνες ο Κύπριος υπουργός Οικονομικών είχε πει ότι: «Σε λίγα χρόνια το Νόμπελ, θα το πάρει ένα ρομπότ».
Ωμό, κυνικό, δύσκολο να το πιστέψεις, διότι οι μηχανές μέχρι σήμερα, είχαν μια ανθρώπινη καθοδήγηση. Τον πολιτισμό που φτιάχνουμε, πρέπει να τον ελέγχουμε κιόλας.
Αυτή η φιλοσοφική διάκριση, η επιλογή στρατηγικής ζωής, καθορίζει και το μέλλον του πλανήτη.
Καλώς ή κακώς οι εξελίξεις τείνουν να μας υπερκεράσουν, πριν απαντήσουμε στα ηθικά διλήμματα.
Σύμπτωση ιστορική ή αβλεψία;
Πολλοί σκηνοθέτες και συγγραφείς έχουν προβλέψει αυτό τον τραγικό “πόλεμο των άστρων” του ανθρώπου με τη συνείδησή του. Ετσι συνέβη με τον πολιτισμό των Ινκας και τους Ισπανούς κατακτητές.
Δεν κατανόησαν την πρόκληση οι Ινκας και εξαφανίστηκαν.
Σπουδαίοι διανοητές, συμμετέχουν σε αυτόν τον κορυφαίο, ηθικό διάλογο.
Μπορούν οι μηχανές να αποφασίζουν, να σχεδιάζουν;
Διότι πρόκειται για μια “ενανθρώπιση” της μηχανής. Σε τριάντα (30), σε πενήντα (50), σε εκατό (100) χρόνια το ερώτημα θα προκύψει.
Πρέπει να προφτάσουμε ν’ απαντήσουμε νωρίτερα…
Θα μπορεί δηλαδή η μηχανή να λύσει το Κυπριακό; Να λύσει το πρόβλημα με τους Τούρκους; Θα μπορεί η μηχανή να πει σε έναν άνθρωπο αν είναι καλύτερο να είναι εργένης ή παντρεμένος; Θα μπορεί η μηχανή να γράψει ένα έξυπνο, αστείο και γεμάτο συναίσθημα μυθιστόρημα; (ως τώρα πάντως δεν μπορεί ούτε καν να μεταφράσει σωστά μια απλή πρόταση, όχι και να διανοηθεί η ίδια λογικές έξυπνες προτάσεις χωρίς να της τις ταΐσουν πρώτα οι άνθρωποι σχεδόν έτοιμες). Όχι, μην φοβάστε, δεν υπάρχει τεχνική νοημοσύνη, μηχανές υπάρχουν που επεξεργάζονται αυτά που τους δίνει ο άνθρωπος με τον τρόπο που θέλει ο άνθρωπος, δεν αλλάζει αυτό όσο και πιο γρήγορες και αποτελεσματικές να γίνονται αυτές οι μηχανές, νομίζω πως αυτό που μπορούν το βλέπουμε ήδη, η κάθε τεχνολογία φτάνει κάποτε στα όρια της. Οι μηχανές δεν έχουν θέληση, όποτε θέλει ο άνθρωπος πατάει ένα κουμπί και τις σβήνει, ο άνθρωπος είναι ο άρχοντας της ανθρώπινης ζωής και θα μείνει- τουλάχιστον μέχρι να μπορούμε να κάνουμε την μηχανή άνθρωπο, αλλά τότε δεν θα είναι αυτή πια μηχανή αλλά άνθρωπος και δεν θα υπάρχει πρόβλημα αντιπαλότητας συστήματος.