Μπροστά στο βουνό

Το πολιτικό σύστημα με την συμφωνία για τη “Βόρεια Μακεδονία” διέβη τον Ρουβίκωνά του.
Τα συνθήματα στους δρόμους είναι ολέθρια, αηδιαστικά.
Η χώρα από δω και κάτω σε αυτή την μακρά  ταλάντευση πρέπει να μείνει όρθια.
Με τρόμαξε το βίντεο με όσα συνέβησαν στην πρόσφατη επίσκεψη της κυρίας Κουντουρά στα Χανιά. Αυτή η αναμόχλευση του 2011 με έσκιαξε…
Αν έχουμε μια κυβερνητική μετεξέλιξη, πρέπει να είναι θεσμική, να υπερασπίζεται την Συνταγματική τάξη.
Είναι πολύ βασικό η χώρα να μάθει να συνθέτει (ως κοινωνικό σώμα) αντικρουόμενες προτάσεις.
Παρά ταύτα, το Σκοπιανό δεν είναι χωνευτήρι ιδεών. Είναι, πολιτικά, μια λεπτή κόκκινη διαχωριστική γραμμή.
Όλοι διαλέγουν με ποιούς θα πάνε… Είναι τέτοια η βαρύτητα των αποφάσεων, που κανείς δεν μπορεί να μείνει αμέτοχος και αυτό είναι πολιτική.
Απεχθάνομαι τις προβλέψεις, διότι δεν μάθαμε να γράφουμε σαν “παπαγαλάκια”. Μα τω Θεώ, δεν ξέρω τι θα γίνει από ‘δω και κάτω… Περιμένουμε την τελική λύση για το χρέος.  Στο δώρο, υπάρχει αντίδωρο;
Εν τοιαύτη περιπτώσει, το Σκοπιανό (ή το “Μακεδονικό” αν προτιμάτε) διατηρεί τις πολιτικές του ανησυχίες… Είναι σα… να μετακινήθηκαν βουνά. Για να δούμε…